34ο κεφαλαιο

1.9K 285 43
                                    

Αγγελινα

Μαζεψα ολον τον εγωισμο μου και βαλθηκα να παω να ζητησω συγνωμμη απο τον Τεο. Τωρα εχουμε γαλλικα,οποτε πρεπει να περιμενω μεχρι να χτυπησει το κουδουνι για να βγουμε διαλλειμα. Ω,αυτες οι μερες ηταν πολυ μοναχικες. Ειχα και την Ηρω με την Αρτεμις να μου πετανε διαφορες σποντες για τον Δημητρη. Εγω τις αγνοουσα,αλλα κατι μεσα μου ηξερε πως θα γινουν χειροτερες οταν διαδωθει πως τα εχουμε.
Τα γαλλικα συνηθως ηταν απο τα αγπημενα μου μαθηματα,αλλα το μονο που κανω τωρα ειναι να σκεφτομαι. Αν και φοβαμαι πως αμα δεν συμμετεχω πια θα μου κατεβουν οι βαθμοι και δεν υπαρχει περιπτωση να δωσω αφορμη στους γονεις μου για να με ξεποστειλουν σε αλλο σχολειο.
Ετσι αφηνω τις σκεψεις μου για λιγο και συγκεντρονομαι στο μαθημα.

Το κουδουνι χτυπαει επιτελους και τρεχω να προλαβω τον Θοδωρη. Ξερω ξερω,ειναι απεναντι οι ταξεις μας,αλλα λεω να μην το διακινδυνεψω. Τον βλεπω απο μακρια να μιλαει με τον Αρη και τον Τολη. Χμ, Παραξενο αυτο..Συνηθως μου ελεγε το ποσο ηλιθιοι ειναι αυτοι οι δυο. Δεν περιμενα να εκανε ποτε μαζι τους παρεα. Τοτε εγω κατευθεινομαι σε αυτους δειλα δειλα. Ο Τολης με χαιρεταει με χαρα και οι αλλοι δυο με αγνοουν.
"Εμ,Θοδωρη μπορω να σου μιλησω λιγακι;"Τον ρωταω σχεδον ικετευοντας τον. Εκεινος μου ριχνει μια παγωμενη ματια,η χειροτερη που εχω δει και στρεφεται ξανα στον Αρη.

"Οχι." Μου απανταει κοφτα.

"Ισως αργοτερα;"Τον ικετευω ακομη περισσοτερο.

"Ουτε." Μου απανταει χωρις να με κοιταζει. Εγω φευγω πληγωμενη,και εχω πια καταλαβει πως δεν προκειται να ξαναγινουμε φιλοι. Βρηκε αλλες παρεες,εγω δεθηκα με τον Δημητρη πιο πολυ και δεν με αφηνει να του ζητησω συγνωμμη. Νιωθω ενα χερι στον ωμο μου και γυρναω με ελπιδα. Αλλα ηταν ο Τολης.

"Γεια σου Τολη." Του λεω ακεφα.

"Γεια σου Αγγελινα. Τι κανεις; Ολα μια χαρα με τον Τεο;"Με ρωταει.

"Εσυ δεν ησουν που απορουσες πως εκανα παρεα μαζι του;"Τον ρωταω ειρωνικα και εκεινος ανασηκωνει τους ωμους του.

"Τελικα ειναι καλο παιδι,αλλα ψυχρος και δεν σηκωνει καποιες φορες αστεια." Μου απανταει απλα και συνεχιζω τον δρομο μου προς το προαυλιο μονη μου.
Γιατι επρεπε να εχω τοσο λιγους φιλους;
Το μισω οταν μενω μονη μου,γιατι το μονο που κανω ειναι να καθομαι σε ενα παγκακι και να τρωω κατι. Ενδιαφερον ζωη.
Ανοιγω το κινητο μου και στελνω μηνυμα στον Θοδωρη για να μιλησουμε.

Bad ThingsOnde histórias criam vida. Descubra agora