Fair Victory- The Unequal Battle 2

Κεφάλαιο 6ο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο:

<<Ωραία. Λοιπόν τώρα λέμε. Αν η Bella εκείνο το βράδυ έγινε λύκος ,τοτε και o Nick έγινε.Δηλαδή, τα ανθρώπινα νεύρα του αχρηστευτηκαν και αυτά του λύκου μπήκαν σε λειτουργία. Αν η Bella δεν έγινε από τότε άνθρωπος είναι ο λόγος που ο Nick είναι σε αυτή τη κατάσταση. Γιατί το υποσυνείδητο του είναι στην άλλη διάσταση της αλλαγής του.>> λεει και τότε γουρλωνω τα μάτια.

Ανάθεμα! Αυτό σημαίνει πως η Bella είναι ακόμα λύκος. Εδώ και δύο χρόνια ζει σαν ζώο. Γαμώτο μου!

<<Και πως μπορούμε να επαναφέρουμε και τους δυο;>> ρωταω με ελπίδα στη φωνή μου.

<<Αυτό δυστυχώς είναι κάτι που δεν ξέρω,γιατί ο εγκέφαλος και των δύο είναι ενεργός στο ημισφαίριο του λύκου, δηλαδή θεωρητικά  ο Nick ειναι στη μορφη του λύκου αυτη τη στιγμη.Αλλά τεχνικά,η αλλαγή δεν έγινε ποτέ από μέρους του.>> λέει.

Αυτό είναι πρόβλημα.

ΚΕΦΆΛΑΙΟ 6ο

Μετά από εκείνο το περιστατικο που συνέβη ο κήπος έκλεισε νωρίτερα. Λογω τεχνικών προβλημάτων είπαν;Κάτι τέτοιο. Τώρα ποιος χαζός εχαψε αυτή τη δικαιολογία ,δεν ξέρω.  Αυτό που ξέρω είναι πως δόθηκε εντολή να σταλεί ο λευκός λύκος για έκτακτη περιποίηση πρωτου βαθμού πριν από την ανεξήγητη και εντελώς απρόβλεπτη απόφαση να αφήσουν τον λευκό λύκο ελεύθερο στο φυσικό του περιβάλλον.
Όλα πήγαν κατ'ευχην. Τώρα ένα πράγμα μου μένει να κάνω. Να βρω την Alice Dorgan. Τη θυμάμαι που συνήθιζε να έρχεται σε όλες τις συναντήσεις που γίνονταν.Είχαμε μιλήσει κάποιες φορές, πάντα με ρωτούσε για τον Nick. Ίσως επειδή αυτή είναι μαύρη λύκος και ο Nick είναι ο βασιλιάς των Μαύρων Λύκων.Μακάρι να ήμουν στην αγκαλιά του τώρα.Πόσο μου λείπει.
Οι τρεις φυλακές που ηρθαν και τη προηγούμενη φορά και με πήγαν για τη περιποίηση, μπαίνουν στο κλουβί μου. Ο τολμηρός φαίνεται κακοδιαθετος ενώ οι άλλοι δύο φαίνονται τρομαγμένη όπως πάντα.

<<Σας είχα πει εγώ ότι είναι άγριο. Ζώο είναι παιδιά.>> ψιθυρίζει ο χεστης.

Ούτε εγώ σε συμπαθω.

<<Δεν είναι άγρια παιδιά. Και δεν είναι ζώο. Είναι πολλά παραπάνω από ζώο. Πολλά παραπάνω από ότι νομίζετε.>> λέει ο τολμηρός και κάθεται κοντά μου για να μου βάλει το λουρί με το σύρμα.

Σε λατρεύω εσένα.

<<Ορμηξε στον ιδιοκτήτη του κήπου, με κοροϊδεύεις; Θα τον σκότωνε και δεν θα είχε καν τύψεις. Σου λέω, είναι ζώο.>> λέει ξανά ο χεστης.