Fair Victory- The Unequal Battle 2

Κεφάλαιο 44ο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο:

«Animi disclosure» λέμε αρκετά δυνατά ,για να το ακούσει και η ίδια.

Καθώς τα μάτια μου είναι ακόμα κλειστα και θυμούνται εκείνο το βράδυ ακούω ξαφνικά τη φωνή της.

«Μπα μπα μπα...για κοιτάξτε εδώ. » τα μάτια μου ανοίγουν και κοιτούν τη Bella.

Τα μάτια της είναι χρώμα γκρι και λάμπουν και κοιτούν αυστηρά τα πάντα γύρω της.

Τι; Τι είναι αυτό; Τι συμβαίνει;

«Ο προδότης και ο χαμένος.»λέει και κοίτα μια εμένα και τότε κοίτα τον Alex.

Πως...;

Κεφάλαιο 44ο

Nick's Pov

Αφήνω το χέρι της καθώς τη παρατηρώ, νομίζω το ίδιο κάνει και ο Alex ,που χάσκει.

«Τι έγινε αγόρια; Δεν θα με χαιρετισετε; Και οι δύο κάνατε Τόσο πολύ δρόμο για να με "βοηθήσετε " να βρεθώ.» λέει τονίζοντας τη λέξη "τόσο", μιλώντας πάντα αλαζονικά.

Ακούω το μηχάνημα που μετράει τους καρδιακους παλμούς να μετράει ασταμάτητους και να κάνει αμέτρητα μπιπ.

«Bella, είσαι καλά;» ρωτάω εγώ .

Με κοιτά με ένα βλέμμα που σκοτώνει.

«Προσπαθησε ξανά...»λεει και κοίτα αλλού ,αόριστα.

«Δεν είσαι η Bella (;) »ρωταω αλλά ακούγεται περισσότερο σαν διαπίστωση .

Με κοιτά μέσα στα μάτια ,αυτά τα γκρι μάτια...

«Οχι,προφανώς. Είμαι ο λύκος μέσα της. Η μορφή μου μέσα από αυτό το σώμα.»λεει με βραχνή φωνή.

Αυτή η φωνή δεν είναι της Bella,αλλά η φωνή της λυκαινας μέσα της ,η φωνή της μαγείας με την οποία γεννήθηκε. Αυτή τη στιγμή έχω μπροστά μου την εκδοχή της Bella χωρίς ανθρωπιά, ένα τέρας ,ούτε καν λυκάνθρωπος,αλλά ζώο.

«Γιατι μιλάμε μαζί σου αυτή τη στιγμή και όχι με τη πραγματική Bella;»παρεμβαινει ο Mark καθώς έρχεται ένα βήμα κοντά.

«Να και ο μπαμπάς μου. Πίστεψέ με όταν λέω αυτό: Σε αντίθεση με τη Bella σας ,εσύ είσαι ο μόνος που συμπαθώ αυτή τη στιγμή σε αυτό το δωμάτιο.Γιατι ναι, κυρίες και κύριοι, οι Bella σας σιχαίνεται όλους σας .»λεει σοβαρά αλλά τότε γελάει.

Νομίζω έχω χάσει το χρώμα μου καθώς ακούω τα λόγια της.

«Εσύ θυμάσαι αυτά που η Bella έχει ξεχάσει;»ρωτα ο Alex.