Fair Victory- The Unequal Battle 2

Κεφάλαιο 19ο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο:

"Την βρηκες;" ρωτω με τη λυκιασια γλώσσα αγχωμένος.

<<Ναι. Της είπα ότι μου Είπες. Αλλά τώρα φεύγει. Εσύ φταις για αυτο!>> λέει απογοητευμένη...μαζί μου.

<<Το ξέρω. Θα τη ξανά βρω. Αλλά τώρα,πρέπει να αρχίσω την προετοιμασία. Σε πεντε ώρες ξεκιναμε.>>λέω αποφασισμένος.

Κεφάλαιο 19ο

Φτανω στο κάστρο των Λευκών Λύκων μετά από λίγες ώρες τρέξιμο. Ευτυχώς για εμένα είμαι ταχύτατη. Βεβαίως είμαι λιωμα.Και πλέον είναι βράδυ. Έχω μια ώρα μέχρι τα μεσάνυχτα,ότι πρέπει.
Ίσως έκανα καλά που ηρθα εδω. Οπουδήποτε αλλου θα ηταν πολυ δυσκολο να βρω ρουχα αλλα και λεφτα για να πληρωσω καποιο ξενοδοχείο. Ομως για το καλο ολων κανείς δεν πρεπει να με δει. Ειδικά ο Mark .Θα τον διαλυσει. Πρεπει να μπω προσεκτικά στο δωμάτιο μου, μα πως θα περάσω μπροστά απο τους φρουρούς;

Πφφ δύσκολα τα πραγματα φιλενάδα.

Πρώτα πρώτα πρέπει να μπω μέσα...κάτι που ίσως να μην είναι ακατόρθωτο. Τρέχω προς την πίσω πλευρά του κάστρου ,όπου υπάρχουν μόνο δύο φρουροί . Θα είναι εύκολο να τους βγαλω εκτός παιχνιδιού από ότι αν ήταν περισσότεροι. Παίρνω φόρα και τρέχω προς το τείχος και πριν φτάσω πολύ κοντά πηδάω και περνώ από πάνω. Προσγειωνομαι στα πόδια μου ,για καλή μου τύχη. Οι φρουροί που ήταν στην αρχή ανήσυχοι με το που με βλέπουν στέκονται προσοχή εμφανώς πιο χαλαροί.

Θα μπορούσα να τους διαλύσω,να είμαι σίγουρη πως δεν θα πουν τίποτα αλλά μπορώ επίσης να κάνω κατάχρηση της εξουσίας μου.

"Μην διαρρεύσει σε κανέναν ότι ήρθα. Ούτε στον πατέρα μου. Είναι έκπληξη." Λέω και αυτοί γνέφουν με κατανόηση.

Ωραια. Προχωράμε.
Το δωμάτιο μου είναι στον δεύτερο όροφο του κάστρου. Πώς θα φτάσω εκεί;Θα μπορούσα να πηδήξω στη πρώτη βεράντα και έπειτα στη δεύτερη. Ναι...και αυτό γίνεται.
Παρατηρώ τους φρουρούς που με κοιτούν διακριτικά.
Θα δουν τώρα τη δύναμη μου.

Ωχ αυτό ακούστηκε σατανικό έτσι;
Ναι ακούστηκε.

Περνώ φορά και πηδάω πάνω από τα ψηλά κάγκελα της πρώτης βεράντας.Το πισω πόδι μου χτυπάει ελάχιστα στο κάγκελα αλλά όχι μοιραία. Θα είμαι εντάξει. Τώρα πρέπει να προσέχω ακόμα περισσότερο. Αν πέσω θα χτυπήσω άσχημα και δεν θα είναι καθόλου θεαματικό και όλα θα βυθιστούν.Πρεπει όμως να το κάνω. Παίρνω για μια ακόμα φορά δύναμη και τα πόδια μου δεν με απογοητεύουν στην αρχή,όταν βρίσκομαι στον αέρα βλέπω πως δεν θα τα καταφέρω να περάσω ολόκληρη πάνω από τα κάγκελα,έτσι πατάω στα κάγκελα και μετά ξανά πηδάω ολόκληρη μέσα στη βεράντα.