Fair Victory- The Unequal Battle 2

Κεφάλαιο 31ο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο:

<<...Που είναι ο Mark;>> Ρωτώ τρελαμένη.

<<Ω! Ο πατέρας σας βρίσκεται στην Αλάσκα για δουλειές με τον σύζυγό σας . Θα έχουν επιστρέψει μέχρι αύριο το πρωί.>> Λέει φυσιολογικά.

Τα μάτια μου γουρλωνουν και το στόμα μου ανοίγει.

Πατερας; Σύζυγος; Ο Mark και ο Nick;

[...]

<<Ο Πατέρας μου, Mark, και ο άντρας μου,ο Nick,είναι μαζί στην Αλάσκα;>> Ρωτώ.

<<Μάλιστα , βασίλισσά μου>>λέει παραξενεμένος ο νεαρός.

Άρα είχα δίκιο. Για αυτό έκαναν σαν τρελοί. Με ξέρουν παραπάνω από καλα.
Κάτσε όμως. Τον άντρα να το καταλαβω,μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια μπορεί και να παντρευτηκα. Όμως ,πως ο Mark είναι πατέρας μου;Αφού όλοι ξέρουν πως ο πατέρας μου είναι ο Patric Lonnez.Θεε μου! Λες να ανακάλυψα πως είμαι εξώγαμο; Παναγία μου! Η ζωή μου είναι ένα ψέμα!
Θα καταρευσω. Κυριολεκτικά.

[...]

Καλά θα κάνουν να επιστρέψουν γρήγορα,γιατί θα πάθω εγκεφαλικό.

Αυτό είναι σίγουρο.

Κεφάλαιο 31ο

Δεν μπορούσα να πάω στο δωμάτιο που υποτίθεται είναι δικό μου. Δεν το νιώθω καθόλου δικό μου. Και αυτό το μέρος μοιάζει τόσο ξένο , τόσο μακρινό και διαφορετικό από εμένα. Μα είναι δυνατόν όλα αυτά είναι αληθινά; Που ζούσα εγώ όλον αυτόν τον καιρό; Γιατι δεν θυμάμαι τίποτα;

Ο καναπές είναι ιδιαίτερα άνετος. Νιώθω πως από στιγμή σε στιγμή θα κοιμηθω. Δεν θέλω ,δεν πρέπει.
Ακόμα νιώθω το έντονο βλέμμα όλων πάνω μου. Βαθιά μέσα μου είμαι σίγουρη πως ξέρω τι περιμενουν.Αλλα το περιβάλλον δεν είναι άι ευνοϊκό για αυτούς,για να δουν το σόου. Αν ήξερα τι ακριβώς έχει συμβεί ,αν ήξερα όλη την αλήθεια ,θα μπορούσα να συμπεριφερθω ανάλογα. Προς το παρόν ,νιώθω ότι καταπατώ μια καθαρά ξένη περιουσία. Και συμβαίνει για ώρες,δεν μπορώ άλλο.
Σηκώνομαι απότομα όρθια ,και όσοι με κοιτούσαν από την πόρτα του μεγάλου σαλονιού εξαφανίζονται και επιστρέφουν στις δουλειές τους. Βγαινω από αυτό το δωμάτιο ,ο νεαρός με τον οποιο μίλησα πριν κάποιες ώρες στέκεται ακομα έξω από το σαλόνι.

<<Μπορώ να σας βοηθήσω, βασίλισσα μου;>> ρωτά ευγενικά.

Ξεροκαταπίνω.