Fair Victory- The Unequal Battle 2

Κεφάλαιο 32ο

Στο προηγούμενο κεφάλαιο:

<<Έχω εντολές όμως να σε βάλω μέσα και συγκεκριμένα στο κρεβάτι σου.>> Λέει και σηκώνει το φρύδι του.

<<Εντολές; Από ποιον ;>> Ρωτώ .

Σοβαρά τωρα; Μην μου πεις ότι ο Mark και ο Nick δίνουν εντολές τώρα...

<<Από τον εμ...Mark και τον Nick. Δεν ξέρω πόσα ξέρεις για αυτούς ,αλλά ...συνηθίζουν να θέλουν να περνά το δικό τους .>> Λέει και γελάει στο τέλος.

Αστείο ήταν; Δεν φάνηκε ...

<<Ξέρω αρκετά νομίζω. Ο Mark είναι βασιλιάς ,λογικά,αφού ζει σε αυτό το μέρος. Ο Nick ,δεν ξέρω ακριβώς τι ρόλο βαράει . >> Γελάω.

<<Μόνο αυτά ξέρεις;>> Ρωτά ξαφνιασμένος.

<<Όχι , ξέρω ότι ο Nick είναι ο άντρας μου και ο Mark ο πατέρας μου. Θεέ μου ,είναι τόσο περίεργο να το λέω εγώ αυτό. >> Λέω μπερδεμένη και στηρίζω το κεφάλι μου στο χέρι μου.

Ο Alex κοίτα μια εμένα μια το έδαφος.

<<Πάμε μέσα, και σου υπόσχομαι όλα θα περάσουν. Αργά ή γρήγορα, όλα θα είναι παρελθόν.>> Λέει και αφού πιάσει το χέρι μου , με σηκώνει και περπατάμε προς το εσωτερικό του κάστρου της τρέλας.

Κεφάλαιο 32ο

Είμαι τόσο ευγνώμων που ο Alex θα μείνει μαζί μου στο δωμάτιο. Θυμάμαι που ξύπνησα εδώ την πρώτη μέρα της τρέλας ,αλλά δεν έμεινα πραγματικά εδώ ,έφυγα . Κι όμως ,το δωμάτιο μου προσφέρει μια μικρή αίσθηση οικειότητας. Νιώθω πως έχω μείνει εδώ,όχι για πολύ ,αλλά και πάλι ,έχω μείνει. Κάθε αντικείμενο εδώ μέσα δημιουργεί διαφορετικές αισθήσεις ,και δεν εννοώ μόνο αυτή την επαφής. Ίσως αν προσπαθούσα θα μπορούσα να θυμηθώ κάτι,δεν γίνεται να μην θυμάμαι τίποτα. Κάτι θα βρεθεί. Το πιστεύω....το ελπίζω.

[...]

Ένας αχνός ήχος από μακριά ακούγεται ,αλλά δεν είναι αρκετά δυνατός για να με ξυπνήσει. Απλά μου τραβά τη προσοχή. Κάποιοι μιλούν. Ποιοι; Άραγε.
Δεν πρέπει να σκέφτομαι ,αλλιώς θα ξυπνήσω ξανά,δε θέλω να ξυπνήσω. Είμαι τόσο καλά αυτή τη στιγμή στον λήθαργο μου,στην ησυχία μου και στο σκοτάδι μου.
Αλλά δεν με θέλει ο ύπνος σήμερα. Ακούω τη πόρτα να ανοίγει και οι αχνές φωνές είναι ψίθυροι πια συνοδευόμενοι από βήματα.

<<Πόση ώρα κοιμάται;>> Ακούγεται μια γνωστη φωνή.

<<Περίπου τρεις με τέσσερις ώρες τώρα. >> Λέει μια άλλη γνωστή φωνή.