HOUSEMATES ( Completed)

CHAPTER 34

No One's Pov

"So ano na? Ang lakas ng ulan guys! Makakauwi pa batayo ngayong gabi?" Tanong ni Umji habang nakatingin sa labas ng kubo kung saan nakikita niya ang malakas na paghampas ng mga alon sa dagat at ang pagbuhos ng malakas na ulan.

"Guys! Kakatawag ko lang sa namamahala ng ressort! Ang sabi niya sinarado daw muna yubg tulay na lalabasan natin. " Singit ni Jin.

"So no choice tayo, we'll stay here tonight!" Ani ni Sowon.

"I rented the rest house kaya dun tayo tutuloy ngayong gabi."

"Yeah. Pero paano si Eunha?" Tanong ni Sinb.

"What do you mean?" Ani ni Jimin.

"Kasi diba! Ano! Sila lang ni Jungkook dun sa bahay!" Natihimik ang lahat sa sagot ni Sinb.

"Malalaki na sila! They know their limitations" Nakangising sabi ni Sowon.

"Pero syempre ano.....hmmm...wala pa kasi sa tamang ed---"

"Ano bang pinaglalaban mo?" Pagputol ni jhope sa sinasabi ni Sinb. Sinamaan siya nito ng tingin.

"Hindi kita kinakausap!" Sabay irap ni Sinb.

"Magiging ok lang ang lahat! Ang isipin niyo ay kung paano tayo magkakasya sa dalawang kwarto lang!" Singit muli ni Jin sa usapan.

...................

Kung minamalas ka nga naman oh! Bakit ngayon pa umulan!- reklamo ni Eunha sa kanyang isipan habang pinapagpagan ang sarili dahl sa nabasa siya ng ulan. Nakasilong siya ngayon sa isang waiting shed malapit sa kanilang tinutuluyang village.

-Bakit ba kasi ako bumalik pa? Mukha lang tuloy akong tanga! Nakakairita!-
Kinapa niya ang kanyang bag at hinanap ang kanyang cellphone ngunit hindi niya ito dala dahil naiwan iyon sa resort.

"WAH! Kainis!" Ani nito sabay sipa sa trash can sa kanyang gilid at umupo sa upuan.
Napaiwas siya at napatakip ng mukha dahil sa pagwisik ng maruming tubig ulan sa kalsada. Sinamaan niya ng tingin ang isang itim na kotse na nakahinto sa kanyang harapan. Dahan dahang bumaba ang windshield ng kotse at namilog ang mga mata ni Eunha sa pagkakakita kay Jb. Hinubad nito ang kanyang shades at kumindat sa kanya.

"Hey!" Bati nito sa kanya. Imbis na sagutin niya ito ay umiwas siya ng tingin.
"So kunwari hindi mo ako kilala?"
"Ang lakas ng ulan oh! Sobra! Baka gusto mong magpahatid!" Pagrekomenda ni Jb sa kausap.
Tumayo si Eunha nang may masulyapang taxi na paparating. Pinara niya iyon ngunit may sakay na ito.

"Hey! Sumakay ka na dito! Ihahatid na kita kaysa sa maligo ka pa sa ulan diyan!"
Tiningnan siya ni Eunha.
"Kung iniisip mong may gagawin akong masama sayo pwes nagkakamali ka! Nagbago na ako. "

"Okay! I'll ride but....."

"But what?"

"If something bad happens to me, you're dead!" Pagabbanta ni Eunha. Napahagikgik ng mahina si Jb.

"Okay! Fine!" Ani ni Jb. Binuksan ni Eunha ang pintuan sa backseat ng kotse at doon ay naupo.

"Wait! Ano ako driver mo? Dito ka sa harapan!"
Umirap si Eunha bago bumaba sa kotse at lumipat sa tabi ni Jb.
"Much better! Seatbelt!"paalala nito kay Eunha bago paandarin ang kotse.

Tahimik lang ang dalawa sa loob ng kotse.
Nakatingin si Eunha sa labas at nakasandal ang ulo sa bintana ng kotse.

" Aren't you going to ask if i know your address?" Tanong nito kay Eunha.

"Why would i bother ask if i know that you already know it!" Ani ni Eunha nang hindi man lang sumusulyap kay Jb. Tumigil ang kotse sa tapat ng bahay nila Eunha.