That One Wolf

☆Hoofdstuk 10!¡☆

Hai mensen, omdat dit al het 10e hoofdstuk is, word hij dubbel zo groot! Hope you like it! Xx

Ik laat hem eerst op zijn bed liggen, en dan kom ik tevreden naast hem knorren. Ik val zo in een diepe slaap.

P.O.V Chris
Ik word wakker en kijk op de klok: zes uur. Het is nog een beetje donker, en het is doodstil in het bos. Sarah ligt naast me te slapen in haar onderbroek en bh. Ik stap uit bed, en kleed me alvast aan. Daarna fris ik me even op en scheer ik me. Als ik de badkamer uitstap en weer terug de kamer inkom, ligt ze er niet meer. Hoe? Ik was 5 minuten weg!
Ik besef me nu pas: als ze ontvoerd is, is de dader nog in de kamer, want de deur is op slot. Ik ga in een aanvalshouding staan en spring licht heen en weer.

"Boe!" Schreeuwt iemand achter me. Ik schrik en zet een stap naar achter, en val achterover plat op het bed. Ze springt op me en begint me te kietelen.
"NEEEEE! STOP! IK GEEF ME OVER!" Piep ik. Het blijkt te werken, want ze klimt van me af.
"En waarom was jij zo blij gisteren?"
Vraag ik.
"Nou, eehm.. ik heb nog nooit in een echt bed geslapen, behalve een ziekenhuisbed." Antwoord ze verlegen.
Nog nooit op een fatsoenlijk bed gelegen? Ik voel een mix van medelijden en verdriet.
Ik zet me er overheen en vraag:
"En wolfje, wat wil je doen vandaag?"
"Eehm.." "ontbijten!" Maak ik haar zin af.
"Goed idee!!" Roept ze.
Ze kleed zich aan in een joggingbroek met een lichtroze gecropte trui.

P.O.V Sarah
We lopen samen de kamer uit, terug naar de hal. Het is best wel druk, en er zijn overal mensen. In normale vorm, in wolfvorm, en ze geven me allemaal een onveilig gevoel. Ik maak mijn bril schoon, en loop daarna, arm in arm, met Chris naar de ontbijtzaal. Het is hier in tegenstelling tot de gang, heel rustig. Een paar mensen zitten aan tafel hun ontbijt alleen op te eten, sommigen met z'n tweeën. We schuiven aan bij een schattig donkerhouten tafeltje aan het raam. Er komt een wolf langs met een zwartbruine vacht, en ijsblauwe ogen. Hij, geloof ik, draagt de kaart via een tuigje op zijn rug. Ik pak hem er af, en zeg "Bedankt, mooie wolf" terwijl ik de kaart van zijn tuigje pak. Hij kijkt me dankbaar aan, en loopt weer weg. De kaart zat met klittenband vast.
Na het even kijken in de kaart komt er dit keer een jongen langs, even oud als ik. Hij heeft bruin haar, en ijsblauwe ogen.
"Dankje dat je me mooi vond" krijg ik terug. Ik bloos en sla mijn ogen neer.
"Hij is wel sexy hoor" aldus Kayla.
Ik verbreek de link. Geen zin in dit gekwebbel.

"Voor mij graag de...... bacon en ham. En voor Sarah? Saar, SAAR!"

Ik word dus opgeschrikt door Chris
"Wat? Ohw..... de all English alsjeblieft."
Hij schrijft het op een notitieblokje en loopt snel door. Ik kijk uit het raam, en zie een paar wolven vechten met elkaar. Er is een hele grote zwarte, maar hij is het bangst van allemaal, kan ik ruiken. Een ander, met een witte vacht, hangt aan de grote vast met zijn tanden in zijn vel, maar de grote laat niks merken. Nog één andere grijze wolf staat in de zwarte zijn poot te bijten.
"Sjonge" zegt Chris met zijn mond vol. "Die zwarte is wel aan het winnen hè"
"Nee, dat is hij niet. Ruik je dat dan niet?" Vraag ik.
"Nee, kan jij dat ruiken dan?"
"Ja, en die zwarte poept bijna in zijn wolvenbroek daar." Zeg ik lachend.
Hij glimlacht en kijkt me in de ogen. Ik kijk ook in zijn groene. Na een lang staarmoment vraagt hij
"ga je dat nou nog opeten of niet?!"
Ik barst in lachen uit, en eet snel het laatste worstje op, met een restje ei.
We stappen naar buiten, en ik pak mijn tas en zet hem op mijn rug. Ik heb de nodige kleding op de kamer gelaten, want dat heeft geen zin om mee te nemen. Behalve één setje kleding. Lekker licht! De zwarte wolf ligt bewusteloos op de grond, en de witte en grijze zijn al weg. Ik slaak een klein gilletje, en ren naar de wolf. Hij is groot, zo'n 1,65. Hij heeft een wond op zijn rug, en bijtwonden op zijn poten en nek. Ik wou dat ik iets kon doen! Misschien weet Kayla raad. Ik open een link.

"Heeee Saartje, what's up?"
"Er is een wolf, en hij is gewond"
"We kunnen proberen hem te helen, maar dat kost veel energie"
"Is goed. Hoe doen we dat?"
"Laat mij maar."

Ze verbrak de link, en neemt mijn lichaam over, zonder dat ik van gedaante verwissel. Cool! Ik kan alleen niet bewegen. Ik weet
"Kayla heeft controle" uit te brengen. Ze legt mijn hand op de wolf haar, denk ik, nek. Er loopt een soort blauw spul door de aderen van mijn hand, en ik voel pijn. Niet veel, maar het is er. Minuten later, mag ik mijn hand, en de controle weer hebben. De wonden verdwijnen uit het niets! De wolf word langzaam wakker, en transformeert met kleding aan. Wat, een Alfa! Ohmygod. Ohmygod. Ohmygaawd! Ik ga dood. Ben ik op zijn terrein? Kayla is ook in paniek. Wat moet ik doen?
"Gaat het wel?" Een sterke band op mijn schouders. Ik kijk op en zie een best wel knappe jongen. Waarom in hemelsnaam, zijn alle jongens knap! Ik kijk in twee grote, rode, Alfaogen. Hij is heel groot, echt 1,75 ofzo.
"Ja" zeg ik met een trillerige stem.
"Bedankt hè. Ik wist niet wat ik moest doen" hij krabt aan zijn nek. "Dat zagen we!" Lacht Chris. Hij kijkt blozend een andere kant op.
"Ben je net Alfa geworden?" Vraag ik
"Ja" zijn blosje is weer verdwenen.
"Wat is er?" Vraagt hij mij.
"Jendjsjskekeksoalkdjfnejsjjdj"
Dat was Kyra dus. In mijn hoofd.
"N-niks hoor" zeg ik stoer.
"Wat. Is. Er" vraagt hij nu, met zijn Alfa stem. Ik deins in elkaar, en Chris ook een beetje. "Rogues" glimlacht hij.
"Ik ben geen rogue!" Zegt Chris boos.
"Oh, sorry. Zij wel?" Ik heb een waas voor mijn ogen. "Ja, zij wel. Ze is niet gewend aan aardige Alfa's, eigenlijk niemand." De waas is weg. Ik heb mijn tranen weten te bedwingen. "Ik ben niet zo erg hoor" glimlacht hij. Ik durf hem niet aan te kijken. "Je geeft me een beetje de kriebels, meisje. Laat me je ogen eens zien?
Hij pakt mijn kin vast en dwingt  mij hem aan te kijken. Alle angst verzamelt zich. Dit gaat fout. Mijn ogen worden rood. Ik kijk hem aan, en hij kijkt verschrikt terug.
"Sarah niet doen!" Hoor ik achter me. Het is allemaal een waas. Ik zie hoe ik hem bij zijn pols vastpakt, en de hand van mijn gezicht trek. Net als ik zijn pols wil breken, grijpt Chris in. Hij schreeuwt, en ik ontwaak uit mijn trans. "Dat was op het nippertje" zucht hij. De Alfa kijkt mij met grote ogen aan.  "Osore" fluistert hij, bijna onhoorbaar.
.
.
.
.
Hello! Een XL hoofdstuk is net vers uit mijn hoofd gefloept, en op mijn telefoon getypt. Het duurde wel kapot lang, maar veel plezier met lezen!🐺
Xx jegirl