☆Hoofdstuk 36☆

144 9 1
                                    

P.O.V Sarah
Nadat ik ben ontsnapt, (met een beetje hulp van die dude) heb ik overnacht in het bos. Die kleren heb ik daar maar achtergelaten. Het viel anders te veel op. Ik heb mijn sporen gewist, en ben doorgelopen. Nu ben ik dus hier.

Ik loop maar een beetje rond. Wat moet ik nu doen? Gewoon weer terug naar Dawnville of Ashville? Nu ik zo ver ben gekomen? Waar ben ik nu?
Alles voelt een beetje vaag. Ik voel me Verdoofd. Welke maand is het? Hoe oud ben ik nu precies? Dat zijn allemaal dingen die ik niet weet. Wat ik wel wil weten. Het enige dat ik weet is dat ik Sarah heet, mijn wolf Kayla heet, en ik 16 jaar ben. Wanneer ik 17 wordt? Geen idee.
Gefrustreerd schop ik tegen een hoop bladeren aan. Ineens loopt er een andere wolf naast me. Ik stop met lopen.
Ik open een link met de wolf.
Ben ik in vijandig territorium gekomen?

Tot mijn verbazing linkt hij terug!
Nee, maak je geen zorgen. Dit is niemandsland.

Oh, gelukkig! Kan ik hier mijn kamp opzetten. Ik zucht. Hij lijkt het te snappen. Toch staat er een bekende blik in zijn ogen...

Ben jij niet die ene wolf die mensen do-

-Ja dat ben ik. Wil je een handtekening?
Proef, ruik, en hoor het sarcasme.

Alsjeblieft zeg, ik ben geen fanboy!
Een harde lach klinkt door de link.

Wil je niet met me mee naar huis? Je lijkt me een aardig meisje, maar ik weet niet-

-Wat weet je niet?
Ik antwoord een beetje tè snel.

Of je gewend bent aan het leven als een mens. School, huiswerk, enzovoort

Ik heb er wel eens van gehoord. Veel mensen vinden het stom. Zijn er ook andere weerwolven?

Ja, maar we moeten het wel geheimhouden. Mijn hele familie is deel van een pack, dus maak je geen zorgen over hen. Wil je mee of niet?

Tuurlijk! Wat superlief dat je me mee wil nemen! Dankjewel.
Ik begin te blozen. Dat was heel lief.

Hij begint te rennen, en ik volg zijn pas nauwkeurig. Na een lange tijd,
(Ongeveer 10 minuten lol) zijk we aangekomen bij het huis van de jongen. Hij gaat via de enorme achtertuin naar binnen, en voor de zekerheid blijf ik nog even buiten staan. Hij wenkt me om naar binnen te gaan.
Mijn ouders zijn boven aan het werk, dus we kunnen gewoon naar binnen stappen.
Met die woorden stapt hij ook naar binnen. Hij heeft een kamer op de begane grond van het huis van ongeveer twee verdiepingen. Zijn kamer is enorm! Er staat een tweepersoons Bed, en een bureau met een stoel. Boven het bureau hangt een flat-screen tv en naast die tv hangen twee enorme speakers. Ik kijk verwonderd naar de kamer. Dit had ik in een packhuis zelfs niet groter gehad! Hij pakt een te grote zwarte trui uit zijn kast, en haalt een zwarte legging uit de kast van zijn moeder. Onderbroek van zichzelf, en dat is het hij maakt aanstalten om te gaan shiften, dus draai ik me maar héél snel om. Naakte jongens, liever niet.
Nadat hij zich weer heeft omgekleed, is het zijn beurt om omgedraaid de muur te bestuderen. Ik shift terug, en trek snel de kleding aan. De onderbroek past verrassend goed...
Als hij zich weer omdraait, kijkt hij me verbaasd aan.
"Blond haar?" Schreeuwt hij bijna.
Met zijn zwarte haar, was het logisch dat hij ook een zwarte vacht zou hebben. Bij mij dus niet, want die Maangodin moet mij weer "anders" maken. Ik haal mijn schouders op.
"Daar had ik even niet aan gedacht"
.
.
.
.
HEY HALLO HOE GAAT HET IK POST DIT EVEN EN DOE ALSOF IK NET NIET EEN WEEK NIET HEB GEPOST SORRY XX MAAR I'M BACK.
XX YOGIRL SILKE💕♐🐺

That One WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu