That One Wolf

☆Hoofdstuk 15☆

HOLY SHIT GIRLS!! IK HEB GEWOON 1K READS!!! DANK JULLIE VOOR HET LEZEN VAN MIJN BOEKJE💕💕💕💕💕

Ze knikten braaf en gingen aan het werk. "Eens kijken hoe het met ons prinsesje gaat" mompel Ik, als ik de deur open doe.

P.O.V Sarah
Leegte.

Zwarte, koude, gevoelloze leegte.

Wat gebeurde er?
Die vraag spookt nog steeds door mijn hoofd. Ik verloor alle controle, veranderde, en toen werd het koud. Ik kon niks zien. Ik blijf stilstaan. Als ik een geluid hoor, rispen mijn oren op. Ik trek mijn tanden op, en grom naar de oorzaak van het geluid. Ik hoor niks meer. Stilte. Een hand door mijn vacht. Vingers strelen over mijn voorhoofd. Ik krijg een gevoel in mijn buik, het kriebelt een beetje. Het ruikt zoet. Is dit liefde? Is dit het waar iedereen het over heeft? Ik wist dat ik iets miste in mijn leven, maar liefde, ik dacht dat ik het al wel eens gevoeld had. Ik ga in een bolletje liggen, en huil al mijn angst er uit. Als mijn opgekropte negativiteit verlaat via mijn tranen mijn lichaam. Ik krijg langzamerhand een beter gevoel, en ik besluit mijn ogen dicht te doen, en de duisternis te verwelkomen. Ik hou van de duisternis.
Hij maakt me sterker.
Hij maakt me beter.
Hij maakt me tot wie ik ben.
Als ik de deurklink hoor piepen, doe ik mijn ogen open, en zie ik dat ik op een roze bed lig, in een roze kamer. Daniëlle komt binnen, kijkt me aan, en zucht.
"Och, kind" is het enige wat ze zegt.
Steeds weer herhaalt ze het. Ze gaat bij me liggen, en geeft me een dikke knuffel. Na wat een half uur van knuffelen leek, verbreekt ze hem, en fluistert in mijn oor:
           "Ik zal voor je zorgen"
Die woorden deden mij goed. Ik wou graag dat Dani en Chris voor mij zouden zorgen, en we samen een leven kregen. Met elkaar.

"Dat kunnen we wel vragen" antwoord ze.
Ik glimlach. Ik zie een setje kleding liggen, en loop er naartoe.

Wat boeit het dat je de hele tijd naakt ben geweest. Zegt Kayla.

Kayla heeft dit gedaan. Het is haar schuld.

Jij krijgt je karma nog wel. Op een onbewaakt ogenblik zal ik ervoor zorgen. Antwoord ik, en verbreek de link.

Eerst maar eens aankleden. Ze heeft een strak zwart jurkje van een elastische stof, een legergroen jasje, en een paar zwarte all stars klaargelegd. Ik trek het aan, en zie dat Dani de kamer al heeft verlaten. Ik ben nog een beetje duizelig van het ongelukje, maar het gaat beter.

Als ik de deur open trek, zie ik dat iedereen in de woonkamer zit, en alle ogen zijn op mij gericht. Op één paar na dan; die van Chris zijn op de stapel pannenkoeken voor hem gericht.

"Hai, heb ik wat gemist?" Vraag ik.
"Ja, we hebben pannenkoeken gebakken, want het is al 6 uur" zegt Chris. "Kunnen we ze eigenlijk ook opeten?" Vervolgt hij zijn zin.
Dani knikte, en Tim roept; "AANVALLUHHHH!" Ik schrik van zijn reactie, maar als Dani een bord pannenkoeken voor mijn neus houd, begin ik dankbaar te eten. Het onweert nog steeds, en ik kijk dagdromend naar de flitsen, en ril van de donder. Stond daar iemand nat te regenen? Ik kijk goed, en zoe voor onze deur een silhouet van een meisje staan. Ik duw mijn stoel zo hard naar achteren, dat hij op de grond bonkt en iedereen kijkt me aan.
Ik hijg "geen tijd" en snel naar de voordeur. Als ik hem opentrek staat er inderdaad een silhouet mij aan te kijken.
.
.
.
.
Nog maar een hoofdstukkie, want gisteren heb ik 1K gehaald💪
Dank je nogmaals dat je dit boek leuk vind, en het nu (in september 2017) leest. Ook als je het in 2018 leest of daarna. Ik heb een deel van dit hoofdstuk geschreven in de bus (zie foto). Ik vind het fijn om te zien dat jullie mijn boek leuk vinden en daarom enthousiast stemmen. Ik hou van jullie en dit boek, zie je later💕💕💕
Xxx YOGIRL