☆Hoofdstuk 12☆

263 14 0
                                    

"Nee, dat deed je niet. Osore kunnen gedachten lezen!" Zegt ze met een glimlach op haar gezicht. Er ligt een goede toekomst voor me met deze gaven als Osore. Dank je wel Maangodin!!

P.O.V Sarah

Ik had haar nog niet eens gevraagd hoe ze heette!
"Hoe heet Je?"
"Mijn naam is Daniëlle, maar noem me maar Dani."

"Wat kan ik allemaal doen?" Vraag ik haar. Ik zou geen flauw idee. Ik kan dingen in slowmotion zien, maar dat is het...

"Zoals ik het lees, is er nog maar één opperosore geweest, en die maakte enorme misbruik van zijn macht. Hij is uiteindelijk verslagen door een gouden pijl door het hart, maar anders was hij er nu nog. Hij kon tegen zilver, en kon gedachten lezen. Hij was niet te stoppen qua kracht, maar dat ben jij ook niet denk ik. Ik moet nog even kijken."

Ze slaat het boek dicht, en kijkt me aan.
"Zullen we er maar achter komen dan?" Glundert ze. Ik knik. Op naar buiten!

Achter het huis staat er een trainingsbaan, maar er zijn nog wat extra dingen bij; een zwembad, een paar spiegels, en een evenwichtsbalk. Ze wijst me waar ik moet beginnen, en ik besluit maar gewoon met kleren aan te veranderen. Ik heb toch een extra setje. Binnen een paar seconden is het gebeurd, en als een soort hondentrainster loopt ze met me mee en zegt ze wat ik moet doen. Eerst een hindernisbaan. "Kom tot de andere kant zo snel als je kan. Ik sta daar met een stopwatch." Ze telt af, en ik schiet er vandoor. Ik laat het in slowmotion gaan, en glijd me tussen alles door. Als ik over alles heen spring, is het te makkelijk voor me. Ik besluit er maar langs te glippen. Als ik mijn pas versnel, word het leuk. Ik draai rondjes, en spring heen en weer. Als ik naar de andere kant ben, stopt ze met één klik de stopwatch, en stopt de slowmotion.
"8.6 seconden!!!" Roept ze. "Bij mij is het record 17!" Ik blaf blij, en wenk haar naar het volgende onderwerp.
Er staan overal spiegels.
"Sommige osore kunnen zichzelf grote of kleiner maken. Misschien lukt het jou. Bedenk in je hoofd hoe groot of klein je wilt zijn, en kijk in de spiegel."
Ik denk na. Op mn grootst, of op mn kleinst? Ik stel mezelf voor dat ik net zo groot ben als een husky, en ik knijp mijn ogen dicht. Als ik ze open doe, tilt Dani me gewoon op! Ik ga door naar een rare kamer. Ze doet de deur open, en ik word verblind door een licht. Alles is van zilver! Ik durf niet in te stappen, en ik zet een paar stappen naar achter. Omdat ik nog steeds een husky-formaat ben, duwt ze me er gewoon in. Ik sta op zilver. IKSTAOPZILVER!! Het doet gewoon geen pijn! Omggg!
Vervolgens komen we bij een tuin. Er staat hier een bepaalde bloem in. De bloem die elke weerwolf haat. Monnikskap. Ze wenkt me, als teken dat ik er doorheen moet lopen. Als ik er doorheen loop, kuch ik onophoudelijk. Ik zak door mijn poten, en mijn oogleden worden zwaar. Net op tijd word ik opgepikt door Dani, en we rennen te tuin uit.

Na 15 minuten kan ik weer op mijn poten staan, en gaan we door naar het zwembad. Er staat een duikplank, en een enorme floaty die er 10 meter vanaf staat. "Spring maar. Als je op die floaty terecht komt, hoef je niet nat te worden!" Zegt ze met een duivels glimlachje. Ik ga in een stoeltje zitten, en ik word omhooggetakeld door een liftje. Als ik op de plank sta, loop ik naar het puntje. Als ik loop, tikken mijn nagels op het kunststof van de duikplank. Het is doodstil, en het water staat glad. Ik heb kinderen gehoord, en ze zeiden dat dit leuk was. Vanaf een plank je dood in springen, maar dan het water inkomen. Ik zucht, en concentreer me op het water. Als ik er af spring raak ik de floaty niet, maar het water...
.
.
.
.
Whoeehoehoee... wat gaat er gebeuren? Kan ze snel zwemmen, of helemaal niet! Misschien gaat er wel wat heel anders gebeuren😈
Xx jegirl🦄🐺

That One WolfWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu