That One Wolf

☆Hoofdstuk 11☆

De Alfa kijkt mij met grote ogen aan.  "Osore" fluistert hij, bijna onhoorbaar.

P.O.V Chris
Hij kijkt ons doodsbang aan. "Sjongejonge hey, ze is een meisje van 16. Jij bent een Alfa. Kom op zeg." Zucht ik, waarbij ik met mn ogen rol.
"Hey, dat mogen alléén meisjes doen!"
Zegt Sarah lachend. De Alfa herpakt zich, en zegt "Je hebt gelijk. Ik had niet zo moeten reageren. Ik breng je naar een Druïde, dan kunnen we je helpen de osore in je te verwijderen. "NEE!" Klinkt er uit mijn keel. Had ik dat gezegd? Ze keken me verbaast aan.
"Dat was ik. We zijn net zo sterk Nu, dan kunnen we om tips vragen bij de Druïde." Fluisterde Kayla.
"Waarom fluister je?" Fluister ik terug.
"Alfa's kunnen gedachten lezen" fluistert ze terug voordat ze de link afbreekt.

"Ik ga naar een Druïde, maar ik ga mijn Osore niet laten verwijderen" zeg ik met een dûh-ondertoon.

"Ja ne-"

"JA" schreeuw ik, met een rare ondertoon.

Ze schrikken zich allemaal dood. Ik glimlach een duivels glimlachje.
"Gaan we dan nog, of niet!" Lacht Chris.
We lopen van de open plek af. Ik volg de Alfa maar. Waar moet ik anders heen?
+•×°×•+
We zijn na een half uur aangekomen in het midden van het bos.
"Hier is het" zegt de Alfa. Hij fluit op zijn vingers, en er komt een enorme, maar dan ook echt enorme wolf aangerend. Ze verandert met kleren aan terug in haar gewone gedaante. Ze.. Ze is ook een Osore. De Alfa is bang, dat kan ik ruiken.
Zij ruikt het ook.
"Je hoeft niet bang te zijn hoor!" Zegt ze. " Dan ga je zweten" voegt ze er aan toe.
"Waarvoor ben je hier trouwens, en waarom heb je bezoek?" Vraagt ze verveeld.
"Ik heb een patiënt of bezoeker voor je meegenomen. Niet zo ondankbaar, anders was je nu rogue"
Haar ogen lichtten op bij het woord patiënt.
"Tuurlijk!! Kom binnen!!" Zegt ze blij.
Ze duwt een klimopgordijn weg, en daarachter staat een kleine open plek met een schattig houten huisje. We lopen naar het huis, en ze opent de deur. Als ik binnenstap, richt ze haar neus in de lucht, en vraagt dwingend: "wie. Is. Hier. De . Osore?" Iedereen zet een stap naar achter, en ik blijf over. Ik bloos enorm, en sla mijn ogen neer. Ze duwt de rest naar buiten, en laat mij staan. Als ze klaar is met duwen, gaat ze op een grijze fauteuil zitten, en klopt op de andere grijze fauteuil.

Ik ga zitten, en staar naar mijn schoenen.
"Waarvoor kwam je?" Zegt ze om de stilte te verbreken.
"Ik wil mijn krachten ontdekken, en er de controle over krijgen. Kan jij me dat leren?"
"Yup. Daar zijn we wel dag en nacht bezig, plus dat je om de twee dagen moet oefenen. Is dat goed?"
"Ja"
"Oké, eerst moeten we kijken wat voor Osore je bent. Laat me even kijken."
Ze pakt mijn hand vast, en knijpt met haar klauwen in mijn arm. Mijn ogen worden rood, en Kayla word boos.
"HOE DURFT ZE DAT TE DOEN?!"
Schreeuwt Kayla in mn hoofd.
"Dit heb ik nog nooit gezien! Een Oni-Osore!!!! Ohmygodohmygod! Die heb ik nog nooit gezien!!"
"WAT? IK BEN EEN DEMOON?" Roep ik in paniek.
"Jajajaja, rustig maar. Ik zal voor je moeten buigen, meid! Je bent de opperosore!"
"Wut?" Ik snap haar niet. Opperosore? Wat is Dat? Hoezo ben ik sterk? Ik snap het echt niet.
"Wat snap je niet?" Ik schrik. Zei ik dat hardop?
"Nee, dat deed je niet. Osore kunnen gedachten lezen!" Zegt ze met een glimlach op haar gezicht. Er ligt een goede toekomst voor me met deze gaven als Osore. Dank je wel Maangodin!!
.
.
.
.
Halllooooo
Doei schatjes
Xx jegirl🦄🐺