That One Wolf

☆Hoofdstuk 29☆

Wolfshond losgeraakt! Verschillende lichamen gevonden
Via netnews.com
Een wolfshond met een verdacht patroon op zijn vacht heeft...

P.O.V Sarah
SHIT. Ik heb flink wat uit te leggen.
Ze scrolt door.

Gestreepte wolf maakt bos onveilig
Via dawnvillelocal.com
Een gestreepte wolf is gesignaleerd in een bos bij Dawnville. Het beest heeft meerdere andere wolven gedood...

Gevaar voor Dawnville?
Via naturepaper.com
De befaamde gestreepte wolf is een week geleden bij een lokale jeugdherberg gespot. 1 dode wolf...

Ze klapt de laptop hard dicht.
Mijn gele ogen laten een zachte gloed achter op de lakens. Tegen al mijn gedachten in, begint ze me te aaien. Ik kijk haar aan, en ze fluistert wat in mijn oor.
"Als het moest, dan moest het. Sommige dingen kan je gewoon niet omheen. Het komt allemaal goed."
Ik ga dichter naast haar liggen.
Ze tilt mijn hoofd omhoog, zodat ik haar wel aan móét kijken. Mijn ogen schijnen op haar gezicht.
"Je bent anders dan de rest. Dat zie je."
Ik draai mijn hoofd van haar af.
"Je lijkt meer menselijk dan dierlijk"
Ik wil haar laten zien dat ik ook mens ben, maar hoe doe ik dat nu?
"Ik weet niet wat de deal met jou is"
Ik haal diep adem. Ik kan gewoon niet laten zien dat ik mens ben. Ik wil helpen. Maar hoe moet dat als ik een wolf ben die als ze shift haar vriendin moet doden? Ik jank zachtjes.
"Zullen we elkaar maar eens voorstellen?"
Ik knik weer. Het maakt haar niks uit.
"Ik ben Aneesha"
Hoe moet ik me voorstellen?
*gloeilampje dat brandt*
Ik duw met mijn neus de laptop open, en begin te typen.
S.....
Ze kijkt me aan.
A....
Ze glimlacht.
R....
Ze aait me.
A....
Ze kijkt op het scherm.
H.
"Sarah dus. Welkom bij dit gezin!"
Ik ga bij haar liggen en sluit mijn ogen

+•×°×•+
Ik word wakker gemaakt door beweging in het dekbed. Het is nog een beetje donker, maar de zon komt al op. Ik spring er af. Ze is al opgestaan en staat in haar hardloop kleding een smoothie te maken in de keuken. Ik volg mijn neus maar. Als ik de keuken binnenkom, draait ze zich om naar mij.
"Ik-uhh... doe aan hardlopen. Sorry dat ik je wakker heb gemaakt."
Ze wil de deur uitlopen, maar voor ze de deur sluit, glip ik snel naar buiten. Ze kijkt me verbaasd aan. Als Ze begint te lopen jou ik haar makkelijk bij. We lopen door een verhard pad in het bos, als ze ineens het pad afgaat. Ik kijk haar aan, maar ze ziet het niet.
"Ik doe dit altijd, rustig maar"
Benadrukt ze. Ik vertrouw het niet.

Raad eens wie er gelijk had. Ik dus.
De bosjes ritselden, en binnen een paar seconden stonden er drie mannen van mijn leeftijd om ons heen.

"Geef ons de hond" zegt één.
"UHM NEE" zegt Aneesha.
Ze kijkt me toch een beetje bezorgd aan, en haar hartslag verhoogt. De mannen komen dichterbij. Ik grom zo hard ik kan. Één van de mannen trekt een mes. Van zilver. Heb ik nou net geluk met mijn osore-krachten. Ik ga in de aanval, en bijt in het been van de bewapende man. Hij laat het mes vallen en ik pak het snel op. Met het mes in mijn bek steek ik vervolgens de andere persoon in zijn scheenbeen.
Aneesha verdedigd zich door te raken waar ze raken kan. De mannen strompelen weg. We besluiten het tripje te verkorten, en de snelste weg terug te vinden naar "huis".
Als we thuis zijn zegt Aneesha iets wat ik niet leuk vind.
"Ik moet naar de stad, Maartje wegbrengen naar de peuterspeelzaal."
Dat kindje heet dus Maartje!
"-En jij moet mee"
Geen problemen mee, toch?
"Maar je moet wel aan de lijn"
.
.
.
.
Sorry voor het saaie hoofdstuk. Heb niet veel inspiratie. Ik ga binnenkort vragen aan vriendinnen voor hulp.
Hou van jullie💘💘
Xx YOGIRL SILKE🐺👏♐