That One Wolf

☆Hoofdstuk 30☆

"-En jij moet mee"
Geen problemen mee, toch?
"Maar je moet wel aan de lijn"

P.O.V Sarah
Dus hier loop ik, in de stad, als een schoothondje aan de lijn.
"K*tleven" gromt Kayla boos.
"Weet ik ook wel" grom ik boos terug.
Als ik honden tegenkom, heb ik toch weer pittig veel medelijden.
Met mezelf.
Kayla grinnikt.
Ik trek haar snel naar huis, en ga zitten op de bank. Wat moet ik doen? Ik heb geen flauw idee. Ik denk dat ik ga wachten tot we Thuis zijn.
En Dan?
Dan ga ik shiften. Voor haar ogen.
Da's niet slim.
Ja dat weet ik ook wel. Ik kan niet anders.

Als we na een wandeling die uren lang leek, weer terug zijn, loop ik zo haar slaapkamer in, en steel een joggingbroek en een vest. Een hemd neem ik ook mee. Ik ren met de kleren de badkamer in, en net als ik een verbaasd kreetje hoor, doe ik met mijn poot het schuifje van de deur dicht. Ze kan er nu niet bij. Ik haal diep adem. Ik concentreer me op mijn menselijke kant, maar even raak ik in paniek. Hoe ziet mijn menselijke ik er ook alweer uit? Ben ik mijn menselijke kant vergeten?

Even ga ik met mijn neus door mijn vacht en snuif de geur op.
Zo ruik ik dus. Herinneringen van mijn menselijke kant komen opdrijven. Ik heb haar nog! Ik shift naar mijn menselijke vorm, maar mijn ogen blijven geel. Ik krijg mijn tanden niet normaal, dus besluit ik me maar zo te laten zien. Vast het resultaat van het bijna tè lang je wolf uit laten hangen. Ik kleed me aan, en nu pas realiseer ik me dat Aneesha op de deur staat te rammen.

"Aneesha?"
Gestommel buiten.
"Ja?"
Stilte.
"Ik weet dat het raar klinkt-"
"-JA DA'S LOGISCH! ER STAAT EEN MEISJE DAT IK NIET EENS KEN BIJ MIJN HOND IN DE BADKAMER"
"Dat is het probleem"
Ze word kalmer.
"Wat?"
"Ik ben die hond."
...
"Wat?"
Ik schuif de deur van het slot. Ze opent langzaam de deur.
"Shit"
"Wat?"
"Je bent half wolf en ik ben nog lelijker"
Ik schiet in de lach, en haal mijn schouders op.
"Hoe ga jij hier zo normaal mee om? Ik moet je eigenlijk nu vermoorden"
Ze geeft me een bitch-are-you-kidding-blik en ik voel me een beetje beledigd.
"Zeg je nou dat ik dat niet zou kunnen doen?"
Ze knikt. Ik trek mijn wenkbrauwen op, en wil recht naar de deur lopen. Ze rent snel en haalt me in, de deur blokkerend.
"Niet voor morgen. Ik wil niet dat je ergens weer onderkoeld raakt en doodgaat"
Ik rol met mijn ogen en loop naar haar kamer. Ik ga liggen, en probeer te slapen. Het lukt ook. Tot ik me wat realiseer. Ik heb niemand om voor te leven. Niets. Geen anker, geen mate, helemaal niets. Ik draai me van haar af en probeer me in slaap te werken.

Ik sta in een bos. Het is in het midden van de nacht. Ik scan de omgeving, en zie dat er niemand is. Als ik doorloop, hoor ik een onmenselijk geluid achter me. Ik besluit niet achter me te kijken en ren, zo snel als ik kan. Als er geen andere uitweg is, klim ik in een grote boom. Ik kijk naar beneden, en mijn adem stokt. Ik ben het. Helemaal gek geworden. Beneden zie ik een monster, wat grauwt, en waar vuur in de ogen staat. Het kijkt mij aan, en ik verstijf.
"WIL JE ZO ZIJN, SARAH?" Roept het.
"nee!" Roep ik terug.
"Ja!" Komt er uit mijn mond.
Was dat Kayla?
.
.
.
.
HAI MENSEN YOGIRL'S BACK IN BUISNESS. IK GA VERDER SKREIBEN HET WORD WEL MOOI XX HEB DE INSPIRATIE HELEMAAL ZELF GEKREGEN TOEN IK OP DE FIETS ZAT. IDK WHY THOUGH.
LOVE YOU ALL
XX YOGIRL SILKE🐺🌚⚽