That One Wolf

☆Hoofdstuk 37☆

Ik haal mijn schouders op.
"Daar had ik even niet aan gedacht"

P.O.V Sarah
"Waarom zou je?" Klinkt er nèt wat te snel uit. Ik bijt op de binnenkant van mijn wang. Een pijnlijke stilte onstaat.
Ik begin te lachen. Hij kon het toch niet weten. Hij lacht mee, maar weet niet waarom. Hij gaat op het bed zitten, en klopt naast zich op de dekens. Ik ga op de plek zitten die hij heeft aangewezen, en we kletsen wat.
"Hoe heet je?" Vraag ik.
"Ik heet Noah. En jij?"
"Ik ben Sarah, en ik ben 16 jaar oud"
"Oh Ja, ik ben 17" voegt hij toe
Uiteindelijk stelt hij me een vraag die ik zelf niet goed kan beantwoorden.
"Ben je al een keer naar school geweest?"
Dat wist ik niet. Geloof ik niet, maar het kan ook zijn dat ik het vergeten ben.
"Eehm....." mompel ik, een beetje verdoofd. "Ik denk het niet..."
vervolg ik mijn zin. Noah is even stil, maar dan licht zijn gezicht op.
"Wil je met me mee naar school?"
Die heb ik niet verwacht. Wat zeg Ik?
Ik laat Kayla de beslissing nemen.
"Ja hoor, prima!" Klinkt in de kamer.

"Je ogen werden donker. Je weet niet wat je ervan vinden, hè. Ineens een jongen die je meevraagt om maar naar een plek te vaan vol met mensen die je eigenlijk helemaal niet kent."

Ik knik, en richt mijn hoofd naar de grond. Hoe zou ik er wat van kunnen weten? Ik ben er nog nooit geweest..
"Wanneer is dat 'school' dan?"
"Morgen" antwoordt hij.
"MORG-"
Mijn zin wordt afgekapt door de deur die piepend opengaat. Een aardige, iets brede vrouw komt binnen. Ze heeft lachrimpels, en diepzwart haar.
In haar handen heeft ze een dienblad met kopjes, en een schaal koekjes.
"Nootje, wil je wat thee?"
Haar ogen vallen op mij. Ze bekijkt me even, en dan begint haar hele gezicht te stralen. Dat heeft Noah dus van zijn moeder.
"Hallo, meisje! Hoe heet je?"
Ze loopt naar me toe, en ik sta beleefd op om haar een hand te geven. Eerst zet ze haar dienblad op de tafel, en loopt dan weer naar mij toe. Ze legt haar andere hand op de mijne en schudt hem hartelijk. "Wie is dit, Noah?" Vraagt ze.
"Dit is Sarah. Ze blijft even logeren."
Ze knikt even. Haar ogen worden even glazig, en die van Noah ook.
Ik probeer mee te luisteren met de link, maar zelfs als Osore kan dat nauwelijks. Normaal kunnen mensen dat niet. Ik vang flarden van het gesprek op, en probeer wat aan elkaar te knopen.

"Is.....zij.......weerwolf.....gevaarlijk?"
"Ja.......nee........totaal niet......."
Ik denk dat ik het snap.
"Rustig maar mevrouw, ik kom hier niet om mensen te doden. Ik ben uitgenodigd door uw prachtige zoon om hier te verblijven. Hartstikke aardige jongen trouwens"
Ze blozen allebei, en ik ga in kleermakerszit zitten. Ik klets nog wat met de moeder, tot er iets in me opkomt.
"Zijn er nog belangrijke regels die ik moet weten?" Ze knikt.
"Er is er eigenlijk maar één. Of twee.
Nummer één; geen klauwen thuis.
Nummer twee; luister naar mij, en de rest van de mensen die in dit huis wonen" ik knik braafjes, en sta op. Ik loop naar de computer. Hij staat al aan. Snel typ ik op Google wat in.

1school 
(de; v(m); meervoud: scholen)
1 inrichting waar onderwijs wordt gegeven: een lagere school / basisschool
2 het gebouw
3 onderwijs, les: we hebben vandaag geen school

Klinkt leuk. Dus niet. We zien wel hoe het morgen zal gaan.

.
.
.
.
Hoi hoi ik kan dit echt niet sorrysorrysorry je t'aime ik zweer maar ik doe mijn best..
Loveyouallllll
YOGIRL SILKE🐺🔇🙋