That One Wolf

☆Hoofdstuk 24☆

"Er zal vanavond een supermaan plaatsvinden. En aangezien jij veel sterker ruikt dan je vrienden, zal ik je even moeten bewaken"

P.O.V Sarah
Zei hij dat nou echt?
"PARDON?!" roept Kayla.
Hij kijkt me droog aan.
"Wat is er?"
"IK GA ME DUS ECHT NIET LATEN VASTHOUDEN DOOR EEN ALFA DIE MAAR WAT ZEGT OMDAT IK ANDERS RUIK" schreeuw ik.
"Maar-"
"Ga zitten" zeg ik dwingend.
Hij knippert even.
"Hoe deed je dat?"
"Ga zitten" zeg ik nog een keer, nu wat dwingender.
Mijn stem baant zich een weg door zijn hoofd heen. Hij heeft zijn handen op zijn hoofd gelegd, en kreunt.
"ZIT!" Weerkaatst mijn stem tegen de muren van de lege kamer.
Hij gaat zitten.
"Hoe.... Doe je.... Dit?" Kreunt hij.
"Wil je dat echt wel weten?" Vraag ik poeslief, en neem plaats naast hem.
Ik besluit Kayla weg te duwen uit mijn hoofd, en hij staat weer op, zodra ik het hem weer toelaat. Hij fronst.
"Hoe heb jij een Alfastem op een Alfa gebruikt?"
Vraagt hij, nog steeds fronsend.
"Ken je Osores?" Vraag ik.
Hij knikt.
"Ken je Oni-Osores"? vraag ik.
Hij knikt. Een beetje bang.
"Nou dan ken je mij ook." Lach ik.
Hij lacht, maar het lijkt niet echt.
Hij loopt de kamer uit, mij alleen achterlatend. Ik loop achter hem aan.
"Waar ga je heen? Ga je me nu opslu-"
Hij heeft me dus opgesloten.
Ik besluit mijn handen tegen de deur aan te slaan, maar dat heeft nul effect. Als ik begin te gillen, komt er via een luikje een flesje water binnen. Ik neem het aan, Maar ik ruik het al.
"Wolfsbane? Dacht je nou echt dat ik dat niet zou ruiken?" Ik lach.
Vervolgens komt er een geweer uit het luikje, dat een pijltje recht in mijn rug schiet.
"Fuck"  is mijn laatste woord voordat ik ter aarde stort.
+•×°×•+
Als ik wakker word is de supermaan al begonnen. Ik krabbel omhoog. Tintelingen verspreiden zich over mijn huid. Als ik knipper is alles in een rode waas gehuld. Het begint. Ik shift. Mijn normale vorm, gelukkig. Vervolgens beginnen de tintelingen.
Waarom?
Ik kreun. Dit had allemaal voorkomen kunnen worden als ik mijn ouders kende. Dan hadden ze me alles kunnen leren. Over mates, over het feit dat ik een bloeddorstig monster in me heb, ja de dingen die je zou moeten weten als weerwolf zijnde.
Alle emotie kropt zich op. Als ik mijn ware vorm heb bereikt, knapt er iets in me. Alle emotie moet eruit. Voor mij is nu maar één optie haalhaar.
Huilen.
Ik hef mijn snuit naar boven, en geef alle energie die ik heb. Een trieste, beverige huil komt uit mijn keel. Ik ga liggen op de harde, koude vloer van de kamer. Als ik in slaap val, realiseer ik niet dat andere Alfa's mijn gehuil gehoord hebben.

De volgende ochtend, hoor ik een harde bonk op mijn voordeur. Ik ben nog steeds in mijn Oni-Osore vorm, dus ik sta op. Ik ga achter de deur staan, en wacht tot hij binnenkomt.
De ijzeren deur gaat langzaam open, en een bekende geur vult de ruimte.
Chase.
Ik laat hem rustig de ruimte inlopen. Als hij mij nog niet ziet, wat echt heel raar is aangezien ik 2 meter hoog ben, duw ik de deur met een klap dicht. Hij draait zich verschrikt om, alleen om een enorme demoonwolf te zien.
Ik brul, en hij struikelt naar achteren. "Wat is er mis met jou?" Roept hij uit.
Ik ga liggen op de grond. Hij neemt plaats naast me.
.
.
.
.
Hello babes, hoe gaat het? Ik heb even een vraagje; willen jullie dat ze een mate vind, of niet? Laat het even achter, Oké?
XX YOGIRL SILKE💮🐺😍