That One Wolf

☆Hoofdstuk 18☆

"Ik heb de laatste tijd een.... leegte in mij. Hij maakt me sterker, maar geeft me ook minder controle. Ik krijg een grotere drang naar bloed, en die kan ik niet stoppen."

P.O.V Sarah
Chris is druk aan het linken met zijn wolf. Hij peinst af en toe, en dan is hij aan het knikken. Na 5 minuten van stilte, gaat de mist in zijn ogen weg. Hij pakt mijn handen vast, en kijkt me diep aan.

"Ik wil graag met je naar de Alfakoning. Vind je dat oké?"

Ik knik en kijk neer. Chris leidt me naar binnen en overlegt met de anderen terwijl ik een gesprek met Samara begin.
"Hij wil met me naar de Alfakoning."
Is het enige wat ik zeg. Ze knikt.
"Ik ga met je mee." Zegt ze, vastberaden van haar keuze.

Na wat gepraat met iedereen, rugzak inpakken, en telefoon opladen, pak ik mijn mes uit de la van het kastje, en stop hem aan de riem, onder mijn shirt. Ik loop mijn voormalige kamer uit, en in de woonkamer staat iedereen al afscheid te nemen. Chris, Samara, Tim, en Dani. Ik geef iedereen een dikke knuffel, en snuf een beetje. Ik ben nooit goed met afscheid geweest, maar dit voelde als een familie. Een pack.

Ik loop als eerste de deur uit, met Samara daarna, en Chris als laatste.
Ik draai me gelijk om, loop bijna tegen Samara op, en loop het huis weer in.
"Jas vergeten" grinnik ik,
en dan begint de reis pas echt.

+•×°×•+

Na een uur lopen, zijn we weer in het bos waar ik Tim ontmoette. Ik ruik angst. Er zijn veel bronnen die de prikkende geur veroorzaken. Het stinkt bijna. Als we lopen, hoor ik een blaadje kraken, en worden we meegetrokken door Chris. We staan achter een boom, als er inderdaad een kleine goudkleurige wolf langsloopt. Ik glimlach, als Samara een schel blafje laat horen, en het dier voor zijn leven wegrent. Chris kijkt me aan, en sist "Je ogen zijn rood. Krijg jezelf even onder controle, anders komen we hier niet levend uit." Ik zucht, en loop door. De geur maakt me gek, Kayla moet er echt uit.

"SARAAAAHHHHHHHHHH!!!!"

"NEEEEEE!"

"IK MAG OOK NOOIT IEMAND DE NEK DOORBIJTEN HÈ?"

"NEE DAT IS ZWAAR STRAFBAAR SUKKEL, WAT DENK JE"

"FUCK YOU"

Ze blokkeert de link.
Mijn tanden worden scherp, en ik begin te slissen. Ik besluit niks te zeggen, en loop door. Mijn nagels beginnen nu ook te groeien. Ik draai me om naar Chris, en steek mijn handen omhoog. Ik glimlach er ook even bij, om te laten weten dat ik dit niet aankan. Hij lacht hard, en zegt
"Toe dan maar"
Ik glimlach, en ren naar de dichtstbijzijnde boom toe. Ik kleed me razendsnel uit, prop alles in mijn rugzak, en verander zo snel als mijn lichaam dat kan verdragen. Ik neem de rugzak in mijn bek, en geef hem aan Chris. Hij glimlacht, en loopt achter mij aan.

Ik heb mezelf nu beter onder controle!

Totdat ik een grote wolf zag.
Ik sloop naar het grote grijze gevaarte toe, als ik Chris en Samara toe laat kijken. Ik verstop me in de bosjes, en blaf, als hij met zijn rug naar me toe staat. Hij rent weg. Ik hoor een blaf, en Chris en Samara zijn omsingeld door warrior-wolven. Samara en Chris zijn in hun mensenvorm, dus schade kunnen ze niet aanrichten. Zonder te aarzelen groei ik tot mijn Osore vorm, en leid ze af. Een grote wolf gromt, en loopt naar mij toe. De geur van angst prikt in mijn neus.
.
.
.
.
HAI SORRY LANG GELEDEN. IK BEN DRUK MET SCHOOL. SORRY BABES. IK PROBEER MEER TE SCHRIJVEN, OKÉ? HOU WEL VAN JULLIE.
XX YOGIRL🐺🤘