Your Place Or Mine? BOOK VERSION (PUBLISHED BY VIVA PSICOM)

Chapter 29: Ralph

HALEY'S POV

Nakatulugan ko na ang pag aantay kay Russell. Bukod sa gusto ko ng malaman kung ano ang napag usapan nila, gusto kong makauwi siya agad. Hindi ako mapakali knowing sandok is there. Nakakainis. Baka mamaya mapikot pa si Russell.

May naramdaman akong mabigat na nakapatong sa tyan ko. Kamay pala ni Russell nakayakap sa beywang ko. Nakasubsob ang mukha niya sa gilid ng leeg ko. His warm breath tickles my neck.

He's still wearing the same pants, I noticed. And he's...shirtless. Para lang siyang lasing na sa sobrang kalasingan eh di na nakuha pang magpalit ng damit. Wait, was he drunk? Bakit? Hindi ba maganda ang naging usapan nila ni Ralph.

Can't wait to find out. But I have to wait 'till he wakes up. At pag inantay ko pa ang time na 'yun, baka malate na ako. Makabangon na nga. I tried to lift his hand circled on my waist. Ang bigat naman ng braso niya. Tapos nakadagan pa yung kalahati ng katawan niya sa akin. And man, he's heavy. Bakit ngayon ko lang ito napansin. He's not this heavy when his on top of me.

"Russell...."

I have to wake him up. Kundi baka malate ako.

I shaked him. Pero tulog pa rin ito.

"Russell....wake up." I tapped his right cheek.

Umungol ito. "Uy....alisin mo muna yung kamay mo di ako makabangon. "

Nakapikit pa rin ito.

I had the chance to look at his face. This is a very good chance because I can't do this when his awake. It's kinda...awkward.

Hindi nakakasawang pagmasdan ang gwapo niyang mukha. He looks so innocent when he's asleep. His soft lips are slightly parted, I'm almost tempted to kiss. I slowly traced the contour of his face. It's flawless. Napakaamo ng mukha niya. Nakakagigil.

Teka nga. Ayaw mong magising ha. May naisip ako, at pakiramdam ko tumutubo na naman ang pink kong sungay. Pinisil ko ang pisngi niya, and I waited. Ayaw pa ring magising.

Masarap pagtripan yung ganito, yung parang mantika kung matulog. Sampalin ko kaya. Pwede rin.

I hit his right face. Mahina yata, walang epekto. Nakakagigil lalo kasi ayaw magising.

Another slap landed again on same cheek. There.Napaupo ito. Halatang gulat. Napalakas naman yata ang sampal ko. Napahawak ito sa namumulang pisngi niya. At gusto kong tumawa ng malakas sa nakakatawang expression ng mukha niya. Ang cute. Nanlalaki ang mata nito sa sobrang gulat.

"Ba't mo'ko sinampal?!" gulat na tanong nito.

I was trying to hide a smile.

"Kanina pa kasi kita ginigising. I can't get up kasi nakadagan yung kalahati ng katawan mo sa akin. Baka malate ako."

Kumunot ang noo nito.

"Ganun? At kailangan mo talaga akong sampalin para gisingin ako?"

Lagot. Galit ba siya? Mukha siyang seryoso. Kinabahan ako. Hindi ko pa siya nakikitang nagalit. Nag aalangan akong lumapit ako sa kanya.

"Sorry." sabi ko.

Seryoso pa rin siya. "Alam mo bang ang pinakayaw ko sa lahat ay yung ginugulat ako pag tulog ako?"

Napatingin ako sa kanya. Pag nagkataon ito unang beses na makikita ko na galit siya.

"Bakit ba?" maang kong tanong.

Hindi pa rin nagbabago ang expression niya

"Kasi...nanghahalik ako pag nagugulat ako."

At bigla niya akong hinatak pahiga. Napatili ako sa sobrang gulat. Ngumiti siya ng nakakaloko. I tried to get up but he held my hands up my head. And he continously kissing my neck. I screamed.