Your Place Or Mine? BOOK VERSION (PUBLISHED BY VIVA PSICOM)

Chapter 2: The Girl from the bar

Chapter 2

"Huh?"

Pagbalik niya sa kwarto wala na ang babae. Sabi niya mag uusap sila tapos bigla itong mawawala. Tinakasan siya nito.

"Bahala siya." bulong ni Russell sa sarili. 

Naisip niya na ibang klase na ang mga babae ngayon. Gaya nitong isang ito, na pagkatapos pakinabangan ang katawan niya ay aalis na lang ng walang paalam. Kasasabi lang na mag uusap sila umalis pa rin. Napailing na lang ito.

Tumingin siya sa relo niya. Malelate na siya. So he grabbed his stuff. He was about to leave when he caught a glimpse of something on top of the dresser. It’s a keyholder. He knows it  belongs to her. Ito ang susi ng kotse ng babae na ginamit nila kagabi.

Pinagmasdan niya ito. Ngayon lang niya napansin my letter "H" na silver pendant at isang heart. Half heart actually. Na para buo ito at hinati sa gitna.

Natigilan siya. Wala pala siyang kotse na gagamitin. Iniwan niya ito kagabi sa bar. Kaibigan niya kasi ang may ari nun kaya pwede siyang mag iwan ng kotse overnight. Especially pag lasing na siya at hindi na niya kayang magdrive. Anong gagamitin niya ngayon? An idea came to his mind. He will use her car.  He hurriedly left his place and made his way to the parking lot.

Ilang minuto ang nakalipas ay nasa main road na siya papunta sa university.  Napangiti siya. Ba't hindi niya naisip yun. She might have escaped today, pero babalik ito. Ang babae mismo ang lalapit sa kanya sa nasa kanya ang kotse nito. At ito ang dahilan kung ba't hindi pa rin mawala ang ngiti sa mga labi niya.

He looked at the pile of vehicles in front of him. Traffic. Late na naman siya panigurado. He is starting to get pissed. Kaya siya kumuha ng 11am schedule sa lahat ng subjects niya para hindi siya nalelate. He has problem getting up early.

Pero pag naalala niya ang nangyari kagabi, nawawala ang inis niya. Di niya maiwasang mapangiti. At alam niya sa sarili niya na hindi niya pwedeng sisihin ang traffic. Siya ang may kasalanan kung bakit late siya nagising. Puyat siya at pagod.

Pero wala siyang pinagsisihan. Tsaka isa pa bihira naman siyang malate. Kung malate man siya ngayon, it was all worth it.

Sumagi sa isip niya ang expression ng mukha ng babae kanina. Alam niya na galit ito sa kanya. Pero hindi maikakaila ng babae na ginusto rin niya ang nangyari. In fact muntik ulit nilang gawin kaninang umaga ang nangyari kagabi. And he's more than willing to do it again. He’ll never get tired of doing it if he has the chance.

Kahit alam niyang galit sa kanya ang babae wala siyang pinagsisisihan sa ginawa niya. Kung meron man siyang regrets, iyon ay hindi man lang niya natanong ang pangalan nito. He felt a sudden urge that he needs to see her again.
 

But how? He has her car and he knows one of these days she'll find him. But when?  And he can no longer wait. Wala siyang kahit na anong clue kung sino ang babae. At ayaw niya ng pakiramdam na ganun. Na may gusto siyang gawin pero hindi niya magawa.

 
He searched the car hoping to see something that might help him. Pero malinis ang kotse. Binuksan niya ang mini compartment. Walang laman ito bukod sa rehistro ng sasakyan na nakapangalan sa isang Harold James Saavedra. Nakatira sa Blue Lagoon Subdivision, Makati City. Small World. He lives nearby.

 
Who owns the car? Harold James Saavedra must be her brother.  Or father maybe. Her boyfriend?  Pwede ring hiniram niya sa kaibigan. O hindi kaya sa asawa niya, pero imposible. He's sure of that na wala siyang asawa. And he has proof. The blood-stained sheets.

He stopped searching when the traffic lights turned green. Ilang kanto na lang malapit na siya sa university. Gusto niyang batukan ang sarili. What’s happening to him?  As if he’s a teen stalker.  Kung kelan graduating na siya sa college tsaka siya nagkakaganito. Pakiramdam niya bumalik ulit siya sa high schhol. Gaya nung una siyang magkaroon ng crush. Hindi siya nagkaroon ng ganito katinding atraksyon sa babae.