Your Place Or Mine? BOOK VERSION (PUBLISHED BY VIVA PSICOM)

Chapter 3: I wish....

Chapter 3

HALEY'S POV

Parang sasabog sa sakit ang ulo ko.  Ilang oaras na ba ako sa ganitong ayos? Simula nung dumating ako kanina hindi pa ako lumalabas ng kwarto ko. Tumingin ako sa relo. It’s almost lunch time. And I can hear my stomach rumbling.

Kakain ba muna ako o maliligo. I was dead tired to get up. But I need to get my ass off the bed. Marami akong kailangang ayusin sa school. Tumayo ako sa pagkakahiga kahit na mabigat ang pakiramdam ko. At umikot ang paningin ko.

Umupo ako saglit sa gilid na kama. My head is throbbing. Ang sakit talaga. And everything in the room is spinning. Marami akong nainom. Obvious ba. Hindi ko namalayan na nakarating na ako sa ibang lugar at doon nagpalipas ng gabi.

Nanliit ako sa sarili ko. Sinong matinong babae na magpapakalango mag isa sa isang bar. Wala akong pinag kaiba sa ibang mga babae naghahanap ng makaka one night stand. Gusto ko lang naman mag unwind. Gusto kong makalimot......kahit pansamantala lang.

Tumulo ulit ang mga luha ko. Wala na bang katapusan ito? Almost two weeks na akong ganito. Simula nung makita ko sila sa parking lot. At hindi mawala sa isip ko ang eksenang nakita ko. I closed my eyes tight. Ayoko nang mag isip pa. Ayoko nang maala pa. Susubukan kong kalimutan siya.

That the best thing. To forget everything about him. I’ve never heard from him since then. Akalain mo yun? Kung ayaw niyang magpakita saken wala akong magagawa.

Ilang araw na ring akong absent sa klase. I couldn’t just sit their the whole time like a statue. Nang walang kinakausap kahit isa man sa mga kaklase ko.  Kahit si Jessica naloloka na saken. Hindi niya matagalan ang hitsura ko. Ang pananahimik ko.

Oo betsfriend ko siya. Pero ayokong umiyak sa harap niya. I don't want her pity. Lalo lang akong magiging miserable pag ganun. I just wanted to be alone. Gusto kong makapag isip. Ang kung gusto kong umiyak magagawa ko ito nang walang nakakakita.

I stared at the clock once again. Ilang minuto na rin pala akong nakaupo. I tried to get up.  Hindi na ako nahihilo. Pero may kirot pa rin sa kaliwang bahagi ng ulo ko. Dahan dahan akong naglakad papunta sa banyo. I felt strange. Napansin ko ang suot kong damit. Hindi ako sanay mag ulit ng damit . At nanlalagkit ako. Partikular sa ibabang bahagi ng katawan ko, sa pagitan ng mga  hita ko.

A warm bath.  That’s what I need. Masarap magbabad sa tub. Nakakatanggal ng stress. Well, for the meantime, at least. At it eases my soreness a little. Pati na rin ang pananakit ng beywang ko. 

 Umahon ako at nagshower. Tumingin ako sa full length mirror. Pinagmasdan ko ang sarili ko. I noticed slight bruises on my right thigh. May mga kiss marks din ako sa pagitan ng dibdib ko.

 Naisip ko ang mga nangyari kagabi. I looked at my breasts , full and proud. I closed my eyes. I can still feel his warmth mouth on each of those. How his teeth tugged each peak  gently. I must have lost my mind. I took all of his advances willingly.

There was something about his touch. His kisses. Something I've never felt before. Even with Vince. Things were different with this guy. I've given everyhting to him, except for my name. And I don't even know  his as well.  

 I can stil feel the soreness  between my thighs. It was really painful. Painfully sweet. I never thought it would feel like that. I screamed shamelessly with so much pleausure. It felt so damn good. I almost cried the second time we did it. I almost cried because I want so much more of him.

Pinagtatawanan niya siguro ako ngayon. Iniisip niya na galit ako eh ginusto ko naman.  

Oo, nakaktanggal ng stress ang pagbababad sa tub , but it doesnt erase the memory kung bakit ka nastress.  Napapikit ako. Umiinit ang pakiramdam ko pag naalala ko ito. Mukha nung lalaking yun ang nakikita ko.

 His smile. His lips. Wala atang parte ng katawan ko ang pinalagpas ng mga kanyang labi. Sinimulan kong sabunin ang buong katawan ko. Kung pwede lang burahin ng sabon ang mga alaala ng haplos at halik niya sa katawan ko.

 But I won't deny I enjoyed every moment of it.  I responded to his kisses. To his touch. Ang tanga tanga ko talaga. Oo pumayag ako sa mga nangyari. Wala akong pwedeng sisihin.

 Kasalanan ko.

 Di ko maiwasang malungkot.  Dalawa na ang nawala sa akin. Una, ang lalaking pinakamamahal ko. Sobrang sakit. Halos dalawang lingo na ang nakalipas pero hindi pa rin nawawala ang sakit. Naninikip ang dibdib ko pag naalala ko siya.

 Pangalawa, ang bagay na pinaka iingat ingatan ng isang babae.                                          

Nang ganun lang. I always wanted to do it Vince. I wanted it to be with someone special. I wanted that special moment to be magical. Like I’ve read in some novels.

But what happened last night was not just magical. It was amazing. It was a mind blowing sex. Did I just say sex? Awww…..that’s what exactly happened. What we had was just plain sex. 

What happened to making love? I know. We barely knew each other. Kung kay Vince pa siguro pwede ko itong tawaging making love. But with this guy, that’s just it.  

 I wish it was all but a dream. Na pag gising mo parang walang nangyari.  Pero hindi. Totoo ang lahat ng ito. At hindi ko matatakasan ang katotohanan. And it will hunt me forever.

 I just wish na sana hindi ko na siya makita pa ulit. Pero imposible. I know there’ll be a slight chance. Pero kung sakali man after ilang months na siguro. Pwede ring after few years.

 Basta kalingan matagal muna bago ko siya dapat makita ulit. Hindi dapat bukas. Not the following day. Not next week. Basta not to soon. Kung pwede nga lang kahit hindi ko na siya Makita.

Hindi ko siya kayang harapin. Pero dapat maging handa ako. Who knows?