Your Place Or Mine? BOOK VERSION (PUBLISHED BY VIVA PSICOM)

Chapter 23: The Engagement

HALEY'S POV 

Kanina pa'ko gising pero 'di pa rin ako lumalabas ng kwarto. I slept late kasi dumating yung dalawa kong pinsan from Spain kasama ni Daddy. 

I heard soft knocks on my door. 

"Pasok." I grabbed my robe to cover my underthings. 

Sumungaw sa pinto si Ate Myrna, kasama namin sa bahay. 

"May bisita ka." 

Bisita? Ganito kaaga? Mamayang 7:00 pm pa ang party. 

"Sino?" tanong ko. 

Ngumiti ito. 

"Boyfriend mo," sabi nito. 

Boyfriend? Si Russell? Anong ginagawa niya dito nang ganito kaaga? 

"Sige, susunod na'ko." 

"Nasa garden siya," sabi nito at isinara na niya ang pinto. 

Hindi na ako naghilamos. But I brushed my teeth. Paglabas ko sa garage, tanaw ko ang garden at nakita ko agad ang sinasabi ni Ate Myrna na bisita ko. 

Si Vince. 

Nakalimutan ko, ito nga palang si Vince ang kilala ni Ate Myrna na boyfriend ko.  Hindi pa niya nakikita si Russell. At kung bakit si Russell ang unang naisip ko nung sinabi niyang "boyfriend"? Hindi ko rin alam. Binura na ba ni Russell nang tuluyan ang alaala ni Vince? 

I'm just wondering, ano kayang ginagawa niya dito nang ganito kaaga? Lumapit ako sa kanya na siya namang pagharap niya. Ngumiti siya saken. 

"Good morning," bati nito. "Hi!" ngumiti ako sa kanya.  

"Ang aga mo naman." 

Lumapit siya. "I just dropped by to give you this," sabay abot ng silver na box. 

"I bought it last Christmas," dagdag nito. 

Napayuko ako. Binili niya ito bago pa mangyari ang lahat. 

"Thanks," sabi ko. 

"Happy birthday," humalik siya sa sakin at ngumiti ako sa kanya. 

"You can come at my party tonight," sabi ko. 

"I don't think so," malungkot na sabi nito.

 Oo nga naman. Hindi lang kasi birthday ko ang okasyon ngayon. Engagement party rin namin ni Russell mamaya. Tumahimik kami pareho. 

"Are you happy?" tanong nito. 

I looked at him. Masaya ba ako? Kung hindi man ako masaya ngayon, kaya ko bang sabihin yun sa kanya? I just smiled.  Lumungkot ang mukha nito. 

"I knew it then," sabi nito. 

He knew what?

 "He was enraged when he saw us at the parking lot. I just can't figure out back then but I knew that there's something going on between the two of you," patuloy nito na parang kausap ang sarili. Si Russell and tinutukoy niya.

"I could still remember the guilt on your face when you saw him," seryoso siyang nakatingin sakin. 

Ako, mukhang guilty? Nung nahuli kami ni Russell sa parking lot... yun ba ang tinutukoy niya? 

"I was waiting for the right time to have a word with you again after that incident, until I saw you with him last Saturday na pasakay sa kotse niya. I felt like I was losing you completely. But I still decided to take my chances and talk to you." 

Ramdam ko ang bigat ng kanyang dibdib sa  mga salitang binitawan nito. So, nakita pala niya ako that time na sumabay kay Russell after ng Saturday class ko? Nahalata niya na may namamagitan sa amin ni Russell?