Love Takes Time

Chpt. 21

"You sure you're fine? Wala pa naman si kuya damon dito?" Pang ilang beses ng tanong sa akin ni Iason kung okay lang ba akong mag isa dito sa bahay.

"Shut up Iason! I'm fine besides I'm not alone. Aeolus is staying." Halos sumigaw silang lahat ng sabihin ko iyon. Anong masama sa sinabi ko? "Bakit ganyan mga mukha nyo? may masama ba sa sinabi ko?" Gulat na gulat parin ang mga mukha nila at tumingin ako kay aeolus he's in usual poker face.

"You mean kayong dalawa lang dito? Diba yung ng mga kasambahay nyo umuuwi hindi nag stay dito.. so it means kayong dalawa lang talaga?" Umirap ako dahil masyadong malisyoso ang pagkaka sabi ni Dike. Mga bungol talaga to! Anong akala nila sakit, easy to get. My ass!

"Oh shut up! Anong mga iniisip nyo! Wag nga kayo masyadong malisyoso! Ano sa tingin nyo gagawin namin dito? Mga isip nyo! Besides he's my boyfriend so ano naman kung gawin namin yon?" Halos mapaupo ulit si psychology sa kama ko dahil sa sinabi ko. Tumingin ako kay aeolus naka smirk na sya ngayon at kumindat pa. Paniwalang paniwala naman tong mga bungol na to.

"Are you serious? No. We're staying. If May will stay we will stay also." Madiin na sabi ni clio. Umiling lang ako sa kanya kaya napa pout nalang sya. Isip bata talaga to. "No. Wag nyong hintaying na tumayo pa ako dito at ako humila sa inyo palabas." Tumingin silang lahat sakin at nakipag titigan lang din ako sa kanila. Hindi ako papatalo. Saka haler! Hindi ko naman gagawin ni Aeolus yon. Tss. Niloloko lang sila.

"Guys, we're not gonna do that. I promise! And i know aeolus is a gentleman. I just want to talk to him privately and I don't want to do it tomorrow if you gonna say that. So please, after naman naming mag usap matutulog na kami. Wala kaming ibang gagawin, saka it's already late. May pasok pa bukas." Napa buntong hininga nalang silang lahat at tumango saka nag paalam na at niyakap ako isa isa, wala naman silang magagawa. Hinatid naman sila ni Aeolus sa labas.

Kinuha ko ang cellphone ko sa side table ko at nakita ko ang mga message sakin ni kuya.

Kuya Damon:
I'm really sorry I'm not there princess, i feel really bad now. Mianhae. Kung makaka uwi ako agad pipilitin ko. For now I entrust you to the boys. I know hindi ka nila pababayaan. I love you princess. Always.

Gusto kong maiyak dahil kahit sa message lang ramdam na ramdam ko ang pag aalala at pag mamahal ni kuya sa akin. Nakita ko rin ang message sa akin ni daddy. Bigla nalang tumulo ang luha ko dahil sa message nya.

Dad:
You causing to much trouble to your friends Nico Eurydice, learn to take care of your self so you're friends can live the life they want to be and not living worrying about you. Be healthy please.

Halos humagulgol na ako ng iyak ng biglang pumasok si Aeolus sa kwarto ko.
Mabilis syang lumapit sa akin ng makita nyang umiiyak ako.

"Hey baby, what happen?" Sabi nya saka hinawakan ang kamay kong pinupunasan ang luha kong ayaw ng tumigil kakatulo.
"Tama si amara, maybe I'm a burden to my parents to my friends. Lagi nalang ako ang inaalala nila, hindi nila magawa ang mga gusto nila cause they keep worrying about me." Sobrang bigat na ng dibdib ko.
Hindi ko na kaya ang sama ng loob sa mga magulang ko.

"Simula ng malaman namin na meron pala akong butas sa puso they become so stress about it. I was 5 years old that time when we notice na sobrang bilis ko ng mag hina, I can't run too much kasi i have shortness of breath, akala namin asthma, and my ankles, feet, legs start swelling. My mother is a cardiologist so yes she noticed the symptoms and then they did some test on in the hospital and na confirm ngang meron akong butas sa puso. After that nag start na akong mag home school dahil nga bata pa ako at hindi pa ako pwede operahan. i take medicine sabi kasi nila mommy baka makuha pa sa gamot, hanggang naging mag kakaibigan na kami nila Psychology." Tahimik lang si aeolus na nakikinig sa akin. Sumadal ako sa headboard ng hingaan ko habang sa ay nasa gilid ko at nakaharap sa akin at hawak hawak ang kamay ko at pinupunasan ang luha ko pag may tumutulo.

"Then i enter high school, napilit ko sila daddy na hindi na ako mag home school, gusto kong mag aral sa University nila psyche. Cause i want to feel normal, like a normal student a normal person. Second year high school ako ng bigla akong himatayin during flag ceremony luckily they are there so nadala nila ako sa hospital. my mom and dad was currently in spain that time with my brother, naiwan lang ako sa yaya kong simula nung bata ako kasama ko na. Dinala nila ako sa hospital i was unconscious for three days. And then we found that lumalaki ang puso ko. At ang butas sa puso ko? Hindi na nakuha sa gamot actually it gets more bigger kesa nung una. Kaya ang sabi nila daddy mag balik nanaman ako sa home school and I refuse to follow what they want. Ayoko na nahihirapan na ako mag isa sa buhay. Halos buong buhay ko nasa bahay lang ako. Kaya pinagpatuloy ko ang high school ko sa university. But syempre nagalit sila daddy pero wala silang nagawa. Pero simula noon lagi nalang silang galit. Yung lagi silang wala sa bahay? Mag naging malala misan buong taon silang wala sa pilipinas nasa ibang bansa sila halos lagi. Even holidays, uuwi lang sila kung may kailangan sila sakin , may kailangan ipagawa or mayroong event. Mendoza and Lee clan is so big kaya sobrang kilala ang pamilya ko cause both of the families are wealthy kaya hindi maiiwasan maging perfectionist, wala naman akong magagawa kasi hindi ako perfect. Hanggang nasanay nalang ako" Aeolus is attentively listening to me. Why i feel so good while I'm telling all of this to him? I don't know why? Maybe because I'm starting to like him.

"Now, they want me to undergo a operation, but I refuse cause it's 50-50 chance na magiging successful and ayaw ni mommy na sya ang mag opera sakin. Pero sya ang gusto ko ayaw nya. Sabi ko sa kanila hindi ako mag papa opera kung hindi lang si mommy ang mag oopera sa sakin. Pero ayaw nya. So it means, no operation for me." Huminga ako ng malalalim. Saka tumingin sa kanya.
"You've been so good to me aeolus, baka isipin ko na nyan may gusto ka na sa akin!" Tahimik lang syang naka tingin sakin hindi nya sinagot ang sinabi at ngumiti lang sya. Weird.

"Now you want to know the story of me, amara and zeus?" Tanong ko sa kanya pero tinitigan nya lang ako. Hindi parin mag sasalita. "Huy! Natulala ka na sa kagandahan ko?" Ngumiti sya sa sinabi ko.

"That's enough for today, you still need to rest. We have a lot of chances for you to tell me your story with them. Just sharing me about your personal life is more than enough for me baby. And I'm so happy for that." Tinitigan ko sya dahil sa sinabi nya.

"Do you like me?" Biglang lumabas nalang sa bibig ko yon kaya napatakip ako bigla ng bibig. Damn this stupid mouth of mine. "Sorry!"

"Yes." Nagulat ako sa biglang pag sasalita ni aeolus. Yes..? It means yes!? He do like me!? Oh my god! How? Why?

I was about to say something again but before i say something i felt his soft lips against mine. It's was a short kiss. Smack. But it rock the world of mine. I was so shocked!

"Stop thinking and go to sleep. Matulog kana at aalis ako dito sa kwarto mo pagka naka tulog kana. Sa kwarto ako ni Kuya damon matutulog." Inayos na nya ako ng higa at pinatong ang kumot hanggang dibdib ko. Tinitignan ko lang sya habang inaayos nya ang kama ko.

"Thank you aeolus. Thank you for today. Thank you for standing up for me. Thank you for helping me. Thank you for believing in me. And thank you for liking me." And for the second time i felt his lips on my lips again this tingin it's longer and he's starting to move it's a deep kiss. Torrid. "You're welcome baby. Now go to sleep!"

Bakit hindi man lang ako umaangal! That's my freaking first and second kiss!