Love Takes Time

Chpt. 38

Pagkarating ko agad sa mansyon ay mabilis akong nag bihis at dumiretso sa kwarto ng anak ko. Tumabi ako sa kanya at niyakap sya ng mahigpit at hinalikan sa noo.

I still love you..

Paulit ulit sa utak ko ang salitang sinabi ni Aeolus kanina. He still loves me? What does he mean? Na mahal na nya ako noon pa man? Ibig sabihin totoo ang sinabi nila Iason na mahal na talaga ako noon palang ni Aeolus?

Bakit ngayon nya lang sinabi? Bakit noon hindi nya masabi sabi? Bakit ngayon lang? Bakit?

Naalala ko ang sakit na naramdaman ko ng makita ko ang video at and message nya sakin. Hindi ko alam ang paniniwalaan ko.

Tinignan ko ang anak ko. Si Aeolus lang ang nakikita ko sa anak ko, bawat galaw at salita ng anak ko si Aeolus ang naalala ko. I won't lie.. i still love him. Hindi naman nawala yon, kaya lang kasi sobrang naging masakit mahalin sya. Yung tipong minamahal mo sya pero walang kang assurance? Binigay mo ang lahat kahit hindi mo alam kung masusuklian nya, yung nag tiwala ka pero hindi mo alam kung tutuparin nya mga pangako nya. Ang hirap magmahal ng ganon, at ganon ang pagmamahal ko noon kay Aeolus.

Sobrang bilis kasi ng mga pangyayari sa aming dalawa noon, halos hindi ko na nanamalayan na mahal ko na sya noon, I don't know? But there's something on him that makes me love him.

Yung init ng yakap nya sa akin kanina parang nararamdaman ko parin hanggang ngayon. Pag naalala ko ang pagluhod nya kanina nasasaktan parin ako. Nakita ko sa mata nya ang pag mamakaawa sa akin, nakikita ko sa mga mata nya ang sakit na nararamdaman nya.

Nagkamali ba ako? Nahusgahan ko ba sya? Dapat ba hinintay ko sya? Pero ang hirap kasi, halos wala kaming paguusap. Siguro tama lang ng makipagusap ako sa kanya.

Pero sa ngayon wala pa akong balak makipagbalikan sa kanya, because honestly I don't think na may pagasa pang maayos ang relasyon namin noon. Pero kung para naman sa anak ko, pwede naman akong makipag ayos sa kanya bilang kaibigan.

Sobrang naguguluhan ako at hindi ko namalayan na nakatulog na ako habang yakap ang anak ko ng mahigpit.

Nagising ako ng may maramdaman akong malilit na halik sa pisngi ko. Dumilat ako at nakita ang anak kong gising na at hinahalikan ako sa pisngi at labi.

"Good Morning mommy! You need to get up now! We need to eat breakfast and i have a surprise for you!" Sabi ng anak ko at hinihila ako pabangon sa kama.

"Alright alright big boy, let mommy wash her face okay?" Tumango naman ang anak saka tumalon talon pa sa kama nya. Pumasok ako sa banyo at naghilamos at nagmumog.

Pagkatapos kong magayos at mabilis akong hinila ng anak ko palabas ng kwarto at pababa ng kusina. Pagdating namin sa kusina ay nagulat ako ng makita kung sino ang nasa hapag kainan ngayon!

"Dad! Mom! Kuya!" Gulat na sabi ko at mabilis silang nilapitan at niyakap. "Kailan kayo dumating? I thought next month pa kayo uuwi dito? Mom, dad?" Masayang tanong ko sa kanila at umupo sa upuan na para sa akin at katabi ang anak kong kumakain na ng pancake ngayon.

"Kaninang madaling araw anak, you both sound so asleep so we decided wag na kayong gisingin. At itong anak mo naman ay mukhang maagang nagising, nalaman agad na nandito kami kasi itong daddy mo ang ingay." Sabi ni mommy habang umiinom ng kanyang black coffee.

"Did you like my surprise mommy?" Tanong ng anak kong puro chocolate na ang paligid ng labi. Tumango at ngumiti naman ako sa kanya.

"Yes my love, i like your surprise. Mommy is very happy now." Sabi ko saka pinunasan ang labi nya.

"How are you when i was away Basty?" Tanong ng kuya ko.

"We're fine po uncle, i miss you. But it's okay because nandito sila uncle psyche." Sabi ng anak ko. Tumingin sa akin si dad.