Ik word wakker doordat Ruggero over mijn wang strijkt. 'Word eens wakker gattina' zegt hij.
Ik kreun en begraaf mijn gezicht meer in het kussen. Hij zucht diep. 'Kom op gattina' zegt hij, 'anders moet ik je uit bed gooien.'
'Liever niet' zeg ik zacht.
'Dan moeten we nu gaan aankleden. Ga je mee?'
Ik kijk hem aan. 'Waar gaan we heen?'
'Nou ik ga ontbijt halen. En dan laten we Bobby in de tuin.'
Ik knik en draai me op mijn rug. Ruggero geeft een kus op mijn hoofd en stapt uit bed. Daarna trekt hij een shirt aan en zegt: 'Ik ga ontbijt halen. Blijf jij hier? En trek wat kleding aan.'
'Welke kleding? Jouw kleding.'
'Ik laat Neta wel wat brengen. Je kan wel alvast één van mijn hoodies aandoen.'
Ik knik en stap uit bed. Hij loopt naar me toe en geeft een kus op mijn voorhoofd. Daarna loopt hij weg. Ik loop zijn kast in en pak een zwarte hoodie en doe die aan nadat ik mijn bh weer heb aangedaan. Daarna loop ik terug naar het bed en ga erop zitten. Ik trek de dekens over mijn benen en wacht op Ruggero. Hij komt terug met wat brood met roerei en bacon erbij. Dat geeft hij aan me. We beginnen te eten.
'Nou' zegt hij als we het ophebben, 'laten we dan maar Bobby gaan uitlaten.'
Ik knik en sta op. 'Oh, je moet nog een broek hebben. Is Neta nog niet geweest?'
'Nee, nog niet.'
'Ik ga haar wel zoeken. Je mag tv kijken. Ik laat Bobby wel even alleen uit. Morgen mag je mee.'
Ik knik en hij loopt weg. Ik doe de tv aan en kijk naar TLC. Maar na kwartiertje wordt er op de deur geklopt. 'Binnen' zeg ik.
Nino komt binnen. 'Buongiorno' zegt hij, 'ik kom een broek brengen. Ryu zei dat je die nodig had.'
Ik gniffel. 'Ja, die heb ik nodig ja. Leg maar neer op het bed. Ik denk niet dat Ryu blij zal zijn als je me zonder een broek ziet.'
Hij grinnikt en de legt de broek neer op het einde van het bed. 'Ik wacht op de gang. En van Ruggero moet ik je trouwens door de tuin rondleiden.'
'Waar is hij?'
'Hij is iets regelen. Over een kwartiertje is hij terug.'
Ik knik en vraag: 'Mag ik me dan even omkleden?'
'Tuurlijk.'
Hij loopt naar de deur en zegt: 'Klop maar als je klaar bent.'
Ik knik en hij gaat weg. Ik sta op en trek de broek aan. Daarna klop ik op de deur. Zodra hij de deur opent glip ik langs hem heen en ren naar beneden. Nu is mijn kans om hier weg te komen!
'Milena' roept hij, 'kom terug!'
De adrenaline giert door mijn lijf als ik hem vlak achter me hoor. Maar denk maar echt niet dat ik me zo makkelijk laat vangen! Ik wil naar huis. Nu!
JE LEEST
my boss, the Italian
General FictionMilena is als klein meisjes mishandeld door haar vader en oom. Ze is toen ze acht was uit huis geplaatst en heeft zich nooit echt geliefd gevoeld. Bij de gastgezinnen werd ze vooral genegeerd en mensen vertrouwen vind ze ook erg moeilijk daardoor. Z...