Ik schiet wakker door een nachtmerrie over die middag. Het lijkt alsof ik geen adem meer kan halen. Mijn vader stapt snel uit bed en komt bij me zitten. Hij trekt me weer op zijn schoot. 'Blijf ademen tesoro' sust hij, 'blijf ademen. Let op mijn stem. Blijf ademen. Er is niets aan de hand. Het was maar een nachtmerrie.'
Ik begin weer adem te halen en voel mijn oogleden zwaar worden. 'Stil maar tesoro' zegt hij, 'ga maar weer slapen. Als je wakker word zal ik er nog steeds zijn.'
Ik val weer in slaap.
Na een paar uur word ik wakker doordat ik geschuifel hoor. Mijn vader kleed zich om en wil naar de deur lopen maar ik stop hem. 'Padre' fluister ik.
Hij kijkt me aan en glimlacht. 'Buongiorno tesoro' zegt hij, 'gaat het?'
Ik haal mijn schouders op. 'Wil je praten over die nachtmerrie?'
Ik schud mijn hoofd. Hij knikt. 'Wil je iets eten?'
Ik knik zachtjes. 'Graag' fluister ik.
'Wat wil je eten?'
'Broodje?'
'Tuurlijk tesoro, ik haal wat te eten en blijf hier. Bij jou.'
Ik knik en hij geeft nog een kus op mijn voorhoofd voordat hij weggaat. Ik ga rechtop zitten en kruip in de hoek. Ondertussen staar ik naar buiten. Waarom komt Ryu me niet halen?! Hij is me toch niet vergeten?
Mijn vader komt weer de kamer in en geeft me een bordje met een bolletje erop. Ik begin ervan te eten. Hij gaat naast me zitten en eet zijn ontbijt op. 'Praat tegen me Milena' zegt hij.
'Hij deed me pijn' zeg ik zacht, 'u zou me beschermen.'
'Het spijt me Milena, ik ben boos op hem geworden gisteren. Maar ik kan mijn baas niet vermoorden. Of pijn doen. Dan doet de rest mij pijn.'
Ik sla mijn ogen neer. 'Wat is er precies gebeurd.'
'Perla kwam naar de bieb en nam me mee naar de slaapkamer. Ze begon me te kussen en bond me vast. Toen kwam de baas en hij... hij...'
'Sssss' sust hij, 'rustig maar. Het geef niet.'
Ik kruip tegen hem aan en zeg: 'Ik wil hier weg.'
'Dat weet ik Milena, dat snap ik ook heel erg goed. Maar ik kan je niet zomaar meenemen. Begrijp je dat?'
Ik knik. 'Mag ik mijn nagels doen?'
'Je nagels?'
Ik knik. 'Ik lak mijn nagels over hoe ik me voel.'
'Welke kleur moet ik gaan zoeken?'
'Zwart.'
'Oké.'
Hij laat me los en gaat weg. Na een kwartiertje komt hij terug en laat me mijn nagels doen. Als ik de laatste heb gedaan horen we gestommel op de gang. Mijn vader staat op en dan word de deur ingetrapt. Ruggero komt de kamer in met een pistool in zijn handen. Hij houd mijn vader onder schot. 'Milena' zegt Ruggero.
Achter Ruggero komt een andere man binnen. Hij pakt mijn vader beet en trekt hem mee. Ruggero rent naar me toe en knuffelt me stevig. Hij tilt me op en brengt me naar beneden. Zo snel als hij kan. Hij springt in een auto en Nino rijd direct weg. 'Gattina' zegt Ruggero, 'ben je oké?'
JE LEEST
my boss, the Italian
General FictionMilena is als klein meisjes mishandeld door haar vader en oom. Ze is toen ze acht was uit huis geplaatst en heeft zich nooit echt geliefd gevoeld. Bij de gastgezinnen werd ze vooral genegeerd en mensen vertrouwen vind ze ook erg moeilijk daardoor. Z...