my boss, the Italian

* ventisei *

Mijn oom komt achter me binnen. Hij wil dat ik niet kan ontsnappen. Natuurlijk zal ik dat niet proberen. Als ze me te pakken krijgen ben ik gewoon de pineut.

Er zijn drie banken in deze kamer. Ze staan in het midden in een u-vorm. De baas zit in het midden. 'Jongens' zegt hij, 'dat is Milena. Guilio's dochter en  vriendin van Moretti.'

'Heb jij een dochter Guilio' vraagt één van de mannen.

Zijn accent is nog dichter dan die van Severino. 'Milena is van me afgepakt toen ik de bak inging' zegt mijn vader.

'Waarom ging je ook alweer de bank in' vraagt een ander.

'We probeerden haar te laten luisteren' zegt mijn oom, 'maar blijkbaar mag dat niet fysiek.'

Ik bijt op de binnenkant an mijn wang om hem niets te zeggen. Iets waar ik sowieso spijt van ga krijgen. 'Milena' vraagt de baas.

Ik kijk hem aan. 'Het spijt me, ik luisterde niet.'

'Goed dat je het zelf toegeeft' zegt mijn oom.

'Heb je Moretti senior ontmoet?'

'De vader van Ryu? Ja die heb ik ontmoet.'

'Hoe noemde je Ruggero' sist mijn oom.

'Ryu' zeg ik zacht.

Ik begin met een touwtje aan mijn shirt te friemelen. Dat angstige gevoel overspoelt me weer. 'En waarom noemde je hem zo?'

'O-o-o-omdat R-ruggero lang is...'

'Je liegt, als je liegt stotter je.'

'Omdat dat zijn bijnaam is' piep ik, 'en hij noemt mij gattina.'

'Kijk, nu vertel je eindelijk eens de waarheid.'

Ik laat mijn hoofd hangen. Tegen mijn vader en oom zal ik nooit kunnen liegen. 'Moretti geeft veel om je hé Milena' vraagt de baas.

Ik knik snel. 'Ja.'

'En waarom is dat' vraagt mijn vaer.

'Omdat hij verliefd is op me.'

'Verliefd' vraagt een man, 'Ruggero? Dat is onmogelijk. Hij heeft er al zoveel gehad.'

Ik voel tranen in mijn ogen opwellen. Ze liegen gewoon! Ik ben de eerste volgens Neta! 'De eerste was het naïefst' zegt een ander, 'wat was dat grappig om haar huilend te vinden toen het fout ging.'

'Die blik in haar ogen toen we haar die kogel gaven' zegt weer een ander.

Mijn ademhaling versnelt een beetje. Oh nee, geen paniekaanval! Niet nu!

Langzaam deins ik achteruit naar de deur en ren de gang op. Ontsnappen zal ik echt niet proberen. Maar ik moet gewoon even nadenken en rustig worden nu.

Al snel vind ik de kamer weer terug van mijn oom en vader. Ik ga ineengedoken in de hoek zitten en probeer uit alle macht rustig te worden. Daarna ga ik wel weer terug naar mijn oom en vader.

p.o.v Guilio

Milena rent weg. 'Pak haar' roept mijn baas.

'Nee' zeg ik snel, 'ze zal niet proberen te ontsnappen capo. Ze komt wel weer terug zo.'

'Weet je dat zeker' vraagt mijn baas.

'Sì capo, dat weet ik zeker.'

Hij knikt. 'Kom dan maar zitten' zegt ij, 'dan laat ik onze sletjes komen.'

Mijn broer en ik gaan ook zittten. Twee minuten later komen er vijftien meisjes binnen. Allemaal slaven die de baas beheert. Allemaal kiezen we een meisje. We zijn ongeveer met twintig dus mijn broer en ik doen samen met een meisje. Het nieuwste meisje is voor de baas. Zij moet nog van alles leren.

Ik blijf de deur in de gaten houden terwijl mijn broer zich uitleeft op haar. Milena hoeft dit niet te weten!

p.o.v Milena

Na een half uur ben ik weer rustig. Dus nu moet ik weer terug naar mijn vader en oom. Ik loop door de gangen heen terug naar de kamer. Als ik daar ben komt mijn vader net de kamer uitlopen. 'Ik was al bang dat je niet meer terug kwam' zegt hij.

'Sorry dat ik wegrende, ik had een paniekaanval.'

'Dat weet ik, daarom liet ik je ook gaan.Je zal niet ontsnappen, toch?'

'Nee, dat zal ik niet doen. Dat zweer ik.'

Hij knikt. 'Kom' zegt hij, 'we gaan slapen.'

Ik loop achter hem aan terug naar de kamer. 'Jij slaapt in mijn bed' zegt hij, 'Aurelio slaapt bij iemand anders.'

'Oké.'

Ik ga op zijn bed zitten. 'Moet je je niet omkleden, Milena?'

'Ik dacht dat u nog geen kleding voor me had.'

'Morgen haal ik het, nu kan je in één van mijn shirts slapen.'

Ik knik en hij geeft me een shirt. Ik kleed me snel om en ga daarna in het bed liggen. Mijn vader doet er iets langer over om zich klaar te maken. Als hij dan in bed ligt zegt hij nog: 'Welterusten tesoro.'

'Welterusten' zeg ik zacht, 'padre.'