my boss, the Italian

* quindici *

Ik word wakker door geklop op de deur. 'Entrando' mompelt Ruggero.

Neta komt binnen. 'Buongiorno' zegt ze vrolijk, 'cugino. Je bent laat.'

Ruggero schiet omhoog. 'Fuck.'

'Waarom is dat erg' vraag ik.

'Dat zul je zo achter komen.'

Hij springt uit bed en trekt een shirt aan. Daarna trekt hij een broek aan. Ik doe ook mijn broek aan en trek een ander shirt aan. Hij trekt me daarna snel mee naar beneden. Neta rent achter ons aan. Als we de eetzaal inlopen kijkt Severino zijn zoon kwaad aan. De rest kijkt hem grijnzend aan. 'Figlio' zegt Severino.

'Padre mi dispiace. Ik zal mijn wekker weer gaan zetten.'

Neta pakt mijn hand en trekt me zacht mee naar mijn stoel. Ze gaat snel en stil naast me zitten. Severino is ondertussen opgestaan en loopt naar zijn zoon. Ruggero volgt zijn bewegingen. 'Figlio' zegt Severino, 'nu krijg jij straf.'

'Die is' vraagt Ruggero.

'Ik mag alleen met Milena praten terwijl jij aan het werk gaat.'

ruggero kijkt even naar mij. 'Ik accepteer geen nee' zegt Severino.

Ruggero zucht diep. 'Sì padre, u mag met haar praten. Maar als u haar pijn doet zijn we weg.'

'Ik zal haar geen pijn doen.Te lo prometto.'

Ruggero knikt en komt naast me zitten. Severino gaat weer aan het hoofd zitten en vouwt zijn handen weer. Ik doe dat ook en we bidden. Daarna ontbijten we. Ik denk weer na over wat Gio gisteren zei. ik wil wel praten. Maar met wie dan? Ik wil niemand ermee opzadelen over wat ik heb meegemaakt. Wat mijn vader en oom mij  hebben aangedaan. 'Alles oké Milena' vraagt Gio opeens.

Ik kijk hem aan, glimlach en knik. 'Was alleen aan het nadenken' zeg ik.

'Waarover' vraagt hij.

'Wat u zei gisteren, over het praten.'

'Ah. Heb je met Ryu gepraat?'

'Nee, hij heeft met mij gepraat.'

'Die begrijp ik niet helemaal' zegt hij fronsend.

'Ik vertelde haar dat ze niet hoefde te praten' zegt Ruggero, 'ze mag huilen, ze mag schreeuwen. Ze mag alles doen, zolang ze maar laat merken hoe ze zich voelt.' 

Gio knikt. 'Dat is goed. Maar probeer erover te praten als jij vind dat het tijd is' zegt Gio deze keer tegen mij.

Ik knik. De rest van het ontbijt is weer stil. Als we klaar zijn vertrekt Ruggero met Nino. Gio, Severino en ik blijven achter. En eerlijk gezegd voel ik me niet veilig bij hen. 'Ga je mee Milena' vraagt Severino aan mij.

Ik knik en loop achter hen aan naar de dokterskamer. 'Zit' zegt Severino.

Ik ga weer op het bed zitten. 'Vertel ons over je vader' zegt Severino.

'Over wat hij deed? Of wie hij is?'

'Beide' zegt Gio, 'probeer niets weg te laten alsjeblieft. We willen helpen.'