Mazhar: Aptal diyilim, korde diyilim. Bunu goruyorum. Illa hatirlatmanmi lazim? Ama yok senin bir gun beni seve bilecegini dusundugum icin gercekden aptalim. Ben sadece kagitdan kocanim ve oylede kalicam. Ama ben oyle kalmak istemiyorumki. Diyerek kanepeden kalkar ve anahtarlarini ve telefonu alip evden cikar. Cikarkende kapiyi oyle bir carparki, Reyhan bile yatak odasindan kapinin sesini duyar.
Reyhan: Aaa ne oluyorya? Diyerek yatak odasindan cikip kapiya gelir ve Mazharin gitdigini anlar. Hemengidip pencereden bakar ve Mazharin apartmandan cikip bir banka oturdugunu gorur.
Reyhan: Neden gitdiki bu? Ne yapiyor bu orda? Dusunuyormu? Neyi dusunuyorki? Neden kizdiki? Gercekler isine gelmedimi? Acaba arasammi? Yada yanina gitsem. Yokya, beni yaninda istese kapiyi carpip gitmezdi. Belliki yalniz kalmak istemis. Eee Madem yalniz kalmak istiyor kalsin bir az. Bende gidip aksam yemegini yapayim. Gerci guya o yapicakdi yemegi, ama kacdi. Diyerek mutfaga gidip mazemeleri cikarir ama hic bir sey yapamaz. Cunki kafasini toparlayamaz.
Reyhan: Ben ne yapacakdimya? Kafa birakmadiki bende. Niye boyle yapdiki? Ben ne dedimki bu kadar sinirlendi?
Reyanin ic sesi: Ne demedinki? Yalandan anlasmali evliyiz dedin, cocuk icin evlendik dedin, kagitdan kocamdin diyerek bu gercegi bi kere daha yuzune vurdun. Ya ben sana kac kere dedim bu anlasmali evlilik konusunu hatirlatma diye. Karsindakide insan ve her ne kadar sen kabullenmesende senin kocan. Ama sen her seferinde bunun aksini soyluyerek onuda uzuyorsun.
Reyhan: O simdi bunami uzuldu. Ama oda biliyor bunun gercek oldugunu? Niye aliniyorki.
Reyhanin ic sesi: Orasina bilemem artik. Demekki qururuna dokunmus bu sozler. Hem adam sana cok deger veriyor, fakat senin dediklerine bak.
Reyhan: Offfyyyaa!!!! Ben niye hic cenemi tutamiyorumki? Yok bu boyle olmayacak. En iyisi yanina gitmek. Diyerek elindeki isi baslamadan birakip evden cikar ve asagi inip Mazharin yanina gider.
Reyhan: Ne yapiyorsun burda?
Mazhar: Dusunuyorum.
Reyhan: Neyi?
Mazhar: Tum bu olanlari...
Reyhan: Ben sey diyicekdim...
Mazhar: Bir sey demene gerek yok. Diyerek bankdan kalkip apartmana girer, Reyhanda onun pesinden gider.
Reyhan: Evemi?
Mazhar: Eee sence?
Reyhan: Anladim eve.
Mazhar: Tebrikler. Dogru bildin. Hem bu aksam yemeklerini ben yapicakdim hatirlarsan. Sen yapmami istedinya.
Reyhan:Istedimde....senin pek keyfin yok gibi.
Mazhar: Iyi isde kafam dagilir biraz. Diyerek eve girip mutfaga girer.
Reyhan: Yardim edeyimmi?
Mazhar: Hani bu gun mutfaga giresin yokdu? Hem sen yorulma ben yaparim. Hadi git dinlen ve ya orgune devam et. Bul isde yapacak bir sey.
Reyhan: Beni yaninda istemiyorsansa giderim. Diyerek mutfakdan cikip salona gider ve sisleri eline alip kaldigi yerden devam eder.
Mazharin ic sesi: Istemez olurmuyum hic? Yanimda olmani her seyden cok istiyorum. Ama belliki sen istemiyorsun senin yaninda olmami ve seni sevmemi. Der ic cekerek ve yemek yapmaya baslar.
Aksam.
Reyhan ve Mazhar aksama kadar hic konusmamislardi. Mazhar aksam yemegini hazirlayip sofrayi kururken Reyhanda salonda orgu ormeye devam ediyordu. Bir az ilerletmisdi isi. Ama halya ici rahat diyildi. Mazharla nasil konusacagini dusunuyordu. Bide bir azdan annesi ve babasi misafirlikden donecegi icin bu durumu onlara nasil cakdirmayacaklarini dusunuyordu. Ama neyseki endiseleri bos cikar. Sukru ve Emel geldiginde Mazhar hic reng vermez ve her zamanki gibi davranir. Onlarda hic bir terslik sezmezler. Aksam yemekleri bitdikden sonrada Reyhan sofrayi toplayip bulasiklari yikarken, Mazharda odaya gidip onceden anlasdiklari gibi yataklari ayirir ve pijamalarini giyip hemen yerine yatar. Reyhansa isi bitdikden sonra odaya geldiginde cok sasirir.
Reyhanin ic sesi: Aaa ayirmismi yataklari? Gerci niye sasiriyorsam? Biz zaten boyle anlasmisdik. Ama bu isde bir is var kesin. Bu bana darqin oldugu icin tavir yapiyor belliki. Baksana ben gelmeden yataklari ayirmis, giyinmis ve yatmis bile.
Reyhan: Mazhar, uyudunmu? Sorar ama Mazhardan cevap gelmez.
Reyhan: Uyumus.... Neyse bende ustumu deyisip yatayim. Zaten uyumus. Burda ustumu deyiseyim. Diyerek ustunu deyisir ve kendi yatagina yatip uyumaya calisir. Ama hemen uyuyamaz, cunki bu gun olanlar halya aklindan cikmiyordu.
1 hafta sonra.
Reyhanla Mazarin ailesi bu bir haftanin sonunda kendi sehirlerine donmuslerdi. Anlayacaginiz bizimkiler rahat bir nefes ala bilmislerdi. Artik birilerinden bebekleri olacagini saklamalarina gerek yokdu. Bunun icin sevinmislerdi, ama...halya aralari limoniydi yani ikiside birbirine karsi mesafeliydiler. Ozelliklede Mazhar. Artik Reyhanin yalnis anlayacagi bir sey yapmakdan korkdugu icin ondan uzak durmaya calisiyordu. Tabi buda Reyhanin gozunden kacmamisdi. Bir hafta boyunca Mazharin gonlunu almak icin bir kac kere konusmayi denemisdir, ama ise yaramamisdi. Eee dolayisiyla bu durumda onu oldukca uzmusdu. Oda Mazhari sevindiricek bir seyler yapmaya karar vermisdi, cunki kendisininde ona deger verdigini anlamasini istiyordu. Fakat ne yapacagini bilmiyordu. Ama birden Mazharin tutdugu takimi ve bu gun besiktasin maci oldugunu hatirlar. Proqramdan saatine bakar. Mazarin bir azdan eve gelicegini bildigi icin kanepeye yastiklari koyar. Perdeleri kapatir ve mutfaga gidip misir patlatir. Buz doabindan iki kutu meyve suyu cikarir ve bardakarla birlikde salondaki sehpanin ustune koyar.
Reyhan: Bunlarda tamam. Misirlarda patlamisdir artik. Gideyimde kaseye doldurayim. Acaba evde cips varmi? Aman yoksa yok. Zaten zararli. Ben en iyisi cabucacik tarcinli kek yapayim. Ne dersin? Babaya kek yapalimmi kizim? Kizim diyorum, ama umarim anneyi kandirmiyorsun. Icimden bir ses kizsin diyorda. Oylesin dimi? Sorar elini karnina goturerek. Aaa sen bir azcik buyudunmu yoksa banami oyle geliyor. Dur bi bakayim diyerek aynanin onune gecer.
Reyhan: Qaliba bir azcik buyumussun. Ama azicik. Bu bluz simdiki gibi kucuk diyildi. Bir azcik kuculmus qaliba. Neyse bu kadar ayna keyfi yeter. Daha kek yapmamiz lazim. Diyerek mutfaga gecer ve cabucacik kekin hamurunu cirpip hazir eder ve kek kalbina dokup firina koyar. Tam o sirada kapi anahtarla acilir. Gelen Mazhardi.
Reyhan: Aaa geldi. Diyerek kapiya gider.
Reyhan: Hosgeldin.
Mazhar: Hosbulduk. Bu ne hal? Ustun un olmus. Yoksa.kekmi yapdin? Sordugunda Reyhan gulerek, evet anlaminda basini sallar. Mazhar: Dur tahmin edeyim. Tarcinli kek demi?
Reyhan: Sen seversin diye yapdim.
Mazhar: Benim icinmi?
Reyhan: Senin icin. Peki acmisin?
Mazhar:Yoo ac diyilim. Gelmeden Haluk abiye ugradim. Orda bir seyler atisdirdim. Kusura bakma aksam yemegine yetisemedim.
Reyhan: Onemli diyil. Eee madem ac diyilsin...
Mazhar: Evet degilim. Zaten bir azdan mac baslayacak.
Reyhan: Biliyorum.
Mazhar: Biliyormusun? Nasil yani?
Reyhan: Evet biliyorum. Hatta senin icin misir bile patlatdim. Kekde bir azdan hazir olucak. Meyve sularida salonda. Cips kola gibi zararli seyler yemeni istemem.
Mazhar: Gercekden cok dusuncelisin. Tesekkur ederim. Hem...madem kek yapdin, bende cay demleyeyim.
Reyhan: Ya ben yaparim. Sen git ustunu deyis, bir azdan mac baslar.
Mazhar: Olmaz ben demliyicem. Sende keki firindan cikar. Yada en iyisi ben cikarayim. Kolunu fazla yorma. Hem tek elle elini falan yakarsin mazallah.
Reyhan: Iyide ben ne yapicam?
Mazhar: Dur bi dusuneyim. Buldum. Sen simdi salona gidiyorsun ve ayaklarini uzatip dinleniyorsun. Mumkunmu?
Reyhan: Tamam, nasil istersen. Diyerek salona gider ve Mazharin dedigi uzre ayaklarini uzatarak uzanir.
Reyhan: Cok dusunceli, bizimlede cok ilgileniyor, yorulmayalim diye her seyi yapiyor. Ama...ama halya bana kirqin. Baban halya bana kirqin sanki? Der karnini oksayarak. Belli etmiyor ama mesafeli sanki. Yoksa banami oyle geliyor? Bence oyle. Bunu hiss ede biliyorum.
Mazhar: Onca hazirlik yapmisya. Kekde misss gibi kokuyorya. Bunca seyi benim icin yapmis. Neden acaba? Bir hafta onceki kavqa yuzundenmi, yoksa oylesinemi? Belkide sadece gonlumu almaya calisiyor. Offf!!! Neyse ben en iyisi keki tabaga koyayim. Der ve kek dilimleyip tabaga dizdikden ve caylari fincanlara doldurdukdan sonra hepsini bir tepsiye koyup salona gider.
Mazhar: Ben geldim. Bak cayda hazir. Hadi gel.
Reyhan: Istemiyorum.
Mazhar: Peki niye? Kek ye hic diyilse. Ne oldu?
Reyhan: Istahim yok.
Mazhar: Ama sen seversin. Hem istahin yokduysa neden kek yapdin?
Reyhan: Senin icin yapdim. Hem mac basliyacak. Benimle konusacagina besiktas uniformani giy istersen. Yatak odasinda.
Mazhar: Tamam. Sen nasil istersen. Diyerek yatak odasina gider.
Mazhar: Baksana uniformami bile utulemis. Off sen nasil bir seysin? Diyerek uniformayi giyip salona gider.
Mazhar: Bak ne diyicem. Bir tane unuiformada sanami alsak. Hatta iki tane. Biri kucuk beden olur . Bebegimiz icin. Boylece oda babasi gibi besiktasli olur.
Reyhan: Olur aliriz. Diyerek maca odaklanir.
Mazharin ic sesi: Ne olduki buna? Neden boyle isteksiz. Sanki sorularimi isteksizce cevapliyor. Neden benimle konusmak istemiyor. Gerci anlasmali evlendigimizi surekli hatirlatan biri icin normal bir durum olsa gerek.
Reyhanin ic sesi: Ne dusunuyor acaba? Her halde o kavqa sirasinda soylediklerimi dusunuyor yine . Hic unutmayacakmisinya? En iyisi maca odaklanmam. Belliki unutmamis. Der ve ikisidi ic sesleri esliyinde maci izlemeye devam ederler.
Macın ılk yarısına kadar ıkısıde konusmaz ve sadece mac ızlerler. Ilk yarı bıttıgınde Reyhan bos fıncanlara cay doldurmak ıcın ayaga kalkar. Tam fıncanları alacakken,
Mazhar:Sen ne yapıyosun acaba? Reyhan: Sence? Deyıp Mazharın cevabını beklemeden mutfaga gıder.
Mazhar: Ne oluyo ya? Ne dedımkı ben sımdı? Dıyerek kalkıp Reyhanın pesınden mutfaga gıder.
Mazhar: Reyhan, sana bir sey sordum demin? Ne demek sence? Reyhan: Sence demek, ne yapdigimi zaten biliyorsun demek. Yani boslari toplayip cay getirmeye gidiyorum demekdi.
Mazhar: Reyhan, neden boyle yapiyorsun? Niye bu kadar soguksun bana karsi?
Reyhan: Benmi sogugum sana karsi? Yoksa senmi? Ya gonlun olsun sevinesin diye ugrasiyorum, ama umrundami? Pardon umrunda, ama belliki umrunda olmasi bir seyi deyismiyor. Halya...yada bos ver. Diyerek cay tepsisini alip salona gider ve tepsiyi sehpaya birakip kendi yerine uzanir.
Mazhar: Halyamı? Dıyerek oda salona Reyhanın pesınden gelır. Mahar: Halya derken ne demek ıstedın?
Reyhan: Bosverya.
Mazhar: Reyhan, ortaya bı laf atıp sonra yarım bırakamazsın. Ya benım umrumda olmayan ne var soylermısın?
Reyhan: Nemı? Ben mesela. Ben umrunda degılım. Sen sadece bebegın ıcın bana katlanıyorsun. Hamıle olmasam bı dakıka durmazdın burda.
Mazhar: Ne? Hamıle olmasanmı? Ben senınle bebek ıcınmı duruyorum sımdı burda? Bunumu demek ıstıyosun?
Reyhan: Ya bosversene. Kapatalım bu konuyu. Mac baslıcak sımdı. Mazhar: Kapatalımmımı? Reyhan, ben senın yanında durmak ıstemesem...
Reyhan: Aaa! Bak mac basladı. Dıyerek cay ıcıp mac ızlemeye devam eder.
Mazharın ıc sesı: Ben senın yanında kalmak ıstemesem ne ısım var burda?
Reyhaninc sesi: Bide inkar ediyorya. Zaten bebek yuzunden evlenmisdik, bide bir hafta onceki kavqadan sonra iyice sogudu benden. Bana olan kirqinligi gecmemis halya bu yuzden, artik gercekden bebek icin yanimda kaliyor. Eee nede olsa kagitdan kocam oldugunu yuzune vurdum bilerek.
Mazharin ic sesi: Offf bu neyin afra tafrasi? Neden ortaya laf atip devamini getirmiyor. Hayyyyy aksi!!!!!!! Golu kacirdim. Sagol komsu kizi!!! Sayende besiktasin macina bile odaklanamiyorum. Gercekden cok sagol. Diyerek kumandayi sinirle bir kenara firlatir. Reyhanda bunu gorur, ama hic bir tepki vermez. Yine Mazharin kendisine sinirledigini sanar, cunki mac oldukca iyi gidiyordu. Yani mac yuzunden sinirlenmesi imkansizdi.
Reyhanın ıc sesı: Suna bak ya! Bana olan sınırını kumandadan cıkarıyor. Ben hamıleyımya. Ondan bana bagıramıyor. Hamıle olmasam kavga kıyamet kopardı heralde. Bana bagırsaydın ya! Ne dıye kumandadan cıkarıyosun sınırını? Durya! Ben nıye bunu ıcımden soruyorumkı? Yuzune sorsana kızım. Dıyerek ayaklarını sehpadan ındırıp Mazhara doner.
Reyhan: Bana bagırsaydın ya! Ne dıye kumandadan cıkarıyosun sınırını?
Mazhar: Reyhan, mac ızlemeye calısıyorum.
Reyhan: Pek mac ızler gıbı bı havan yok ama. Nedense kumandayı fırlatmakla mesgulsun. Kumandayla ugrsacagına sorularıma cevap verebılırsın.
Mazhar: Sen kendın demedınmı mac basladı kapatalım konuyu dıye? Sımdı ne oldu? Sana bagirmadım dıyemı sucluyum?
Reyhan: Evet !!! Bana soylemek istediklerini icine atiyorsun, sinirinide kumandadan cikariyorsun. Ne guzel mac izleyecekdik birlikde diyordum, oda olmadi. Sen besiktas maclarini seversin. Guzel ortam hazirlayayim dedim, ama yine yaranamadim. Geldiginden beri soguk ruzgar esiyor evde. Ne yapdimki ben sana? Alt tarafi bir hafta once gercekleri soyledim diyemi bu umursamaz tavirlarin? Sanki bilerek kasitli soyledim. Ne yapayim sinirlenmisdim bir az. Agzimdan oyle cikdi. Ama sen uzatdikca uzatiyorsun. Simdide sinirini kumandadan cikariyorsun. Hamileyimya, olmasam kesin kiyamet kopmusdu. Ne yapayim aff etmen icin ha???!!!! Sorar bagirarak ve kalkip yatak odasina gidip kendini yataga atarak aglamaya baslar.
Mazhar: Sınırlenmısmıydın? Agzından oyle cıktı oylemı? Dıyerek ayaga kalkar.
Mazhar: Nemı yapacaksın? Ne yapacaksınkı? Benım ıcın yapmanı tek ıstedıgım sey bellı. Ama sen onu anlamamakta o kadar ısrarcısınkı. Dıyerek yatak odasına gıder. Kapıyı calmadan ıcerıye gırer. Normalde yapmaz bunu ama suankı durum pek dusunmesıne fırsat vermıyordu. Bu yuzden dalar resmen yatak odasına. Reyhanı, gırdıgınde yataga kendını atmıs ve aglar bı halde gorunce ıcı parcalanır.
Mazhar: Reyhan,
Reyhan: Neden geldin.
Mazhar: Konusmamiz lazim cunki.
Reyhan: Git burdan. Yada gitme. Fark etmez. Sonucda seninde odan. Konusmak istemiyorum. Ben bir haftadi konusmaya calisiyorum seninle ama sen yanasmiyorsun. Bir haftadi yoksun, simdide yanima gelme.
Mazhar: Yokmuyum. Nasil yokum ya? Hep yanindayim. Her seyde yardim ediyorum.
Reyhan: Hayir diyilsin. Sen sadece evin icindesin. Ama yoksun. Bir haftadir ne kadar yalniz oldugumun farkinda bile degilsin. Simdi bir az agladim diyemi geldin? Git isde!!!!
Mazhar: Reyhan, ben burdayım ıste. Ben evın ıcındeyken sen nasıl yalnız olabılırsınkı?
Reyhan: Anlamıyorsun dımı? Ne kadar yalnız hıssettıgımı anlamıyorsun? Sızınkıler ve bızımkıler burdayken bısey yoktu. Onlar gıttı ıyıce aramıza sogukluk gırdı. Neden? Ben dogruları dedım dıyemı? Gecen hafta aramızdakı evlılık meselesını hatırlattım dıyemı? Ben bu durumdan memnunmuyum sankı? Der daha fazla aglayarak.
Mazhar: Diyilmisin? Memnun olmadigin icinmi her seferinde yuzume vuruyorsun bu gercegi?
Reyhan: Degilim tabikide. Neden bu durumdan memnun olayimki? Benmi istedim boyle olmasini? Normal bir evliligimin ailemin olmasini istemezmiyim? Ama olmadi isde. Simdi sirf gercekleri kotu niyetle soylemedigimi bildigin halde bir haftadi bana surat asiyorsun. Sanki bilerek seni incitmek icin soyledim. Bu icinde bulundugumuz durumdan memnunmuyum sanki?
Mazhar: Memnun degılsın demek. Sankı ben memnunum? Ben de ısterım bi aılem olmasını. Ama inan senınle ve bebegımızle aıle olamıcaz dıye bısey yok. Sen bunu kabullenemıyorsun.
Reyhan: Bızmı? Ben ve bebegımızmı? Mazhar ne aılesı? Bız senınle bu evlılıgı anlasmalı yapmadıkmı? Mazhar: Iste senın sorunun bu. Sen bu anlasmalı evlılık olayını kafandan atamıyorsun.
Reyhan: Neden atıcamkı? Anlasarak evlenmedıkmı? Bebegımız dogup bıraz buyudukten sonra ayrılmıcazmı?
Mazhar: Bak. Demedımmı demın? Iste boyle dusundugun ıcın bunlar oluyor. Ya neden aramızdakılerı yıkmaya cabalıyorsun? Neden ayrılıcaz zaten deyıp aramızda olanları gormezden gelıyorsun? Reyhan: Ya ne yapıcam?
Mazhar: Nemı? Der ayaga kalkarak. Mazhar: Yıkmak yerıne onarabılırsın mesela. Der ve yatak odasından cıkıp salona gecer.
Reyhan: Aramizda olanlarmi? Aramizda ne varki? Neyi onarmami istiyorsun sen? Bagirarak Mazharin pesinden salona gider.
Mazhar: Evet aramizdakileri diyorum. Ama belliki yanilmisim. Sana gore aramizda hic bir sey yok demi?
Reyhan: Varmiki? Varsa ben neden gormuyorum?
Mazhar: Bilmem, gormek istemedigin icin ola bilirmi acaba?! Takmisin anlasmali evlilige. Baskada bir sey dusundugun yok!!!
Reyhan: Ne dusunmemi istiyorsun? Her sey normalmis gibi davranmami istiyorsun? Tamam bundan sonra oyle yapayim. Bunumu istiyorsun.
Mazhar: Ben istedim diye diyil, kendi isteginle olmali. Oyle olacaksa olmasin zaten!!!!
Reyhan: Tamam olmasin. Illa boyle yurumezmi diyorsun. Bide cocugumuzun buyumesinden konusuyoruz.Biz dogumuna kadar kavqa edemeden bekliyemiyoruz . Buyumesini nasil bekliyicez acaba?
Kımbılır ılerde neler. olur?
Mazhar: Ne yanı? Ne demeye calısıyorsun? Ayrılalım falanmı dıyorsun?
Reyhan: Ben oyle bısey demıyorum. Sadece...
Mazhar: Ama demeye getırıyosun! Dıye bagırır ve bıranda telefonunu ve anahtarlarını alıp kapıya yonelır. Reyhan: Nereye???
Mazhar: Kavga edemıyecegımız bı yere. Der ve tam kapıyı acarken Reyhanın kendı kendıne konustugunu duyar ve durup dınler.
Reyhan: Ben bılmıyomuyum boyle yurumeyecegını? Hep boyle devam edemez tabıkı. Ama ne yapayım? Olmuyor ıste! Hazır degılım buna! Ne yapacagımı, nasıl davranacagımı bılmıyorum. Belkıde korkuyorumdur. Neden ustume gelıyorsunkı? Bebegımızın normal bı aılesı olmasını ben ıstemıyormuyum sankı? Der kısık bı sesle. Mazharsa bu duyduklarından sonra gorunmemek ıcın kapıyı yavasca kapatarak cikar. Reyhanda hem aglamaktan hemde uzuntuden mıdesının bulandıgını fark edıp lavaboya kosar.
#Armaan
24 bolumun sonu. Bu bolumu nasil buldunuz? ReyMazin kavqasina ve aralarinda yasananlare be diyorsunuz. Gidisati nasil goruyorsunuz? Kim hakli kim haksiz? Barisacaklarmi? Reyhanin mac icin hazirlik yapmasi nasildi? Sizce bu kavqanin devaminda neler olucak. Neyse uzatmayim. Okuyan her kes uzun ve guzel yorumlarini esirgemesin.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tek gecelik macera ve sonrası.
FanfictionBu hikaye konusu dizidekınden farklı olan hikayelerimden biri . Ne kadar farklı diyeceksiniz kesin. Şöyle anlatayım. ReyMaz bebekleri olacagı icin anlasmalı evleniyorlar.