ZÜPPE

KAÇIŞ

Resim: Emre

Kim olduğunu anlamak için kapşonunu indirdim. Omzundan tutup kendime doğru çevirdim. Kalp atışlarımın hızlandığını anlamıştım.

''Emre!'' Ya tamam arkanı dön.

''Sen benimi tekip ediyorsun?''

Bezgin bir suratla "Kendini fazla önemsiyorsun uyuz kız" dedi.

Söylediğine bozulmuştum. "Peki sen ne yapiyordun orada?"

"Dans yarışmasını nasıl kazandım sanıyorsun?" dediğinde "Sen dans yarışmasını mı kazandın?" dedim.

Kafasını sallamakla yetindi.

"Emre" dediğimde ona ilk kez adıyla seslenmiştim. "Teşekkür ederim"

Emre iki parmağıyla yaptığı selamı yapti vr arkasını döndü.

Arkadan "Uyuz kız" dediğinde "Züppe" dedim.

Arkamı döndüm ve yürümeye başladım.

Sokağı döndüğümde üç tane adam ellerinde içki şişeleriyle sallana sallana yürüyorlardı.

Takmadan önüme bakarak yürürken "Şşt fıstık" diye bağırmaz mı biri.

"Ev müsait gel bize! Hepimize yetersin!"

Kafamı bile çevirmeden onların laflarını duymazdan gelmeye çalıştım.
Birden biri bana doğru yürümeye başladı. Bende adımlarımı hızlandırdım. Adam birden önüme geçip beni duvara yapıştırdığında içimden bildiğim tüm duaları okuyordum.

Birinin yardım etme olasılığıyla "İmdat! Yardı-" diye bağırırken adam eliyle ağzımı kapattı. Diğer adamlar da bana doğru gelirken kollarımla itmeye çalışıyordum adamı.

Üzerimde bir hafifleme hissettiğim de Emre'yi adama yumruk indirirken gördüm. Kolumu kavradığı gibi koşmaya başladık.

Adamlar da arkamızdan koşturuyordu. Emre beni çekiştirip bir aralığa soktu. Aralık o kadar dardı ki Emre'ye yapışmıştım.

Emre'nin elleri belimdeydi, benim ellerimse Emre'ni göğsündeydi.Kafamı kaldırdığımda Emre'nin de bana baktığını fark ettim.Dudaklarımız birbirine çok yakındı. Bir an beni öpmesinden korkmuştum.

Emre birden kulağıma eğilip ''Özür dilerim'' dedi. O kadar çok korkmuştum ki Emre'nin neden bahsettiğini hatırlamıyordum.

''Neden?'' Hala gözüm Emre'deydi. Cevap vermesini beklerken ne kadar çok zorlandığını gördüm. Gözlerini gözlerimden kaçırdığını fark ettim.

"Boşver" dediğinde çok meraklansam da sesimi çıkamadım.

"Gittiler galiba" dedim ve Emre'den yavaşça ayrılıp aradan çıktım.

''Ben yurda gidiyorum Emre'' Emre kolumdan tutup beni kendine çevirdi.

''Tek başına gitme ben seninle yürürüm''

''Gerek yok saol ben kendim gidebilirim''

''Tabii gördük. Neyse hadi gidelim''

''Emre teşeküller, herşey için''

"Şu teşekkür fastını geçebilir miyiz?"

Kafamı salladım.

O sırada kampüse vardığımızı fark ettim ve Emre'ye dönüp "Neyse ya hadi görüşürüz'' dedim.

Emre "Görüşürüz" dedi ve içeri girmemi bekledi.

Ertesi gün erkenden uyanıp okula gitmek için hazırlandım. Her zamanki gibi siyah giymiştim. Siyah aşktır ya.

Aleyna ile odadan çıktık. Aleyna meraklı bir tavır ile ''Dün neden çok geç geldin?'' diye sordu.

''Sonra anltırım yaa''

''Tamam ama anlatıcaksın. Meraktan çatlarım bak''

''Tamam tamam sen merak etme anlatırım en ince ayrıntısına kadar''

Biz böyle konuşurken okulun bahçesine varmıştık bile. Birden Emre'nin motosikletinden indiğini gördüm. Fakat bir sorun vardı. Emre'nin ağzıyla gözü yer değiştirmişti.