ANILAR

7.1K 307 10
                                    

Resim: Emre ve küçüklüğü

Hepinizi çok seviyorum...

"Emre bırak beni!"

Emre'nin sırtına yumrukla vurmama rağmen beni kafeden çıkardı ve kimsenin olmadığı bir parka götürdü.

"Emre bırakacak mısın beni?!"

"Eğer bana neyin değiştiğini anlatırsan indiririm"

"Çabuk indir beni Emre!''

''Konuşursan indiririm"

"Siktir git Emre!"

"Nehir ağzına hiç küfür yakışmıyor"

Emre beni yere indirdiğinde kolunu ve vurduğum yerleri ovuşturmaya başladı.

"Nehir hemen anlat neden dün gelmedin!?"

"Bide hesap mı soruyosun! Ya sana inanamıyorum. Emre söyler misin dün beni, acı çektirmek için mi çağırdın? Ya sen beni öptükten sonra saçma bir şekilde ARKADAŞız dedin! Sırf utandığım için, sırf seni kaybetmemek için ARKADAŞız dedim, konuyu açmadım! Benden uzak durma diye. Ama şunu anla artık ben seninle arkadaş olamam, yanında durup kız arkadaşlarınla olan ilişkiyi izleyemem!... En kötüsü de ne biliyor musun ilk öpücüğümü senden aldığım için mutlu olmamdı! Acınası bir durum!" dedim. İçimde ne varsa hepsini dökmüştüm.

Emre ellerini yanaklarıma koydu. Ellerini ittirerek "Dokunma bana!" diye cırladım.

Hışımla arkamı döndüm, ağlıyordum. Emre kolumu tuttu ve beni kendine döndürdü "Biz ayrıldık. Dün seni bu yüz-"

"Emre yeter artık senin yüzünü görmek istemiyorum! Sende diğer erkeklerden farksızsın! Sende diğerleri gibi kızları yatağına alıp 'Artık seninle de bedeninle de işim bitti' diyenlerdensin. Se-"

"Ne! ne yapmışım ben?!"

"Anlamak istemiyorsan anlama Emre! Allah aşkına dün gece ne yaptın ya da ne yaptınız demek daha doğru olur!"

"Sana yemin ederim kimseyle yatmadım! Anlamıyorsun bunu bu hayattaki tek kişiyle yaparım. O kişi sensin Nehir neden anlamak istemiyorsun! Ben seni seviyorum. Dün gece ne yaptığımı söyleyeyim bütün gece seni bekledim. Ama sen gelmedin!"

"Geldim!"

Bana yaklaştı ve yüzümü avuçlarının arasına aldı.Baş parmakları ile gözyaşlarımı sildi. Alnını alnıma dayadı "Ağlamana dayanamıyorum" dedi fısıltıyla.

Ben de ellerimin içine Emre'nin yanaklarını aldım. Emre dudaklarını dudaklarıma değdirdi ama öpmedi. "Seni seviyorum" dedi fısıltıyla. "Seni seviyorum" dedim ve öpmeye başladım. Kollarımı boynuna doladım. Emre ellerini belime doladı.

Emre'den

Nehir'in şekerimsi dudaklarını öperken istemsizce herşeyi unutmuştum. Sanki sadece o ve ben yaşıyorduk.

Elbet bir gün babasının şirketinin batma kaynağı olan ortağının babam olduğunu öğrenecekti. Ama bunu ona söyleyemezdim. Özlellikle şu dakikadan sonra onu kaybetme korkusuyla söyleyemezdim. Eğer onu kaybedersem yaşayamazdım.

Dudaklarından ayrıldığımda gözlerime baktı. Tekrar alnını alnıma yaslayıp baş parmağıyla yanaklarımı okşadı.

"Nehir bu saçma iftirayı sana Esra mı söyledi?"

Evet anlamında kafasını salladı. "Doğru değil, değil mi?" öylesine bir ses tonuyla söylemişti ki doğru olsaydı bile yalan söylerdim.

"Hayır asla böyle birşey yapmam. Zaten o or.spuya gününü göstereceğim. Ne hakla sana böyle birşey söyler!"

ZÜPPEHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin