Meraba gençler. Bölüm gecikti kusura bakmayın dağda hayatımın en kötü anlarımı yaşadımda. Bırakın elektiriği telefon çekmiyor resmen. Neyse size iyi okumalar.. :)
Heyecandan bacaklarım titriyor resmen. Biraz sonra sahneye çıkacağım. Kostümü giymiş kuliste açılma hareketleri yapıyorum. Yalnız doğruyu söylemeliyim ki kıyafetler bir harika. Üstümde parlak metal rengi deri ceketi andıran bir ceket, altımda düz siyah dar kot ve ful siyah nike ayakkabı.
Ben aynada kendime bakarken Emre geldi. Bir baktım ki bir daha baktım. Resmen daşken meteor olmuş lan.
Üstünde siyah deri ceket, altına siyah dar kot -bazı erkeklerin aksine acayip erkeksi ve karizmatik duruyor-, ayakkabılarını da söylüyorum hazır olun gri ceketim gibi parlak SUPRA. Yaa ben seni yerim yaa.
"Emre.. Ben çok heyecanlıyım"
"Bence iyi olucaksın sana güveniyorum. Şimdi sakin ol. Bir dakika sonra sahnede olucağız. Sakin tamam mı?"
Kafamı sallarken alnıma güven verici bir öpücük kondurdu. İsimlerimiz okunduğunda Emre'nin ellerine yapıştım. Sahne zifiri karanlıktı. Biz yerlerimizi aldığımızda şarkımız başladı ve havalı bir şekilde ışıklar açıldı. Acayip bir uyum içerisinde dans ederken insanlar (kızlar) sadece Emre'nin karizmatikliğini ağzı açık izliyordu. Dans etmek çok eğlenceli olsada kesinlikle çok zor.
Nihayet performansı bitirmeye yakın son hareketi yaptık ve bitti. Son harekette Emre sol kolunu belime doladı ve diğer kolunu seğircilere döndürdü, ben de sağ kolumu Emre'nin omzuna doladım. Ahh kesinlikle müthiştik.
Kuliste sonuçları beklerken kollarımı Emre'nin beline kenetlemiştim. Bütün performanslar bittiğinde adlarımız okundu. Heyecanla sahnede beklerken adam bize pis pis baktığında geçemedik sandım.
"Eveet. Biliyorsunuz ki yıl sonu performansı olduğundan yüz üzerinden poan verilecektir. Hazırsanız poanınızı açıklıyorum.. Yüz üzerinden.. 93"
İlk başta ne dediğini kestiremedim sonradan 93 olduğunu idrak ettim ve Emre'nin boynuna atladım.
"Emre inanmıyorum şimdi biz bildiğin 93 mü aldık?!"
"Evet! Ben de şoktayım.. Ahh harikaydın. Seni seviyorum!"
"Bende"
Sahneden indiğimizde kendimi gidiceğimi söylemek için hazırladım.
"Emre.. Benim sana birşey söylemem gerek.."
"Tamam seni dinliyorum"
"Ya şeyy.. Ben gi-" diyecektim ki Can atıldı ve "Emre, Nehir kesinlikle harikaydınız. Tebrik ederim" dedi hoş bir ses tonuyla.
Emre "Teşekkür ederiz Can. Yanımızda olduğun için de" dedi. Tokalaştılar.
Ben elimle ikisini işaret ederken "Siz barıştınız değil mi?" dedim.
"Nehir'cim biz hiç küsmedik ki. Hem kardeşimle kavga edebileceğim kadar güzel değilsin" dedi Can. Bu söylediği her ne kadar kırıcı olsada samimi bir şekilde güldüm.
Can "Ee 21 Haziran'da napıyoruz" dedi.
"21 Haziran?" dedim.
"Doğum günüm. Daha doğrusu ölüm yıl dönümüm" de Emre asık suratıyla.
"Hadi ama bu 18. yaş günün özel olmalı" dedi Can.
"İstemiyorum Can!"
Ben olaydan dışlanmışken o gün burada olamıyacağım için kendime kızıyordum..
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ZÜPPE
Genç Kız EdebiyatıHayallerim... Hayatım boyunca hayallerimin peşinden koştum. Kimseye engel olmasına bile izin vermemişken bu da neydi? Kalbimi ağrıtan, gözlerimi dolduran bu şey... "Aşk" diyor uzaklardan bir ses. Kulaklarımı okşayan o ses. Yanıma yaklaşınca elim aya...