ZÜPPE

YARIŞMA

Resim: Aleyna

Öyle böyle bir hafta geçti. Yarışma başlamak üzereydi. Ben sesimi açmak için garip sesler çıkartırken Emre'nin yanıma geldiğini farkettim.

Emre alaycı bakış atarak ''Bende bu garip sesler nereden geliyor diye merak etmiştim'' dedi.

Pis pis bakarak ''Sesimi açıyorum'' dedim.

''Hmm bende suaygırı doğum yapıyor sanmıştım da''

''Ya senin işin yok mu?" dediğimde kafasını iki yana salladı.

Sıkıntıyla gözlerimi devirdim.

Emre arkasını dönmüş giderken ''Başarılar'' dedi. Yüzümde, elimde olmaksızın bir gülümseme belirmişti. Ardından ''Uyuz kız'' deyince bu gülümseme yok oldu.

Kaşlarımı çatıp "Züppe!'' dediğimde Emre dönüp beni küçümsercesine süzdü ve gitti.

Yarım saat kadar sonra yarışma başladı. Kim çıksa sıradakinin ben olduğumu düşünüp daha çok heyecanlanıyordum.

Bir anda kulaklarımda ''Nehir Esin'' sesleri yankılandı.

Merdiven basamaklarını çıkarken ayaklarım öylesine titriyordu ki her an geri kaçabilirler diye korkmuştum.

Piyononun başına oturdum ve şarkıyı söylemeye başladım. O sırada gözüm kapıda duran ve garip garip bana bakan Emre'ye takıldı. Konsantrasyonumu bozmadan piyanoyu çalmaya devam ettim.

Şarkıyı bitirdikten sonra kalktım ve selam verdim. Ayakta alkışalandığıma göre beğenilmiştim. Dahası Emre de beni alkışlıyordu.

Mutlu olmuştum. Üstelik Emre'nin beni alkışlaması egomu hafif de olsa tatmin etmişti.

Birinciliği başka birisine kaptırdığım için üzülsemde. İçimde ki ikinci olmanın sevincini de eksik etmedim.

Ödülüm camdan bir mikrofondu. Üzerinde ''İkinci'' yazısınıda eksik etmemişler.

Çıktığımda gözlerim Emre'yi ararken karşıma Emre'nin arkadaşı Can çıktı.

''Biraz konuşabilir miyiz?'' dedi

Ben nazik bir tavırla '' Olur'' dedim. Kantinde bir masaya oturduk.

Çocuk bana sanki kırk yıllık arkadaşıymışım gibi davrandı. Bana kendisi hakkında ne var ne yok anlattı. Bana bir soru soruyordu fakat daha cevabını veremeden başlıyordu yine konuşmaya. Daha sonra çekingen bir tavırla ''Şey acaba bir şey sorabilir miyim?'' dedi.

Gözümü devirerek sessiz bir şekilde ''Sanki cevap alabiliyorsun da''

''Efendim?''

''Ha yok birşey, tabi sorabilirsin''

Çocuk pat diye "Benimle çıkar mısın?" deyince öksürerek "Ne?'' dedim.

''Dedim ki-''

''Yok anladım da şaşırdım sadece''

"İstersen biraz düşün. Yani birbirimizi tanımıyoruz dersen de-"

"Hayır bak ben buraya müzisyenlik için geldim. Aşka falan ayıracak vaktim yok. Kaldı ki beni tanımıyorsun!"