"Θάλεια είσαι διαφορετική. Δεν είσαι όπως όλος ο κόσμος. Είσαι προορισμένη να τον σώσεις."
"Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι προορισμένη είναι να σε ξεχάσω Ρέιγκαν..."
Ζώντας μία κατεστραμμένη ζωή, σε διαλυμένη οικογένεια, με κατακερματισμένο παρελ...
Στην αρχή του ονείρου, όλα ήταν μαύρα. Έπειτα, το εσωτερικό μιας σπηλιάς σχηματίστηκε κάπου στα βάθη ενός δάσους. Μέσα στη σπηλιά μπορούσα να διακρίνω ένα κορίτσι περίπου στην ηλικία μου, με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Είχε μακριά πορφυρά μαλλιά και καλειδοσκοπικά μάτια. Παρατηρώντας τα καλύτερα προσπαθούσα να αποφασίσω τι χρώμα είχαν όμως πότε γίνονταν πράσινα, πότε καφέ και πότε γαλανά, ανάλογα με το φως που έπεφτε πάνω τους. Στην αγκαλιά του κοριτσιού βρισκόταν ένα άλλο κορίτσι, γύρω στα δεκατέσσερα. Είχε καστανοπράσινα μάτια και κάστανα μαλλιά ενώ το πρόσωπό του ήταν γεμάτο φακίδες. Έμοιαζε φοβισμένο και σφιγγόταν πάνω του με τρόμο. Μετά από λίγο, κατάφερε και το πήρε ο ύπνος καθώς βολευόταν καλύτερα στο χωμάτινο έδαφος της σπηλιάς. Τότε, το άλλο κορίτσι έστρεψε τα μοναδικά του μάτια προς το μέρος μου και μου χαμογέλασε. "Επιτέλους, τόσο καιρό προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί σου. Στο δάσος κοντά στην πόλη των βρικολάκων, στη σπηλιά, εκεί έλα, η τρίτη Επίλεκτη είναι μαζί μου και σ' έχει ανάγκη! Σε παρακαλώ βιάσου γιατί μας κυνηγάνε και δεν ξέρω για πόσο ακόμα μπορώ να την κρύβω. Βιάσου...βιάσου...βιάσου..."
Το όνειρο ξεθώριασε κι εγώ ξύπνησα ουρλιάζοντας υστερικά. Τι είχε γίνει μόλις;!
Προσπάθησα να ξαναβρώ την ανάσα μου αλλά μου ήταν δύσκολο. Όλα ήταν θολά γύρω μου αφού είχα πεταχτεί απότομα από τον ύπνο μου και δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ποια ήμουν, τι έκανα και πού βρισκόμουν, τουλάχιστον όχι ακόμα. Η καρδιά μου χτυπούσε σε ξέφρενους ρυθμούς και ένιωθα άλογα να καλπάζουν μανιασμένα πάνω στο στήθος μου. Προσπαθούσα να βάλω σε μια σειρά τις σκέψεις μου αλλά αυτές συνέχιζαν να διασκορπίζονται ατίθασα και να προσπαθούν να εξηγήσουν το όνειρο που μόλις είχα δει. Ήταν άραγε μια παγίδα ή όντως έπρεπε να πάω; Στραβοκατάπια και πάνω στη βιασύνη μου να καλοξυπνήσω, πνίγηκα. Άρχισα να βήχω υστερικά, πράγμα που σίγουρα έπρεπε να ξυπνήσει τη Νεφέλη και την Ερμιόνη.
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
