Moonlight🌙

Κεφάλαιο 13

Σωριάστηκα κάτω με τον Ρέιγκαν από πάνω μου. Τα σάλια του έσταζαν στο πρόσωπό μου κι εγώ είχα τρομοκρατηθεί τόσο που δεν μπορούσα καν να κουνηθώ.
"Ρέιγκαν μη!" ακούστηκε η φωνή της Νεφέλης.
Ο Ρέιγκαν πισωπάτησε και αγριοκοιτάζοντας με ακόμα πήγε κοντά στην καινούργια μου φίλη.
"Ρέιγκαν;" ψιθύρισα ανήσυχα κι εκείνος δεν γύρισε καν να με κοιτάξει, απλά άφησε ένα ηχηρότατο ρέψιμο.
Τα επόμενα λεπτά όλα έγιναν τόσο γρήγορα που ούτε καν τα αντιλήφθηκα. Απλά ένιωσα τον πόνο που νιώθει κάποιος όταν ο μικρός κόσμος που μόλις έχει αρχίσει να χτίζει, γκρεμίζεται σε συντρίμια στα πόδια του και μάλιστα από τον άνθρωπο που τον βοήθησε στο χτίσιμο.
Ο Ρέιγκαν πλησίασε κι άλλο την Νεφέλη και πριν εκείνη προλάβει να αντιδράσει, κόλλησε τα χείλη του στα δικά της. Εκείνη προσπάθησε να τραβηχτεί αλλά εκείνος, όντας πιο δυνατός, την κράτησε κοντά του και συνέχισε να τη φιλάει παθιασμένα. Η φίλη μου χτυπιόταν και σπαρταρούσε στα χέρια του αλλά εκείνος επέμενε. Με είχε ξεχάσει. Δεν είχαν περάσει τρεις ώρες κι όμως εκείνος είχε αμελήσει όλα τα αισθήματά του για 'μένα.
Ένιωσα την καρδιά μου να σκληραίνει, να πετρώνει μέχρις ότου πίστεψα ότι δεν είχα πλέον συναίσθηματα για κανέναν, πέρα από την Νεφέλη που δεν έφταιγε σε τίποτα. Το βλέμμα μου έκοβε γυαλί και οι γροθιές μου ήταν τόσο σφιγμένες, που μαύρο βρικολακίσιο αίμα άρχισε να τρέχει από το σημείο όπου είχα μπήξει τα γαμψόνυχά μου στις παλάμες μου.
"Ρέιγκαν πώς μπόρεσες;" γρύλισα με σιγανή φωνή.
Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Ο Ρέιγκαν που τόσο είχα αγαπήσει με παρατούσε για ένα κορίτσι το οποίο πριν λίγο μισούσε. Όλα έμοιαζαν τόσο μακρινά και τόσο ψεύτικα κι όμως όλα είχαν μόλις συμβεί μπροστά στα μάτια μου, κάτι που πραγματικά δεν μπορούσα να πιστέψω.