"Θάλεια είσαι διαφορετική. Δεν είσαι όπως όλος ο κόσμος. Είσαι προορισμένη να τον σώσεις."
"Το μόνο πράγμα για το οποίο είμαι προορισμένη είναι να σε ξεχάσω Ρέιγκαν..."
Ζώντας μία κατεστραμμένη ζωή, σε διαλυμένη οικογένεια, με κατακερματισμένο παρελ...
Τα σπίτια όπου θα μέναμε ήταν μικρές μονοκατοικίες φτιαγμένες από πέτρα, χωρίς αυλή, με σκονισμένα μονοπατάκια μπροστά από την καθεμία τα οποία ενώνονταν σε κάτι σαν κεντρικό χαλικόστρωτο δρομάκι. Είχαν δύο μικρά παράθυρα μπροστά και δύο πίσω ενώ η πόρτα ήταν μεγάλη και ξύλινη με μεταλλικό χερούλι. Ο Ίλας με τον Ρέιγκαν κατευθύνθηκαν πιο πέρα, σε μια άλλη μονοκατοικία. Παρ' όλ' αυτά, ο Ίλας έτρεξε προς το μέρος μου και μου ψιθύρισε στο αυτί: "Χάρηκα που σε γνώρισα Θάλεια" κι μετά έτρεξε πίσω από τον Ρέιγκαν χωρίς να με ξανακοιτάξει. Άγγιξα το μάγουλό μου το οποίο είχε γίνει ξανά κόκκινο και ακολούθησα την Νεφέλη και την χαμένη μου αδερφή μέσα στο καινούργιο μας σπίτι. Το σπίτι από μέσα ήταν ακόμα μικρότερο απ' όσο φαινόταν απ' έξω όμως ήταν πλήρως επιπλωμένο. Οι τοίχοι ήταν άσπροι ενώ δύο καναπέδες οι οποίοι στέκονταν σε απέναντι τοίχους, κοντά στις πόρτες, μερικά κάδρα με τοπία, ένα μεγάλο χαλί, ένα τραπεζάκι του καφέ και μερικές βιβλιοθήκες βρίσκονταν προσεκτικά βαλμένα στον χώρο. Μια καταπακτή, ξύλινη, οδηγούσε σε ένα υπνοδωμάτιο με γκρι τοίχους κάτω από το έδαφος στο οποίο είχαν τοποθετήσει δύο κρεβάτια, δύο κομοδίνα και μια πλήρως επιπλωμένη κουζινούλα που περιελάμβανε ένα ψυγείο, καταψύκτη, κουζίνα για το μαγείρεμα, νεροχύτη, φούρνο και μερικά ντουλάπια. Μια μικρή πόρτα οδηγούσε σε ένα εξίσου μικρό μπάνιο με τα απαραίτητα μέσα. Η Νεφέλη πέταξε το σακίδιο που κουβαλούσε τόσες μέρες πάνω στο αριστερό κρεβάτι, που προφανώς ήταν πλέον το δικό της, και αναστέναξε. "Αν με χρειαστείτε θα είμαι στις υπηρεσίες σας" μουρμούρισε η Ερμιόνη και έκανε να φύγει. "Ε-Ερμιόνη;" ψιθύρισα εγώ. "Τι είναι;" "Τ-τίποτα όλα καλά" έκανα και έσκυψα το κεφάλι. Εκείνη περιέργως μου χαμογέλασε. "Εντάξει τότε. Αν με χρειαστείς φώναξε με" έπειτα έφυγε. "Γιατί δεν της το είπες;" ρώτησε η Νεφέλη απορημένη. "Όχι ακόμα Νεφέλη. Δεν νιώθω έτοιμη ακόμα" μουρμούρισα και ξάπλωσα στο κρεβάτι μου.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
----------------------------------------------------------- Έχουμε εξελιξούλεςςς😏αναρωτιέμαι τι θα γίνει με την Ερμιόνη και αν θα της το πει τελικά ή όχι. Μπτγ βάζω και μερικές εικόνες για να σπάει λιγάκι η μονοτονία, δεν ακολουθούν απαραίτητα την ιστορία αλλά είναι οπωσδήποτε σχετικές με αυτήν🐺 ⚠Επίσης, δεν θυμάμαι να το ξαναανέφερα, γράφω και δεύτερο βιβλίο αλλά θα αρχίσω να το δημοσιεύω μόλις τελειώσω αυτό εδώ που θέλω να πιστεύω πως θα τελειώσει σίγουρα, αν και μένουν αρκετά κεφαλαιάκια ακόμαα⚠ Αυτά από εμένα ByeBye❤ *Ως συνήθως μην ξεχάσετε αστεράκι💥 και σχόλιο💬 γιατί μου είναι σημαντικά😚