Chapter 47

3K 88 18
                                    

Continuation....

First thing that I well do is to say sorry to them. Kahit hindi man nila ako mapatawad atleast humingi ako ng tawad sa nagawa ko sa kanila. Ramdam ko ang supporta ni Kiefer sa akin.

Tumingi ngala ako at sinalubong ang tingin nila sa akin. And that moment, there's one drop of tears falling into my face. Sunod sunod ang pagtulo nito na parang agos ng tubi sa ilog. I felt Kiefer's hands on my back. I wipe my tears and started to talk.

Alyssa: I'm okay lang po, and first of all I would like to say sorry po sa inyo. Alam kung galit kayo sa akin dahil sa ginawa kung pagiwan sa anak ninyo. Hindi ko lang po alam ang gagawin ko noon, kaya nagawa kung iwan sya ng walang pasabi.

Bong: Anu ba talaga ang nangyari sayo,Alyssa? Bakit ka nga ba umalis?

Alyssa: I got pregnant six years ago po.

Mozzy: How come?

Kiefer: Kasi po may nangyari sa amin ni Alyssa way back six yrs ago sa US nung 1st anniversary namin. Sorry Ma, Pa alam kung malaki ang tiwala ninyo sa amin pero binigo namin kayo.

Alyssa: Hindi ko po sinabi sa inyo lalo na kay Kiefer kasi nung nalaman ko din nabuntis ako noon hindi ko alam kung anu iisipin ko. Ayoko din masira ang career nya dahil lang sa buntis ako. Kaya mas minabuti kung lumayo na lang at ako ang magalaga sa anak namin.

Mozzy: Pero ang pangit ng epekto nun sa nangyari kay Kiefer, Alyssa. Akala nga namin mawawala na sya sa amin. Yung nakikita mo syang nasasaktan at nahihirapan. Yung unting-unti nya sinisira ang buhay nya dahi sa pagalis mo. As a mother sobrang nasaktan ako ng sobra.

At hindi na rin mapigilan ni Tita ang emosyon nya at umiyak sa harapan namin.

Alyssa: Im so sorry Tita. Sorry po talaga. Nagdesisyon ako sa sarili ko lang, alam kung mali yung ginawa ko at hindi ko man lang inisip ang magiging maramdaman ninyong lahat. Sorry po.

Bong: Pero bakit natagalan ng anim na taon bago ka nagpakita? Ang akala nga namin hindi ka na babalik. Or We would say buhay ka pa ba?

Alyssa: Balak ko naman po sana sabihin kay Kiefer pero lagi po akong nauunahan ng takot at kaba. Even my parents, lagi nila akong sinasabihan na sabihin kay Kiefer ang totoo. Hanggang sa anak ko na ang nagtanong about sa tatay nya. Ang balak ko sana magbakasyon lang at the same time kausapin si Kiefer. Pero hindi na kami hayaan ni Itay na bumalik pa ng Austrilia.
Kaya I decided na dito na manatili for good. Alam kung mahihirapan akong kausapin si kiefer at sa inyo po dahil alam ko yung naramdaman yung galit sa akin. But this time I'll try.

Mozzy: Did you know what happen to kiefer? Any idea?

Alyssa: May alam po ako hindi ga anu. Alam ko nangyari sa kanya. Kaya mas nawalan ako ng kunpyansa naharapun sya nun. Kaya lang lagi po kasi nagtatanong ang anak namin kaya kami bumalik ng Pilipinas. Hindi habang buhay maitatago ko ang katotohanan tungokol sa anak namin, or magtatago hababg buhay.

Mozzy: At some point I understand you kung bakit mo na gawa yun. Pero sobra pa din kami nasaktan. Nagalit at nagtampi kami sayo sa pagiwan mo sa kanya. Im so disappointed for you. Ang akala ko mahal mo si Kiefer. Tinuring ka namin na anak pero bakit mo ginawa sa amin to.

Lumapit ako kay Tita at Tito lumuhod ako sa kanila at humingi ng tawad. At umiyak sa harapan nila, alam kung nagtataka na si Yanah sa nangyayari sa amin. Nilapitan ako ni Kiefer para patayuin pero ayoko. Hinawakan ko ang kamay nila, and I sincerly apologize to them.

Alyssa: Im sorry po sana mapatawad nyo po ako sa ginawa ko. Sorry kung na disappoint ko po kayo, nagalit. Tanggapin ko kung ano man ang desisyon nyo kung ayaw nyo na ako makita. Okay lang po basta mapatawad nyo po ako.

I Always Love you (KiefLy Fanfic)Where stories live. Discover now