#HİSSİZ VEDA#

*YARIM KALMALI*

merhabaaa 

ben geldim :) yine geç geldim ama biraz buruk bir bölüm ile geldim.

irem dericinin de dediği gibi bazen 'bazı aşklar yarım kalmalı'

ben çok sevdim şarkıyı bırakayım buraya dinlersiniz :)

keyifli okumalar ^-^

/1 hafta sonra/

Zaman, bazı insanların ilacı olurken bazı insanların ise vücuduna yayılan bir zehir misalidir. Çok duyarız insanlardan 'zamanla geçer' 'zaman ne gösterir bilinmez' 'zamana bırak' gibi.

Bence zaman bizim en çok sevdiğimiz zamanların düşmanı. Sevdiğimiz biri ile birlikteyken ve yahut uzun zaman görmediğimiz birini görmüşken nasıl da akar gider bilinmez. Bir de saniyeleri saydığımız zamanlar olur. İşte o zamanda biz zamana karşı en büyük düşman oluruz.

Neden bahsediyorum şimdi bundan durduk yere öyle değil mi?

Amasya'ya geldiğimde 'burada nasıl zaman geçecek' demiştim. Gelin görün ki yaklaşık bir buçuk sene oldu bile. Bu süre zarfında yeri geldi akıp geçti zaman yeri geldi benim ruhumdan aktı. Bir şelale misali hep akıyor.

Sizinde oldu mu hiç 'hapsolmak' istediğiniz bir an? Yaşayamam dediğim bu memlekette hapsolmak istediğim çok zamanım oldu. En çok da sevildiğimi hissettiğim zamanda. Ama maalesef o da zaman yenik düştü. Hızlıca akıp geçti.

Umut ile bir haftadır doğru düzgün konuşmuyorduk. Nasıl bu hale geldiğimiz hakkında bir fikrim yoktu belki ama bildiğim bir şey vardı ki o da; umut fazlasıyla değişmişti.

Elimde daha geçen hafta bana yazdığı o güzel mesaja bakarken bir damla aktı benden izinsiz ruhumdan habersiz ama kalbimden bir haber.

Birbirimize güzel bir mesaj yazalım demiştim sonra sen yazamazsın deyip ona güzel bir mesaj yazmıştım. Vakit bulu bulmaz bana öyle bir mesaj atmıştı ki, daha bir sevmiştim sanki.

"o saçlarının rüzgarda dalgalanması çok güzel ve saçlarının rengini doğal renginden kınayla açman çabası. Free style öğrenciler olur ya sadece gömlek ve gevşek kıravatla çarşıya çıkışın fena değildi ;) evinizin rengine bakılırsa zevkiniz süper ;) 3-4 günde bir koridor sonuna gidince bazen gülüyorsun ya hiç olmadığın kadar güzel oluyorsun. Beni sevdiğini o kadar belli ediyorsun ki çok mutlu oluyorum. ( ben bunu fazla iyi yapamıyorum) ondan sonracığıma benim dediğim uyarılara uyuyorsun ya bu seni diğerlerinden vazgeçilmez kılıyor..."

Göndermek için uğraşıp da gönderemediği için telefonuna yazdığı yerden fotoğrafını çekmişti. "Ben'lim kişisine gönderildi" yazısını görünce hıçkırdım bir anda. Biz nasıl bu hale gelmiştik. Daha doğrusu o nasıl bu hale gelmişti?

Elimi yüzümü yıkayıp tekrar odaya girdim.

"hadi çıkalım hale" dediğimde tamam dercesine kafasını sallayıp saçlarını düzeltti. Bugün Büşra gelmemişti bize yemek yemeye bazen anneannesi geliyordu onun yanına gidiyordu. O zaman böyle sıkılıyordum. O kadar alışmıştım ki ona eksikliğini hissediyordum ve sanırım şu sıralar da duygusal zamanımdaydım.

Okula geldiğimizde sıraya girdik. Öğlen bile içeri girerken sıra olmak kadar nefret edici bir şey olmasa gerek. Büşra da yanımda gelince zor tuttum kendimi o da biliyordu bu olanları ama hiç yanında ağlamamıştım. Eğer ağlasaydım okulu umutun başına geçirirdi bunu biliyordum. Yan sıraya çaktırmadan baktığımda göremedim onu. Daha gelmemişti sanırım. İçeri girdikten sonra sınıflara çıktık. Biraz dayanayım diye beklerken dayanamadım bir anda kalktım sıramdan tam gidecekken Büşra durdurdu.