#HİSSİZ VEDA#

*DEĞER*

o yanımda olsa yeter dediğiniz dostlarınız olsun.

bol duygulu dostluk bölümü olsun.

yazım hataları varsa affola canlar :* 

keyifli okumalar ^-^

Sabah erkenden hummalı bir çalışma sonucu arabanın kasasında yeni bir Dünya kurmuştuk. Aslına bakarsınız itiraf etmeden duramayacağım ama çok da rahat biliyor musunuz? Yani sürekli aynı pozisyonda durmaya mahkum olduğunuz rahatsız edici otobüs koltuklarından ziyade burası gayette rahattı tek bir sıkıntı dışında.

Ne mi?

Otobüsten inerken ki havanız olmuyor mesela,sonra çıkışınızda da biraz sıkıntı oluyor. Eee her kolay şeyin bir zorluğu var bu hayatta. Öyle değil mi?

Bilmem kaçıncı kez ettiğim küfür karışımı lanet dolu cümleler sonucunda İstanbul'a varmıştık. Kendimi ülkeye kaçak olarak girmeye çalışan mülteciler gibi hissediyordum. Polislerden korkmalar falan. Oy Allah'ım bu son olsun lütfen.

Bu aynı şey gibi olmadı mı ya? Sırf rahat olmak için free takılan spor ayakkabıları ile bütünleşmiş kızların dışarıdan bakıldığında bakımsız görülmesi gibi. Halbuki onların tek derdi rahat olmak anlayın artık! Seviyorum sizi kızlar selam olsun hepinize topukludan vazgeçmeyen kızları rahatlığımız ile sollar geçeriz biz.

Ben nerden geldim bu konuya? Dalayım derken konuya dalgalara esir olup çıkıyorum. Bir ortasını bulamayan ben.

Hala hali hazırda bulunan amcamın evinin aynı zamanda bizim de eski evimizin olduğu çocukluğumun kırıntıları olan sokağa girmişti dedem. Kırıntı diyorum çünkü geriye sadece kırıntılar kaldı. İki yılda o zayıf yürekli kız enkazdan kurtulup düzeltmeye başlamıştı bir çok şeyi. Hayat be! Yaşaya yaşaya öğretiyor her şeyi.

Bizim ev ne mi oldu? Şuanda doğup da büyüdüğüm evde ablamlar oturuyordu. En azından eşyalar yabancı olsa da duvarlar anlatırdı bana geçmişi. Onlar anlatırdı masumluğu...

Ablamın da gelmesiyle kimseye gözükmemeye özen göstererek indik arabadan. Eşyaları da indirdikten sonra eve çıkmaya başladık. Ablam yine aynı heyecanla konuştu:

"anne açsınızdır ben yemek yaptım yiyin yemeği sonra biraz yatar dinlenirsiniz."

Hafif tebessüm ettim. Bu kız hiç değişmeyecekti. Bize olan düşkünlüğü beni mest ediyordu doğrusu.

Eve bir girdik her şeyi hazırlamış bizim kız. Zaten hava da kararmak üzereydi. Bir kere mola verip gelmiştik ve arabada yediğimiz abur cubur tarzı şeyler midemi kötü yapmıştı. Sıcacık bir çorba iyi giderdi valla.

Kısa süren bir yemeğin ardından kalktık. Biraz bizimkilerle oturduktan sonra da ablamın verdiği çarşaflar ile yine hale ile L tipi koltukların oraya hazırladık yataklarımızı. Ablam fazla ses olmasın diye de ravzayı alıp odasına gitmişti.

Burada her uyuyacağım zaman hep aynı şeyleri düşünürdüm. Geçmişimi ve oradan bu noktaya kadar nasıl geldiğimi.

Hayatıma kimlerin girdiğini ve bu kalbi kimin hareketlendirdiğini. Sanırım bu yaşımda düşünebileceğim tek şey buydu.

Yattığım yerden hızla kalktım ve birazda sessiz olmaya özen göstererek kulaklığımı çantamdan aldım.keyifle kalktığım koltuğa tekrar yattım. İkisini de kulağıma taktıktan sonra rast gele bir şarkı açtım.

Ziynet sali- her şey güzel olacak

Geç kaldım hesapsızca kendi hayatımdan çaldım
Seni buldum ben bu işten memnun kaldım
Olur mu olmaz mı bizi biraz zorlamaz mı
Düşünmedim ben de senden farksız kaldım