Its All About Love

Wakas

Gusto ko sanang pasalamatan yung tumulong sa akin kaso di ko alam kung sino siya.Nagising nalang ako ngayon na nasa ospital na.

Agad ko namang tinawagan si Jhana ng maalala ko na iniligtas ko nga pala siya kagabi.

"HELLO!?"Bungad ko sa cellphone.Pero ang ibinalik niya ay puro hikbi.

"OHHH!Anong nangyari?Ok ka lang?"

"ATE!!!I THOUGHT YOU'RE GONE!I WAS AFRAID THAT NIGHT.Gosh!Ok ako ate ikaw ang inaalala namin nila mama!ASAN KA BA?"Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa nangyari sa akin o hindi e.Narinig ko si mama na pala kausap ko.

"Anak asan ka ba?Nag aalala na ako sayo"Sinabi ko sakanila kung san akong ospital.Di pa man ako nakakapaalam ng agad na nilang patayin

Pilit kong inaalala kung ano pa ang mga sumunod na nangyari pagkatapos ng ganong kaguluhan.Iginagala ko ang mata ko at namangha sa loob ng buong kwarto.Oo all white siya,kahit sa pinas ganun din.Kaso ngayon lang ako nakakita ng bouquet of roses sa tabi ko,ganito ba dito?Bawat pasyente may pa bulaklak?

Umupo na ako tsaka kinuha yung bulaklak,nakita ko na may nakasulat pang pangalan ko.

Janica

Wow!HAHAHA!Pa-important may papangalan pa!Nakaka-amze naman.Pero nakakapagtaka,ang laki ng card.Diba usually maliit lang naman talaga ang nakalagay sa bouquet?Pero ito malaki,malapad.Parang gusto ko na tuloy magpa ospital nalang para naman may matanggap akong bulaklak at card na malapad araw araw.Binuksan ko na yung card tsaka binasa.

Dear Minnie,

Ako 'to si Mickey mo. I'm so sorry for the pain I'd gived to you.You don't deserve all that pain,you deserve to be love.Pero anong ginawa ko?Sinaktan ko lang ang kaisa isang babaeng nagpatibok ng kakaiba sa puso ko.Sinaktan ko ang babaeng akala ko kami na hanggang dulo.Nasaktan ako kasi naghiwalay tayo ng ganun ganun nalang.Wala akong magagawa nasaktan kita at nasaktan din ako ng sobra,akala ko nga magkakaayos pa tayong dalawa.Akala ko babalik ka pa sa akin at akala ko magiging tayo pa ulit.Pero di na mangyayari yun.Alam ko na masaya na kayo ni Francis,alam ko naman na hindi ka niya sasaktan tulad ng ginawa ko sayo.Kaya ka niyang alagaan kesa sa ginagawa ko.At alam ko at nararamdaman ko na mas mamahalin ka niya kesa sa pagmamahal na naibigay ko sayo. I'm sorry if I didn't fight for our love.Naghirap ka at mukang di ko nasuklian lahat ng hirap mo.Kung ako lang ang tatanungin?Gusto kong bumalik sayo.Gusto ko sanang ibalik yung dating tayo.Gusto kita.Mahal kita,mahal na mahal,sobra.

Pero hindi ako nagsulat para balikan mo ako.Nagsulat ako para magpasalamat sa lahat,sobrang salamat talaga.Marami akong natutunan sa relasyon nating dalawa.Since 6 months na tayong break at sa nakikita ko, masaya na talaga kayo ni Francis.Ako din masaya na,kasama si Joanne.At lahat ng natutunan ko sa relasyon natin ia-apply ko sa relasyon namin.

Mag iingat ka parati,alagaan mo ang sarili mo.At mahalin mo ang sarili mo.Salamat.

Love,
Christoni Villasana

Tuloy tuloy na yung luhang pumapatak sa mga mata ko,hanggang ngayon nasasaktan parin talaga ako,di ko pa rin siya makalimutan.Mahal ko pa rin pala siya talaga.

Kahit pala anong gawin mo para kalimutan ang taong pinaka mamahal mo,maaalala at babalik parin talaga lahat kahit sa isang simpleng bagay o alaala kasama siya.Ano pa nga bang magagawa ko?Tama siya,6 months na kaming break.Bat naka move on na siya?Bakit konting usad palang ang nagagawa ko para kalimutan siya?

Ipinikit ko ng mariin ang mga mata ko at inisip lahat ng masasakit na nangyari saming dalawa.

Dahan dahan kong iminulat ang mata ko,may luha ang tumulo pero agad ko naman itong pinunasan saka ngumiti.