UNEXPECTED EXCHANGE (completed)

CHAPTER 6

Kent's POV.

Pagbukas ko ng pinto hindi nako nagulat pa sa kung sino ang nasa labas at pumasok.

"Oh may balak kapa pa lang umuwi." Alam kong nagtaka siya sa tanong ko. "Why is that question Kent? ano sinasabi mo, bakit ganyan ang tono ng pananalita mo?"

"Wala it's nothing, nice shirt," I said sarcastically at the highest level. "H-huh? kasi-" She tried to explain but I stopped her.

"You don't need to answer me, it's none of my business of course I know, I just do compliment it."

Bella's POV.

Umupo siya sa sofa, I walk to my room para magpalit at pagkatapos lumabas ng kwarto ko at para makausap si Kent. I'm annoyed by the way he talks to me.

"Oh, why is that?" Agad niyang tanong nang makalabas ako sa kwarto ko at nagtaka ako sa sinabi niya. "Anong why is that?" Pagmamaktol ko.

"Why did you change your shirt, isn't it cute to you?" The way na kausapin niya ako ay pa sarcastic to the highest degree. Ano bang problema nito?

"What is your problem Xander huh?" He didn't answer me tumayo siya at pumunta sa kusina alam kong alam niya na hindi nako natutuwa sa kanya I said he's first name alam niyang galit ako.

Minsan man lang kami mag away pero grabe naman. I'm using his first name kapag hindi ako comportable sa kanya. I follow him and ask again. "Hey, what's your problem bat nagkakaganyan ka?"

Kent's POV.

Hindi nako nakapag timpi pa sumabog nako na kanina ko pa pinipigilan.

"Bakit? sino ang hindi magkakaganto Bella ha! hindi mo alam kung nasaan na ang kasama mo dito sa bahay! wala kayong pasok at ang lakas ng ulan sa labas ni hindi man lang nag text kung nasan siya tapos makikita ko nalang na nakikipag landian ka sa ibang lalaki!"

Nakita ko siyang nagulat napuno nako sumabog na ang dibdib ko hindi kona napigilan ang bibig ko. Nilapitan niya ako na parang naluluha wala akong pake hindi niya alam ang nararamdaman ko sinampal niya ko. Na ikinagulat ko I touch my cheek where she hits on and I look at her.

"Wala kang karapatan para pagsalitaan ako ng ganyan. Malandi kailan moko nakitang lumalandi, ha?"

Bumalik ako sa sofa and didn't answer her question. Grabe ang nararamdaman ko gustong kumawala lahat ng galit na kanina kopa pinipigilang lumabas.

"Landi ha, you know that word and you say that to me kailan mo ko nakita xander huh! when?"

I look at her with disbelief acting like she doesn't know anything just fuck it's exhausting.

"Bella kanina lang at nag pahatid kapa, mga proweba sa school mo kung hindi man yun totoo bakit ka nasaktan ng ganon huh!"

Naluha ako habang sinasabi ang mga salitang yun. Umiiyak na siya at nagsisimula nakong maawa.

"Ganyan ba ti---ti--ngin mo sakin huh?" Hindi ako sumagot nakikita ko ang pagagos ng luha niya.

"Xander answer me!" Ang lakas ng boses niya. "I don't know," I said senselessly we were both in tears and I couldn't stop myself but just to pity her.

"Ano bang problema mo huh? problema ba yung hindi ako nag text? o yung umalis ako bigla? o yung nakita mo kami, ano, Kent?"

"Bella lahat yun, ayaw mo naba akong kasama na mas gusto mo siya Bella?"

"Kent, oh my god! anong problema dun na kasama ko siya, hindi naba ako pwede sumama sa iba?" I can't handle it anymore.

"Bella ang mali dun nagseselos ako!" Natigilan siya sa sinabi ko.