UNEXPECTED EXCHANGE (completed)

CHAPTER 28

Lance's POV.

Hanggang ngayon pinipilit ko paring intindihin si Bryan. Ano bang meron don? Sinumpong na naman ba? Pero hindi siya ganun kapag sinusumpong. He even smile at me, I'm confused as fuck.

It's 5:30 pm in the late afternoon. Someone knocked the door, tumayo ako at pinagbuksan ng pinto si Zach. "Let's go outside." Pagyaya niya sakin. "Where's Bryan?"

Gusto ko sana siyang sagutin ng totoo, pero I think alam kona kung ano ang ibig niyang sabihin ni Bryan. I think he wants to be alone for awhile. "Uhm... nasa banyo." I lied, gusto niya pa sanang pumasok pero hindi ko siya pinagbuksan ng pinto.

"Yeah bro, just wait for us there." I said, "is everything ok?" Pagtatanong niya, he really know us pretty good. Alam niya kung kailan parang may mali samin or kay Bryan. "Yeah of course, what are you saying?" Pagkukunwari ko, tumango lang siya at naglakad papunta ng elevator.

Niyaya ko naman si Bryan kanina eh I'm just not sure kung samama siya. Eh sabi niya pa kapag daw nagbago ang isip niya, eh kailan ba nagbago ang isip niya? Kung gusto niya gusto niya, kapag desisiyon niya pinapanindigan niya.

I decided na puntahan nalang siya sa kwarto niya para yayain. Baka mapilit kopa, pumunta ako sa lobby and I ask the server. "Ah sir bilin po kasi sakin ni sir kanina eh wag ko daw pong sabihin kahit kanino."

"It's ok you can tell me roommate ko siya actually, I know everything kaya pwede mo naman ng sabihin." I'm looking at her, pleasing na sabihin niya. "Hang on sir." May tinawagan siya sa landline, "ok sir."

Tapos binaba niya yung tinawagan niya, "in the front of your room sir, dun po siya mag stay."

"Did you just call him?" Pagtatanong ko sa kanya na naiirita. "Yeah sir." Umalis nako sa harap niya at umakyat ulit. Nasa harap lang pala ng room ko, like there's nothing big deal on it. Bakit kailangan pang hindi sabihin?

Kumatok ako sa kwarto niya, "bro you sure? Nasa baba na sila." Pagyaya ko sa kanya. I wait for his response, he opens the door but not totally, not enough to see his room fully. Nakadungaw lang ang ulo niya sa pinto, "you know what that woman wake me up. Shit.." pagmumura niya sa babaeng server sa lobby, "tara na."

"Kayo nalang muna, I want sleep. And please tell to everyone don't look for me or bother me in my room. Ok?" I just nod, he got guts. Kahit sa parents niya, is he really that serious about he want to be alone?

Bumaba nalang ako at sumama sa kanila. I see them taking photos and just chilling in the beach. "Oh where's Bryan?" Zach's ask. "Matutulog daw muna." I said.

"Ano tara let's swim." Pagyaya ni Anne, umiiling naman ako. "Kayo nalang muna."

Agad na hinubad ni Zach damit niya at tumakbo sa dagat, and Anne also do what Zach did. "Are you sure bro?" Tiningnan ko si Kent na kasama si Bella. "Yeah." I said at magkahawak silang sumabay kina Anne and Zach.

They look good together. Kent and Bella, Zach and Anne. They are happy with each other by just looking at them. Playing around with each other, wiping water in their faces.

Naagaw naman ng araw ang atensiyon ko, palubog na ito. It's the most beautiful thing in this world, indeed. Napaka ganda, the sunlight is making the place around beautiful with it's majestic color.

Bella's POV.

After naming maglaro sa tubigan, ng mapansin namin ang ganda ng paligid dahil sa sunset. Umupo kami sa buhanginan at nanonood lang ng paglubog ng araw. Tabi-tabi kaming apat na nakaupo at tumingin ako sa likod ko.

I saw Lance sitting, and he is just staring at the sun. When he knew that I'm looking at him, he immediately smile to me. And I do as well to him, at binalik ko ang atensiyon ko sa harap.