UNEXPECTED EXCHANGE (completed)

CHAPTER 23

Bella's POV.

Nagulat ako ng bigla kinuha ni Bryan ang tubig ko at binuksan binalik niya table sa harap ko mismo. I didn't ask him to open it, pero siya na mismo ang nagpresenta.

Napatingin ako kay Anne, na halos kaya niya akong patayin sa mga titig niya sakin, she don't even blink for a seconds. Hindi ko nalang pinansin, iniinom ko ang tubig na nasa harap ko para mahinto nadin itong sinok ko. Hihintayin ko dapat si Kent na matapos sa restroom bago ipapabukas ko sa kanya.

Kasi hindi ko mabuksan madulas ang kamay ko, I barely hide it beneath the table first and try to open. Para hindi nila makita na kanina kopa hindi mabuksan.

Pero biglang binuksan ni Bryan. Hindi ko alam kung matutuwa bako o magalala kasi baka makita ni Kent ang ginawa niya. Siya pa naman anak ng seloso.

I see him pabalik saamin. "Bakit medyo natagalan ka?" He looks at me, "love may babae kasi dun kanina she was asking for my number." My eyes were widened after he says that. "Anong sabi mo?" I ask him, pretending na hindi ako naiinis.

"I said, I don't give my number to strangers." Then he drinks his bottled water. "So pag hindi strangers ibibigay mo?"

Napatitig siya sakin at inoobserbahan niya ang mukha ko, and I make sure my face is emotionless. "What are you saying?" He ask. Hindi kona siya sinagot at inayos ang upo ko, tumingin sa harap I'm portraying to Anne.

Sabi niya kanina nakuha niya daw number ni Kent dahil sa connections niya. I don't believe her, I'm sure binigay yun ni Kent, saan naman makukuha ni Anne yung number niya aber?

Nakaramdam ako ng braso sa likod ko, bahagya ko itong tiningnan. Braso ni Kent, I'm annoyed which is suppose to be not. Kasi ang gwapo niya kanina sa simpleng suot niya pero ang lakas ng aura niya. But now hindi kona nagugustuhan, I thought ako lang makakapansin pati rin pala ang ibang mga babae dito.

"Let's stay for a minutes to digest our food, bago maglakad pabalik sa bar ni Anne." I look to Zach. Anne check her watch, "yeah we still have time anyways, 20 minutes." Nakasandal lang silang lahat sa mga upuan nila and using their phones.

"Here you go sir." Napatingin kami sa server na nagbigay ng alak kay Bryan. Kailan niya pa inordor yan? "Bro you could've wait pupunta rin tayo mamaya sa bar ni Anne, I'm sure madaming alak dun."

"Yeah exactly." Anne response.

Pero hindi sila pinansin ni Bryan he just continue drinking the beer. Nonstop, na parang walang bukas at hindi kami pupunta kina Anne para uminom. Well sila lang naman ata kasi for sure hindi ako papayagan ni Kent. Siguro one or two bottle, but not to the point na malalasing ako.

"Five minutes." Lance said. I checked my phone, almost 10. 9:45 pm to be exact. Minutes later naubos na ni Bryan ang beer niya.

"Let's go?" Tanong ni Anne, "yeah." Sagot naman ni Zach. Tumayo na kami and walk towards outside the resto.

Ilang blocks lang ang layo ng resto. na kinainan namin sa bar ni Anne kaya hindi kami masiyadong nagmadali. Inaakbayan ako ni Kent sa paglalakad, ang bigat ng braso nito pero ok lang.

Kapag napapadaan kami sa ibang mga restaurants ang mga mata ng mga kumakain. Naka fix saamin, or should I say sa mga lalaking kasama ko. Napatingin ako sa harap ko, si Anne may tumawag sa kanya.

"Yes?" She ask, she's waiting for the other line talk. "You're there? R-really?" Tumingin siya samin habang kausap parin yung nasa phone niya. "Ok, ok bye. We're heading there." She ended up the call and talk to us.

"Guys I think we should be in hurry." She said. " 'Cause sabi ng kaibigan ko marami daw taong naka pila sa labas ng bar. They are waiting it to open." She was smiling widely, and here she is again. With that smile parang ang bait at ang pleasant niyang taong kasama. Pero minsan parang ang sama na kaya kang saktan.