UNEXPECTED EXCHANGE (completed)

CHAPTER 32

Bella's POV.

Pababa na kami ngayon sabay-sabay kaming palabas ng elevator. Bigla nalang nagyaya si Lance na uminom daw sa beach at handa na daw ang lahat don. After naming lumabas ng hotel nakita namin ang liwanag na nanggagaling sa apoy. I see Bryan na nakaupo sa isa mga upuang maliit.

I see his eyes na medyo nagulat ng nakita niya kaming papalapit sa kaniya. Anong meron? Hindi niya ba kami eni-expect na pumunta o makita? We sat down around the bonfire, katulad ng dati merong madaming maliliit na beer. Sa isang case meron atang 24 na bote, and I see the beers na medyo malamig pa.

Tinitigan lang ni Bryansi Lance parang meron siyang gustong sabihin na hindi niya masabi-sabi. "W-what?" Iritang tanong ni Lance kay Bryan, "hindi mo naman sinabi na inibita mo pala sila." Bryan said in a cold way, "why it is suppose to be not?" Balik na tanong ni Lance.

"Anyways let's drink." Binigayan kami ko Lance ng mga beer at paikot na ibinahagi yun sa lahat. Kaharap ko si Bryan at katabi ko naman si Kent and Anne. So our position is like:

Lance. Bryan.
Jm. Zach.

Clark. Anne.

Kent. Me.

We start drinking, buti nalang ngayon pinapyagan akong umiinom ni Kent. Pero kailangan kopa talagang kumbensihin siya ng todo, minsan lang kaya to. But I have my limitations so, kailangan hindi ako malasing.

Although I'm curious what is feel like being drunk, or ano kaya ginagawa ko if I'm hardly drunk. Katulad ba ako ng iba na siguro matutulog nalang o kung ano pa bang kalukuhan ang mga kaya kong gagawin.

Si Anne kaya, napatingin ako sa kanya. Nowadays lagi nalang siyang tumatawa. Hindi kona nakikita sa kanya yung mala maldita niyang awra, at anytime kaya kaniyang saktan. But now, para siyang isang maamong tupa. Nagbubulungan sila ni Zach sabay tawanan, they look good together.

I smiled, napatingin naman ako kina Clark and Jm. There set up it's kinda weird, yung halos hindi na sila magkahiwalay dahil boss ni Clark si Jm. But the last thing I know, pinapatigil na ni Jm si Clark being his butler so what's the use?

I look to the person in front of me, Bryan and Lance. Si Bryan nakatingin lang sa dagat, si Lance naman laklak lang ng laklak ng alak. And I know for the fact na mabilis lang din siyang malasing.

"Ok guys bago paman ako malasing can we play a game?" Lance said, "yeah that's sounds exciting." Anne replied, "what game then?" I ask. "Spin the bottle?" Sagot naman ni Jm. "Nah bro that's kinda old game."

"Sige ganto nalang, this is a new game which called. Never have I ever," nakatingin lang kaming lahat kay Anne. "So we have 5 lives for five fingers, once I said that never have I ever like this or that. But someone on you did, mababawasan ang lives mo. So kapag ikaw ang unang naubos, which means ikaw ang talo and the one will be loss. Have to take the truth or dare challenge."

"Ok got it." Clark response. "So sino mauuna?" Tanong ni Lance. "Ok me first." Lahat kami naging interesado sa larong to, never ko pa siyang nalalari. But I have the idea of the game, and nakikita ko siya sa mga social media platforms. "So five fingers up for lives." Anne command so lahat kami itinaas ang kanag kamay.

We're just waiting sa kung ano man ang sasabihin ni Anne. "Ok never have I ever, cheated on someone." After niyang sabihin yun, I was stiff hindi ko alam kung ibaba ko ba ang isang daliri ko. Dahil ba guilty akokay Kent, hindi ko nalang binaba ang isa kung daliri. Tiningnan ko ang mga daliri nila, Clark's finger one down. Ganun din kay Lance.

"Ok your turn Bella." I look to Anne. "My turn?" I ask, she just nod at me. "Uhmm.. never have I ever-" hindi ko alam ang sasabihin ko. "Never have I ever hurt someone." Agad naman silang napatitig sakin, lalong-lalo na si Bryan and Kent. "I mean physically." I should clarify that. "Ah."