UNEXPECTED EXCHANGE (completed)

CHAPTER 27

Bryan's POV.

One hour had passed, nandito parin kami sa van, nakasakay nagmamaneho ng swabe si kuya kaya halos nakatulog na silang lahat. Ang dilim ng paligid hindi ko maaninag ang labas dahil alas dos palang ng madaling araw.

Gusto kong makita ang labas I want to see the view of palawan but I couldn't, like what they always said palawan is great place with it's majestic view. I can't sleep tiningnan ko ang katabi ko, hindi niya alam kung saan niya ibabaling ang ulo niya.

Natutumba at nakapikit siya, natutulog ata, tiningnan ko muna silang lahat. Natutulog sila ganun din si Anne, ipinatong ko ang ulo niya sa balikat ko at ihiniga ang ulo ko sa ulo niya. At matutulog narin, sana effective to at hindi nila mahalata na sinadya ko ang pagkahilig ni Alyssa sa balikat ko.

Pinipilit kong matulog pero hindi ko magawa, knowing na si Alyssa ay nakahilig sa balikat ko. I missed her, I missed her scent, everything about her. When she nears me, that atmosphere I can't calming myself. Naaligaga ako na walang dahilan at hindi ko alam kung bakit.

Naramdaman kong gumagalaw siya, "hmm..." ungol niya, mas lalo niyang sinisiksik ang ulo niya sa balikat ko. I'm just pretending to be asleep, at hindi rin ako gumagalaw. Hanggang sa nawala ang bigat sa balikat ko, minulat ko ang mata ko.

Nagkatitigan kami, "s-sorry." She said. "No it's fine." Pabulong kong sagot, inayos niya ang upo niya at dumistansiya saakin ng bahagya. Hindi ko alam ang mararamdaman ko, pero parang ayaw na niyang mapalapit sakin.

And that thought get into my nerves, umiinit na naman ang ulo ko, naiinis. "Ano kuya matagal paba?" Pagtatanong ko sa driver.

He looks to the mirror in front that reflecting to me. "Medyo malayo layo pa po tayo sir." Mas lalo akong nainis sa sinabi niya, noong una gusto ko siyang katabi ngayon parang ayaw kona.

Bella's POV.

Sa sobrang antok ko kanina hindi ko namalayan na nakatulog ako sa balikat ni Bryan, hindi ko alam kung gaano ako katagal na nakatulog sa kanya. Pero agad kong inayos ang pagkakaupo ko at dumistansiya sa kanya, parang yun kasi ang tamang gawin. Baka mahalata pa kami dito, tiningnan ko siya. Nasa kabilang gawi siya nakatingin, at hindi kumukibo.

Natutulog ba siya? Tiningnan ko naman ang ibang kasama namin. Natutulog silang lahat, I hear Kent's phone vibrating. I tap him, "love.. your phone." Iminulat niya ang mata niya. He answered the call. "Yeah dad?" Naghintay siya ng response sa kabilang linya.

"Yeah,." He looks at me na antok na antok pa ang mukha niya. "We're heading there, yeah, bye." Agad akong nagbigay ng tingin na ano ang pinagusapan nila. "Dad just asking where we are." Tumango lang ako. "Malayo paba?" Mahinang tanong niya sakin. "Yeah kuya said medyo malayo pa daw." Mas lalong kumunot ang noo niya.

"Matulog ka nalang muna." Sabi ko, he just nod and close his eyes again and sleeping.

--

Hours had been passed medyo lumiliwanag na sa labas, gising narin sina Anne, Jm and Clark. But the rest of them still sleeping and resting. I checked what time is it, it's 6:10 am. "I'm hungry." Tiningnan ko si Anne. "Did you bring any food?" He ask to me, at agad na pinulupot ang braso niya sa braso ko. "Sorry wala eh."

"Kuya can we eat breakfast first." Sabi niya sa driver, tiningnan niya ito sa salamin. "Sige po ma'am meron pong karenderya sa unahan."

"Hey, guys wake up. Let's have breakfast, hindi ba kayo nagugutom?" Agad na gising sa kanila ni Anne, and yeah medyo gutom narin ako. Although this is nit our usual time to eat breakfast.