Switched

2.9K 237 30
                                    

November 15, 2017:

M: *answers R's FaceTime call* Hi, Love. Look who misses me.

R: *grins* Ako ba yun?

M: *laughs* Sino pa ba? Gusto mo ba may iba pa?

R: Okay lang. Basta ako lang ang nami-miss mo. *smiles*

M: Kaso hindi eh.

R: Huh? Anong ibig mong sabihin, Love?! May iba pa? Sino? Upakan ko yun? *scowls*

M: Nami-miss ko din si Tatay, si Nanay at si Matti pati na din lahat ng mga kapatid ko. Ano? Uupakan mo? *laughs*

R: Hindi siyempre. Sige. Tumawa ka pa diyan. Alam mo naman ang ibig kong sabihin. *glares at M*

M: *giggles* Alam ko. At siyempre sa ganyang banda... Ikaw lang ang nami-miss ko. *pokes R's nose on her phone screen*

R: *giggles giddily* Bakit nakakakilig?

M: Kasi love mo ako.

R: Eh hindi.

M: Hindi? *pouts*

R: Hindi kasi love na love na love na love na love na love na looooooove kita.

M: Iiieeeh... Ikaw nemen eh. *giggles and tuck her hair behind her ear* Love na love na love na looooooove din kita.

R: *grins* I love you.

M: I love you more. *smiles*

R: I love you most. *sighs* Uwi ka na.

M: *laughs* Ano ba? Kakadating lang namin kanina di ba? Mamaya pa lang ang start ng work ko dito talaga. Tiisin mo pa ng konti.

R: Konti? Gaano kakonti pa, Love?

M: Konti lang. Hanggang Friday. *smiles*

R: Whaaat?! Love, mauubos na ang oxygen supply ko nun. You know I can't breathe without you. Ikaw ang buhay ko. *pouts*

M: Hala siya! Parang di sanay. Lagi ka din naman umaalis to work abroad for a few days, lingguhan pa nga when you leave.

R: Sino namang nagsabing madali para sa akin yun? Mahirap ah. Sobrang hirap. And it's more difficult pag ikaw ang umaalis. Di ko maintindihan pero doble ang pagka-miss ko eh.

M: Kawawa naman ang baby boy ko. Miss na miss din naman kita. Nahihirapan din ako pero kailangan din naman natin tong gawin paminsan-minsan.

R: Balang-araw, wala na akong biyahe na hindi kita isasama for work and especially for play.

M: *smiles* I'm looking forward to that, Love, na laging makasama ang favorite travel buddy ko. *sighs* Tama na nga yan. Paiyak ka na eh. *sniffles*

R: Bakit ikaw hindi? *sniffs and wipes his tears*

M: Hindi ah. *quickly brushes away a tear that escapes her eye and blinks away the others that brim her eyes* Kumusta araw mo? Maliban sa pag-eemote sa dagat ang pagpapa-usok ng yellow. *grins*

R: *chuckles* Okay naman

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

R: *chuckles* Okay naman. Nag-pictorial for Rank tapos eto kumakain ng ramen.

M: *giggles* People will think we switched noh? Ako naman biglang nagpa-picture sa mga anime eme na wala naman akong kahilig-hilig kasi alam kong matutuwa ka sa mga yun. Bakit kaya ganoon?

R: Siguro kasi that way we somehow feel closer to each other

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

R: Siguro kasi that way we somehow feel closer to each other. Actually, parang papansin talaga ako sa'yo. Ako nagsabi kay Sam na i-post yung emo pic sa beach kasi alam kong mapapansin mo agad. *chuckles* Parang ako pag magkalayo tayo, madalas nagye-yellow ako kasi alam kong gusto mo, I eat the food na alam kong mae-enjoy mo minsan kahit di naman ako mahilig dati pero dahil alam kong favorite mo, sinusubukan ko. When we go around to shop, I end up buying more things for you than me or anyone else, kalahati ng bagahe ko, pasalubong ko sa'yo. I stalk your social media, well, I always do naman pero mas mabilis pa ako sa pinaka-faney mong fanboy sa pag-check ng notifs pag magkalayo tayo. I arrange my bed the way you want it, pick my outfits with your voice in my head, go about my day with your smile in my mind tapos pag matutulog na ako hinahanap ko ang amoy mo kaya madalas di din ako makatulog ng maayos kaya pati ikaw pinupuyat ko sa video call.

M: *giggles* Hindi din naman ako makatulog nang wala ka kaya kung hindi ikaw ang tatawag ako ang tatawag sa'yo.

R: Alam mo may flight pa ang Cathay Pacific ngayong gabi nandiyan na ako before midnight tapos the earliest flight tomorrow is 5:30 sa Cebu Pacific pero pwede din naman yung first flight ng PAL ng around 7am kung sakaling mapasarap ang yakap mo sa akin, nandito pa din ako ng past ten just in time for Bulaga. *wiggles his eyebrows*

M: *laughs* Wag kang ganyan, Faulkerson. Baka kumain ako ng hopia dito. Kung sabagay masarap ang hopia dito sa HongKong.

R: Sinong nagsabing ho-hopia ka? *grins, stands up and starts packing his backpack*

M: Hoy! Wag mong sabihing... Richard Faulkerson Jr., sit! What would happen kapag may nakakita sa'yo sa airport aber? This is HongKong imposibleng walang makakilala sa'yo.

R: *grabs his wallet, keys and passport* Hindi nila ako makikilala. Ninja ako.

M: *laughs* Ano ba, RJ? Umayos ka. Stay! Uuwi din ako agad.

R: Ikaw ha? Kanina ka pa. Stop ordering me around. Mamaya na. Wait for me, Mrs. Faulkerson. I will do you. I mean, I will anything you want pagdating ko diyan. Sige. I have to run, Love. I love you. Bye! *ends call*

M: Love, wait! Halaaaah... Totoo ba yun o joke? Lokong Faulkerson yun ah. Binabaan ako. Ano na? Aasa ba ako o aasa ako? Labo uy! Bahala na nga.

Me: 🤔

💛🍃💛🍃💛🍃💛🍃
********

Unbeta'ed and not proofread. Thank you for reading.

Payb Takes Book 3Where stories live. Discover now