It can't be real. ft. Mainstreet!

Chapter 21.

~In het zwembad~
~P.O.V Caroline~

We staan te wachten tot Nils terug is. We hadden afgesproken dan Rein de pasjes mee zou nemen maar die is die dus vergeten, en nu is Nils ze halen. Als Nils terug is met de kaartjes gaan we gelijk naar binnen. We scannen onze kaartjes en lopen naar de kleedhokjes. Er zijn er nog precies 4 vrij. Achjaa ik heb toch me bikini al aan. Ik pak Nils bij zijn arm en sleur hem mee een van de hokjes is. Als we omgekleed zijn lopen we met zijn alle het zwembad in. We nemen 8 ligbedjes naast elkaar en leggen daar onze spullen neer. De jongens en meiden rennen naar het zwembad en maken een bommetje. Behalve ik en Nils. 'Ga maar hoor' zeg ik tegen Nils. 'Ga je mee?' hij kijkt me aan maar ik schud me hoofd. 'Jawel jij gaat wel mee' hij kijkt me uitdagend aan en voor dat ik het weet heeft hij me arm vast. Hij tilt me op zijn nek. 'Nils doe niet zo eng man!' ik begin heel hard te lachen. Nils rent op het water af en ik slaak een gil. Hij gooit me van zijn nek af het water is en springt er zelf achteraan. Als we allebij boven komen beginnen we te lachen. Nils geeft me een zoen en ik ga er in mee. Daar staan we dan met zijn 2e langs de rand van het zwembad. Iedereen kijkt naar ons, er staan zelfs meisjes foto's te maken, waarschijnlijk mainiacs. Ik kijk naar Nils maar hij knipoogt. Na een tijdje te hebben gezwommen besluiten we weer naar het huisje te gaan. Rein wou nog heel graag een rondje Speed of Sound doen met Daphne dus die wouden het park nog in. We beleven hier nog 3 dagen en ik had echt geen zin om al naar huis te gaan. Als we met zijn alle terug naar het huisje lopen bedenk ik me dat ik nog een boodschap moet halen. De rest van de groep gaat naar huis en ik loop alleen door naar de supermarkt.

~In de supermarkt~

Ik loop langs de schap met koekjes en pak 4 pakken roze koekjes. Je weet het maar nooit met 4 van die vreetberen in huis! Ik loop naar de schap met drinken en pak 6 flessen cola. Achter me hoor ik 2 meisjes praten. 'Is dat ze?' zegt het ene meisje zacht. Ik draai me om en lach naar de meisjes. 'Jaa het is Caroline!' zegt het andere meisje. 'Hoi' zeg ik en kijk ze aan. 'Caroline mogen we met je op de foto?' Ik sta heel even versteld.. vroegen ze nou of ze met mij op de foto mogen? 'Tuurlijk mag dat' zeg ik en glimlach lief. Ik ga met ze op de foto en zeg ze dan gedag. Wat bizar zeg.. ik ben net met 2 mainiacs op de foto geweest en niet omdat ik zelf een mainiac ben en we elkaar tegenkwamen maar omdat ik het vriendinnentje van Nils ben. Met die gedachte loop ik naar de kassa en reken af.

Ik loop met 2 zware boodschappen tassen terug naar het huisje. pff Nils had wel mee mogen gaan zeg! Maar hij zei dat hij naar het huisje moest omdat zijn moeder had gebeld. Achjaa het zou wel niet zo erg zijn. Ik duw de sleutel in het slot en loop naar binnen. 'BEN IK WEER' roep ik zo hard als ik kan. Daan komt de trap aflopen met een verdrietig gezicht. Hij geeft een sein met zijn hoofd dat ik mee moet komen naar de woonkamer. Ik laat de tassen in de gang staan en loop gelijk door naar de woonkamer. Als ik binnenkom zit iedereen er heel verdrietig bij. iedereen behalve Nils. 'Wat is er?' vraag ik. 'Ik denkt dat je het beste even naar boven kunt gaan' zegt Rein zachtjes. 'Er is iemand die je nodig heeft' zegt Owen nog zachter. Ik ren zo snel als ik kan de trap op, iets te hard want ik val, maar ik ben wel boven! Ik loop naar de kamer van mij en Nils. Nils staat voor ons bed. Ik schrik als ik zie dat hij zijn koffer aan het inpakken is. 'Nils wat ga je doen?' vraag ik verschrikt. Als hij omkijkt zie ik dat hij hele rode ogen heeft. Hij komt naar me toe en geeft mee een knuffel. Dan begint hij in mijn armen te huilen.