It can't be real. ft. Mainstreet!

Chapter 22.

~P.O.V Caroline~

Nu Nils in mijn armen staat de huilen is de kans klein dat het iets met mij te maken heeft. Toen ik hem net zijn koffer in zag pakken werd ik bang dat ik iets verkeerts had gedaan. Als Nils iets rustiger is gaan we samen op bed zitten. 'Wat is er?' vraag ik aan hem. 'Mijn moeder belde, mijn ouders gaan uit elkaar, dat ik afleiding moest hebben en naar huis moest komen' rateld Nils aan een keer door. Een kleine 'owh' verlaat mijn mond. 'Maar ik wil helemaal niet naar huis, ik wil hier blijven, bij de jongen mijn virienden en bij jou' hij kijkt me met zijn bertraande ogen aan. Ik geef hem een knuffel, ik weet even niet wat ik moet zeggen. 'Het komt goed, ik ben er voor je' fluiste ik in zijn oor. 'Ik haal even wat te drinken voor je' Ik sta op en loop naar beneden. Als ik de woonkamer binnenloopt kijkt iedereen me aan. 'Hij is heel erg overstuur' zeg ik en kijk naar de grond. Als ik water in een glas heb gedaan gaat er een mobiel. Het is de mobiel van Nils. Ik pak hem op. 'Met Caroline' Het is de moeder van Nils. 'Ja ik zal hem even geven' zeg ik en loop naar boven. Ik zet het drinken op het nachtkasje en loop naar Nils. 'Je moeder aan de telefoon' zeg ik en geef de telefoon aan Nils. 'Ja met Nils.. nee.. jaa... meen je dat?... okee doeii kusjes' Als Nils ophangt kijkt hij me geheimzinnig aan. 'EN?' vraag ik. 'Ze realiseerde zich dat als ze me naar huis laat komen dat ik dan helemaal geen afleiding heb en dat het beter is om hier te blijven!' Er gaat een trilling door me heen, ik ben heel blij. 'YEH' Ik schreeuw het bijna uit en knuffel hem. We vallen op bed en hij zoent me.

We lopen naar beneden en iedereen staat al klaar om Nils gedag te zeggen. 'Ik ga niet weg' zegt Nils. Iedereen kijkt ons aan en ze krijgen weer een lach op hun gezicht. 'Maar als jullie het niet erg vinden ga ik vanavond iets doen met Caroline'. Iedereen knikt en ik kijk hem verbaast aan. Hij pakt me bij mijn hand en trekt me mee naar boven. 'Trek iets leuks aan met je bikini eronder' zegt hij geheimzinnig. Ik trek me paarse bikini aan en daaroverheen trek ik een blauw shortje met een wit hempje erop. Op het hempje staat: We Are The Dreamers'. Als Nils terug komt heeft hij zijn Rode zwembroek aan (mijn lieverlings) en een tshirt met korte mouwtjes, op zijn rug draagt hij z'n gitaar. Wauw wat is hij knap. Hij pakt mijn hand vast en samen lopen we naar beneden, de deur door en naar buiten. Het is nog lekker warm buiten en we lopen richting het strand. Nils geeft me een kusje op me voorhoofd en we gaan midden op het strand zitten. Nils pakt wat hout en maakt een vuurtje. Als we zitten pakt Nils zijn gitaar. Hij begint te pinkelen en kijkt me dan aan. Hij begint MissWonderful te spelen maar dan op een langzame manier. Hij begint te zingen, als hij bij het refrein is begin ik zachtjes mee te zingen. Als hij klaar is kijkt hij me aan. 'Je kan echt mooi zingen!' Nils komt naast me zitten en geeft me een knuffel. Plotseling staat hij op en trekt zijn shirt uit. Hij rekt me omhoog en kijkt me uitdagend aan. 'Nils het is hartstike laat een donker!' zeg ik. 'Jaa en? YOLO' hij lacht en heeft me om. Ik doe mijn shortje uit en me hempje en ik sta in mijn bikini. Nils pakt me hand vast en we rennen samen de zee in. We zwemmen nog heel lang en hebben super veel lol. Als we de zee uitkomen vallen we neer bij het kampvuur. Ik ga tegen Nils aanliggen en hij slaat een arm om me heen. De hemel staat vol sterren. 'Kijk is naar de hemel' fluistert Nils in me oor. 'Tel de sterren en dan weet je hoeveel ik van je hou' maakt hij af. 'Ahw dat is zo lief' Ik kijk hem aan en geef hem een kus. Nils pakt een deken uit een tas en slaat die om ons heen. Ik kruip tegen hem aan en dan vallen we in slaap.