It can't be real. ft. Mainstreet!

Chapter 45.

~P.O.V Caroline~

Ik draai me om, Daan staat in de deuropening. 'Het nummer.. het is Samantha' zegt hij stotterend. Tuurlijk! Dat ik daar niet aan heb gedacht. Maar waarom zou Samantha dat doen? Ze was een goeie vriendin van me. 'Caroline gaat het?' Ik schrik op uit mijn gedachte en kijk recht in Nils ogen. 'Ja.. nee niet echt, ik snap niet waarom, waarom mij?' 'Ja waarom Caroline waarom niet ik? Ik heb haar vriendje van haar "afgepakt"' zegt Laura dan. 'We laten haar opsporen' zegt Rein. 'Ja en hoe wil je dat gaan doen?' zegt Daphne lachend. 'Let maar op ik vind haar wel, Agent 001 van duiveboden tot u dienst' zegt Rein en houd zijn hand tegen zijn hoofd, iedereen begint te lachen behalve Myrthe.

~P.O.V Myrthe~

Iedereen lacht behalve ik. Ik weet hoe het zit, ik weet hoe Samantha dit kan doen, ik weet wie er achter zit, ik heb al die tijd gelogen, tegen mijn vrienden, mijn vriendinnen en mijn vriendje, het is allemaal mijn schuld. Ik sta op en loop naar de kamer van mij en Owen. Ik ga op bed zitten met mijn hoofd in mijn handen, en begin zachtjes te huilen. Wie wil mij nou nog hebben? Wie wil er nou bevriend zijn met een monster zoals ik? Ik verstop mezelf in een kussen en val in slaap. Hopend dat ik nooit meer wakker word.