It can't be real. ft. Mainstreet!

Chapter 28.

~P.O.V Caroline~

Als ik wakker word schijnt de zon, het is ook altijd mooi weer in Curaçao! Ik stap uit bed en loop naar beneden, iedereen zit al aan de eettafel. 'goeiemorgen' zegt iedereen te gelijk. We beginnen te lachen en gaan dan eten. 'Wat gaan we doen vandaag?' vraagt Rein. 'We kunnen naar het stand gaan' zeggen Daphne en Myrthe tegelijk. Iedereen stemt in en we gaan ons klaarmaken. Ik trek m'n paarse bikini aan met een wit shortje en een roze topje. Ik kom als laatste beneden en iedereen staat al te wachten. 'Zullen we vragen of Laura ook meegaat?' vraag ik. Iedereen knikt. 'Ik ga wel vragen of ze meegaat'. zegt Daan en loopt weg.

~P.O.V Daan~

Ik loop naar Laura haar kamer en klop op de deur. Als ze open doet begint mijn hart sneller te kloppen, ze is zo mooi! 'O Hey daan' zegt ze en glimlacht naar me. 'Hey ik wou vragen of je zin hebt om met mij en de rest mee te gaan naar het strand vandaag'. 'Ja leuk! ik ga even me bikini aantrekken' zegt ze en loopt weg. 5 minuten later komt ze terug en lopen we maar beneden, daar staat de rest al te wachten. Onderweg maar het strand loop ik tussen Samantha en Laura in. Wat moet ik nou doen, ik heb Samantha die ik heel leuk vind maar Laura is ook heel leuk, misschien nog wel leuker, denk ik bij mezelf.

~P.O.V Laura~

Ik loop naast Daan, wat is ie toch leuk denk ik bij mezelf. Nee Laura niet zo denken hij heeft Samantha en daar mag je niet tussen komen! Als we bij het strand komen legt iedereen z'n handdoek neer en rent richting zee. Behalve ik, ik blijf gewoon lekker op m'n handdoek liggen. Opeens voel ik dat iemand naast me komt zitten. Ik draai me om en kijk recht in de blauwe ogen van Daan. 'Kom je ook zwemmen?' vraagt hij. 'nee ik blijf liever hier liggen' 'euhm nee Laura jij gaat ook zwemmen!' De lieve blik in z'n ogen verandert in een ondeugende blik. Hij tilt me over z'n schouder en rent richting de zee. 'Nee Daan niet doen' ik schreeuw het uit van het lachen en voordat ik het weet lig ik in de zee. Als ik boven kom proest ik het water uit. Ik ben zo hard aan het lachen dat ik niet merk dat ik tegen Daan aan sta.