It can't be real. ft. Mainstreet!

Chapter 40.

~P.O.V Owen~

Ik hoor een gil en dan een harde klap, ik twijfel geen moment en ren naar de gang. Myrthe ligt op de grond met haar ogen dicht, ik krijg tranen in mijn ogen en begin te huilen. De rest komt ook aan rennen en Caroline valt naast Myrthe op de grond. 'Bel 112' zeg ik tegen Daan en Daan rent weg. Nog geen 5 minute later is de ambuance er. 'Wat is er gebeurt?' vraagt de mevrouw aan mij. 'Ik hoorde een gil en rende hierheen en toen lag ze op de grond' zeg ik. Ze tillen Myrthe op een brancaar en nemen haar mee. Daan komt achter me staan en slaat een arm om me heen. 'Ik ga naar het ziekenhuis' zonder te twijfelen sta ik op en loop weg. Opeens loopt iedereen achter me, ik kijk raar naar ze. 'Wij gaan mee' zeggen ze dan in koor. We lopen het ziekenhuis binnen en ik ga naar de receptie. 'Hallo ik kom voor Myrthe hendriks' 'kamer 140' zegt de vrouw achter de balie. Ik knik en loop naar de lift. 'Owen ze red het wel' zegt Nils en slaat een arm om me heen. We lopen naar de kamer en Myrthe ligt op bed, ze heeft haar ogen dicht, ik ga naast haar zitten en pak haar hand. De rest wacht in de wachtkamer, ik wou even alleen zijn met haar. 'Ausjeblieft Myrthe laat me niet alleen,ik hou van je' zeg ik zacht en begin te huilen. 'Meneer, u moet helaas ven de kamer verlaten, we gaan mevrouw onderzoeken' Ik knik en loop de kamer uit.

'Ik ga even wat te drinken halen, willen jullie ook?' vraag ik aan de rest. 'Ja doe maar' zegt Nils. 'ik ga we even mee' zegt Rein en loopt met me mee. 'Owen we zijn er voor je dat moet je weten' zegt Rein. Ik kijk hem aan en geef hem een glimlach, nouja wat je een glimlach kunt noemen. We pakken 4 blikjes cola en 3 glazen water. Als we langs de receptie lopen vang ik het gesprek op van de receptioniste en de dokter die Myrthe ging onderzoeken. 'Dat meisje wat 10 minuten geleden werd binnengebracht omdat niet goed werd en daardoor is gevallen heb ik net onderzocht.' 'Owh okee en?' 'Ze heeft het helaas niet overleefd' 'Ahw dan moet je haar vriendje maar snel inlichten, welk kamer nummer?' '140 volgensmij..' Als ik dat hoor laat ik het dienblad met het drinken vallen. Nee dit kan niet, niet Myrthe, niet het meisje waar ik zo ontzettend veel van hou, ze kan niet dood zijn, dit kan gewoon niet.